باد چادرم را توی هوا به بازی می گیرد. خواهرم صدایم می زند: «بیا بریم خونه ی ما، نزدیکتره!»
بر می گردم تا نگاهش کنم، خاک چشمهایم را پر می کند. می گویم: «سید حسن می خواد بره جبهه. باید برم کمکش کنم یه وقت چیزی جا نذاره.»
می گوید: «پس منم میام ازش خداحافظی کنم!»
وارد کوچه می شویم. باد پرچم سبز رنگی را که روی دیوار نصب کرده ایم می کند و توی هوا می چرخاند. جلوی در می ایستم و آن را باز می کنم.
هر دومان وارد حیاط می شویم. چشمم می افتد به سید حسن که گوشه ای ایستاده و دستهایش را به سمت آسمان بلند کرده است. زیر لب چیزهایی می گوید. دلم هری می ریزد. می گویم: « سید حسن هم مثل اون دو تای دیگه شهید می شه!»
خواهرم می گوید : «این چه حرفیه خواهر؟ سیدحسن فقط چهارده سالشه!»
می خندم و می گویم :« وقتی مثل اون دوتای دیگه، جنازشو بیارن، باورت می شه.»
می پرسد: «چرا فکر می کنی شهید می شه؟»
می گویم: « چون مثل برادراش با خدا راز و نیاز می کنه. نگاش کن، اصلاً از دنیا یادش نمی آد. از صورتش نور می باره!»
سیدحسن بلندبلند با خودش می خواند:
«خورشید عاشورا دمیده بر سر ما
یا کربلا گردیده مرز کشور ما؟»
می گویم: «بسه مادرجان! اینقدر اینا رو نخون، دلم ضعف رفت» می خندد و می گوید «چشم!»
کتابهایش را جمع می کند و روی تاقچه می گذارد. صدایش را می شنوم که زمزمه می کند: «خورشید عاشورا دمیده بر سر ما ...»

برگی اززندگینامه شهید سیدحسن حسینی مزینانی:

شاهد کویر مزینان نوجوان شهید شهید سیدحسن حسینی مزینانی فرزند سیداحمد درسال 1351ه.ش در دیار تاریخی مزینان به دنیا آمد. او همچون برادرانش رشید و نیرومند بود به گونه ای که وقتی برای اولین بار وارد مدرسه شد مورد تعجب دانش آموزان و مدیران قرار گرفت و قدش ازسنش بزرگتر نشان می داد.

سیدحسن ازهمان طفولیت علاقه وافری به ورزش و علوم قرآنی داشت .در فوتبال بسیار چالاک و تکنیکی عمل می کرد و بازدن گل های زیبا به تیم های شرکت کننده در مسابقات محلی و دانش آموزی بارها مورد تشویق مردم مزینان قرار می گرفت.

سیدحسن چون از صدای خوبی بهرمند بود و درحفظ احادیث و آیات قرآنی کوشا بود در مسابقات دانش آموزی سبزوار و استان خراسان حائز رتبه اولی شد و درمسابقات کشوری نیز خوش درخشید. پس ازتشکیل پایگاه بسیج مزینان به عضویت این نهاد مردمی در آمد وشب هادر کنار دوستانش به نگهبانی از زادگاهش می پرداخت.

وی در رزم های شبانه یکی از افرادی بود که این گونه فعالیت ها را جدی می گرفت و در آن همیشه شرکت می کرد. ازشرکت در اردوهای دسته جمعی و آموزش های سخت نظامی نیز هیچ هراسی نداشت و پیشتاز  دوره های آموزشی بود. گاهی در دعاهای توسل و کمیل که در روستاهای مجاور مزینان برگزار می شد باصدای زیبایش نوحه خوانی می کرد و دیگران را تحت تاثیر قرار می داد.

سیدحسن هنوز به سن تکلیف نرسیده بود که چند بار برای اعزام به جبهه اقدام کرد ولی هر باربه دلیل سن کم نتوانست به سرزمین های نور راه پیدا کندتا این که پس ازشهادت برادرش سیدحسین با تلاش و سختی های فراوان عازم میادین نبرد شد و در اولین حضورش در جبهه در عملیات والفجر8 به فیض شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش درکنار مزار برادرانش سیدمحمد و سیدحسین درگلزار شهدای مزینان به خاک سپرده شد.

 دو برادر دیگر این نوجوان شهید ؛ سیدمحمد سال 1361 در رقابیه و سیدحسین  سال 1364 در منطقه عملیاتی مهران به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

پدر بزرگوار این شهدا حاج سید میرزا احمد حسینی ،دردوم اردیبهشت 1391 همزمان با روز شهادت حضرت فاطمه (س) ازدنیا رفت این سید بزرگوار  نیز از رزمندگان و جانبازان دفاع مقدس بود که درسال ۸۵  مدال ایثار توسط رئیس جمهور وقت ایران به وی تقدیم شد.

سفارش شهیدسید حسن حسینی مزینانی:

به مردم حزب الله سفارش می کنم که همیشه گوش به فرمان ولایت فقیه باشند.وحدت کلمه راحفظ کنید و باهم برادر و مهربان باشید.

 زنده یاد میرزا احمدحسینی

  شهیدسیدمحمدحسینی      شهیدسیدحسین حسینی        شهیدسیدحسن حسینی

 نشانی تلگرام شاهدان کویرمزینان:https://telegram.me/shahedanemazinan