تاقبل از اینکه صنعت برق و بعد از آن دیجیتال وارد روستاها شود و بیشتر تا قبل از دهه ی هفتاد که روستاها مملو از جوان و نوجوان بود بازی های جالبی رواج داشت که در زمان حال فقط یادی از آن ها در اذهان باقی مانده است اکنون جای این بازی ها را تلویزیون و رایانه و موبایل گرفته که گاه بازگویی مضرات آن از سوی متخصصان نگرانی ویژه ای برای والدین ایجاد کرده است .بازی هایی که از سوی جریان های خاص تولید شده و حتی اعتیاد آور است و متأسفانه موجب افسردگی و یا تندخویی فرزندان می شود .

 ما در این نوشتار قصد آن نداریم که به روانکاوی در این خصوص بپردازیم چون نه تخصص اش را داریم و نه در این مقال می گنجد و البته از نوشته های همشهریان متخصص نیز استقبال می کنیم . به قصد یاد آوری از این پس معرّف بازی هایی می شویم که هنوز هم افسوس آن را می خوریم و بار دیگر از تمامی شهروندان عزیز مزینانی درخواست می کنیم که برای معرفی این بازی ها و در کل فرهنگ مزینان یاری رسان شاهدان کویرمزینان باشند.

تپّو لبّیک

این بازی به شکل دو گروه و در هرگروه تعدادی نفرات مثلاً پنج به پنج انجام می شود و یک نفر از هرگروه که معمولاً بزرگتر از شرکت کنندگان نیز هست به عنوان اوستا یا سرگروه مشخص  می گردد. افراد در هر گروه برای خود یاری انتخاب می کنند و پس از آن هر اوستا گروهش را در پشت دیواری می چیند سپس دو اوستا جای خود را عوض می کنند و اوستای اولی  با صدای بلند می گوید : تپّو؟

اوستای دوم : لبیک ؟

اوستای اولی :هِم پَلِت؟

اوستای دوم اسم طرف را می گوید اگر اسم با نفر دوم مطابقت داشته باشد و یار انتخابی باشد می گوید : مُرّی دِگَه ... و گروه برنده به سمت گروه دوم می دوند و هریک نفری را انتخاب می کنند و سوار برپشتش می شوند و تا محل مخفیگاه خود از او سواری می گیرند و این بازی به همین شکل ادامه می یابد.

در این بازی وقتی نفرات هم پَل نباشند جای خود را عوض می کنند تا اینکه یار طرف یا همان پَل درست باشد.

بازی تپو لبیک سال ها پیش در محله های مختلف مزینان انجام می شد و خیلی هم طرفدار داشت.

به جمع شاهدان کویردر تلگرام بپیوندید: https://telegram.me/shahedanemazinan