روضه رضوان رضا(ع)

     باز ز لطف خدا نورِ  ولا   آمده                   بر همه کون و مکان عشق و صفا آمده

باز به روی زمین شمس و ضحی آمده        بهر  جلای  زمان  بدر  دوجی  آمده

باز نسیم صبا  می وزد از کوی یار              تا به مشام آورد رایحه ی بوی یار

با زمین خرم است گویی که آمد بهار         تاج به سر می نهد می کند او افتخار

باز جهان گشته است غرق غرور وسرور       جن و ملک صف کشان بهر عبور و مرور

آل علی بر دعا بر در حی غفور                   حمد و ثنا گو شدند بهر خدای شکور

موسی کاظم مدام شکر خدا می کند          با لب خندان همی ذکر دعا می کند

شیعه آل علی حول ولا می کند                 از سر شوق و شعف رضا رضا می کند

آمده نور خدا معنی قرآن رضا                     نور دو چشم نبی شمع شبستان رضا

شمع شب انجمن بارقه انبیا                      عالم آل رسول روضه رضوان رضا

هلهله بر پا کنید چونکه نگار آمده                 از نفس قدسی اش بوی بهار آمده

مطرب جشن و سرور با دف و تار آمده          اختر  ایمان  در   خانه  یار  آمده

خیز مزینانیا دست بگیر بر قنوت                 وقت خموشی گذشت نیست زمان سکوت

دامن آن شه بگیر قبل زمان حنوط               تا برسی زین حصار بر سکنات هبوط

شاهکار خلقت

شاهکار خلقت است و هدیه یزدان رضا                   جویبار رحمت است و غایت احسان رضا

از تبار مصطفی و مرتضی و هم بتول                         میوه ی باغ رسالت مظهر ایمان رضا

در شجاعت چون علی و در درایت چون رسول             رهبر دنیا و دین و ناجی انسان رضا

آفتاب مشرقین است آدمی را زیب و زین                    اسوه ی خلق جهان و خسرو ایران رضا

او امام هشتمین است قبله گاه عشق و دین            خواستگاه مومنین و حجت برهان رضا

اختر برج هدایت مظهر علم و سخی                        باعث تفسیر و شرح آیه قرآن رضا

رهنمای مردمان و هم چراغ عارفان                          ناجی کشتی دین اندر یم و طوفان رضا

پاسدار عزت است و راهدار امت او                        هاله عرش برین و اختر کیهان رضا

عهد و پیمان بسته از جان بر سر دین خدا                جان خود را می گذارد بر سر پیمان رضا

در کرامت بی نظیر و در شهامت بی بدیل                دوستان و دشمنان را می کند حیران رضا

او شفاعت می نماید شیعیان را روز حشر                نزد صیاد شقی هم ضامن حیوان رضا

هست در پیش مزینانی ز خوبان خوب تر                  بهترین خلق عالم اسوه انسان رضا

شاعر : اکبر مزینانی(علیشاه)