بار  دیگر    نوبت  پاریس   شد           همره و هم نقشه ی  ابلیس شد
   دولتش   درّنده  و  مانند گرگ            در  سیاست  یار  شیطان    بزرگ
   مُهره ای در نرد  کین  انداخته             آبروی     ملتش      را     باخته
   بسم آزادی به دین توهین کند            هم به اسلام و به هر آیین  کند
      ما که دانیم  ریشه اش در نزدکیست             دولت   کودک کشان  صهیونیست
    تو   محمد  را   هنوز   نشناختی            فتنه ای   اندر   جهان    انداختی
       عاشقانش جان فدایش می کنند           لحظه  لحظه هم صدایش می کنند
      هر عبادت بی ولایش ابتر است            بهترین  عبد  خدای  اکبر   است
      چشمه ی جوشان کوثر زان اوست           علم و ایمان جمله در قرآن اوست
       کرد    احیا  بار   دیگر   در جهان           راه  و   رسم  جمله ی   پیغمبران
         کرد     تصدیقِ    تمام     انبیاء            مرسل و   نامرسل و   هم  اوصیاء
       فرق  نبود  در  میا ن   مسلمین              بین   آدم  تا   به  ختم    مرسلین
       اعتقاد  بر  کل آنها  واجب است             رد هر یک کفر  را مستوجب است
      لیک   احمد   اعظم  و  خاتم  بُوَد            اشرفُ  الناسِ    بنی   آدم     بُوَد
       بسته بر هر تار مویش در شمیم              صد   هزاران  نوح و  موسی  کلیم
       هست  مریم  شیفته  زهرای  او             همچنین    بر   زینب    کبری    او
         پیرو   مهدی  او   عیسی    بُوَد              در    ظهورش    یاورِ     مولا     بُوَد
         در  ره ارشاد و   طاعت   فَاستَقِم            تا    کنی    ابلاغ     آیات      کَلِم
       نه  چنان  که  باخعٌ  نَفسَک  شود            حجتی  آور  که  تا   مدرک   شود
        ای که  هستی صاحب خُلق عظیم          ما   به   تو    دادیم   قرآن    کریم
        آیه آیه ش هم شفا بخش دل است          غیراحمق که شفایش مشکل است
         سیر    تاریخِ  بشر    تعویض    شد           تا  که   قرآن بر  نبی    تفویض  شد
       در    تمّدن    حرف    اول   را   زده           عاقلان   و    عالمان     حیرت    زده
          علم   و   آداب  و    مرام     زندگی           فکر  و   ذکر  و  رشد  و  هم  پایندگی
          هم  صفا و هم صلاح و هم سداد            هم حقوق و هم حقیقت ؛ قسط و داد
        هم  تعامل هم  تعادل  هم   کمال           آمده   از    جانب   جلّ    و     جلال
          فخر   تاریخ    بشر   پیغمبر   است          صلح نزدش خیر و هر جنگی شر است
         دشمنش  بنگر چه  کارها  می کند          مصطفی    با   او   مدارا      می کند 

         او   اذیت    شد  از    قوم     یهود            آنکه  بوده  هم  لجوج  و   هم   عنود
         ریخت  خاکستر  چو  بر  فرق  نبی            از   حسادت   وز   رذالت   آن   غبی
        تا یهودی   ز امر   حق   بیمار   شد           از    حیات   خویشتن    بیزار     شد
         رفت     پیغمبر     به   دیدار     یهود         گفته  بیمار ؛  من  ضرر کردم  تو  سود
       شد  مسلمان  و  دگر  عصیان   نکرد         خُلق   احمد   را  دگر    کتمان    نکرد
        مصطفی گفتار و کردارش حق است          هرکه خواند او را خشن او احمق است
       هر چه  می خواهی در تبیان  اوست          انفجار     نورش    در    ایران   اوست
       به   ابی  انت  و    امی   یا     رسول          نفسی    و    اهلی    ایا   باب   بتول
       امتت    افسرده     گشتند  و    ملول         زین   اهانت  بر  تو   از    قوم     جهول
        عسکری بس کن بیانش مشکل  است        منزجر   از  دشمنش   اهل   دل   است