مژده به ختم رسل ازچه دهندعرشیان             باز چرا هلهله می رسد از آسمان
باز چرا  جبرئیل سوی نبی  می رود                هدیه تبریک را بهر علی می برد
مریم و حوا چرا خدمت زهرا  رسند                  در کنف فاطمه  یاور و هم مونسند
بازچرا مرتضی بر درحق شاکر است               شکر خدا میکند حمد ورا ذاکر است
باز چرا قدسیان عطر و عبیر آورند                   شمس و ضحی هم ره ماه منیر آورند
باز چرا شادمان فاتح بدر و حنین                     می برد او بر زبان نام و نوای حسین
مژده شما شیعیان خانه چراغان کنید               آب زنید راه را خنده فراوان کنید
آمده خون خدا در رگ دین خدا                        تا مرض کفر و شرک را بنماید دوا
روی مهش را ببین یوسف ازو شد خجل             شمس و قمر بر برش وا زده و منفعل
نام حسین علی عشق و صفا می دهد             جان و تن مرده را نور و جلا می دهد
عشق حسین را نگر دل به هوا می برد              هر دل سرگشته را پیش خدا می برد
عشق حسین درجهان جلوه ذات خداست          شوکت او دائماً بارقه ی انبیاست
وارث  نوح  نبی  وارث  بر  آدم  است                  مفخر افلاکیان عزّ بنی آدم است
هر که ز روی ادب نام   ورا  می برد                   بهر خودش آبرو نزد خدا می خرد
بهر  مزینانی ار نزد خدا  آبروست                      عشق حسین علی بر دل او آرزوست

شاعر : اکبر علیشاه مزینانی