استاد محمدتقی شریعتی در سال 1286 در مزینان، از توابع سبزوار زاده شد و در سال 1366 در مشهد مقدس بدرود حیات گفت. زندگی 80 ساله آن مرد بزرگ با دگرگونی گسترده در عرصه‌های دینی، فرهنگی، آموزشی و سیاسی کشور همراه بود. مایه‌های علمی و دینی، حضور در زمان، داشتن دغدغه‌ و درد دین، هدایتگری انسان و دیگر حوادث این دوره از او شخصیتی پخته، فهیم و تأثیرگذار ساخت. فعالیت‌های وی را در دوران زندگانی به‌جز تحصیل، تهذیب و ساختن شخصیت خویش به چهار عرصه می‌توان تقسیم کرد: 1) تدریس، 2) ارشاد و هدایت، 3) فعالیت‌های سیاسی ـ اجتماعی و 4) تألیف، تحقیق و ترجمه. استاد کار تدریس را از معلمی در دبستان در سال 1309 در 23 سالگی آغاز کرد و آن را تا تدریس در دانشگاه ادامه داد.

ارشاد و هدایت را از جلسات خانگی و به صورت سیار در نیمه دوم سال 1320 شروع کرد و با سخنرانی در رادیو مشهد از سال 1327 و سپس سخنرانی در حسینیه ارشاد از سال 1342 تا سخنرانی‌های مسجد هدایت تهران از سال 1345 ادامه داد.

فعالیت‌های سیاسی ـ اجتماعی استاد با مناظره‌های علمی با توده‌ای‌ها از نیمه دوم سال 1320 آغاز می‌شود و تأسیس کانون نشر حقایق اسلامی در سال 1323 صورت آشکار و رسمی به خود می‌گیرد و از آن پس نمودهایش را در این حوادث می‌توان دید:

ـ همکاری با جمعیت‌های مؤتلفه اسلامی مشهد برای انتخابات دوره هفدهم مجلس در سال 1330

ـ دستگیری و بازداشت به عنوان همکاری با نهضت مقاومت ملی در سال 1336

ـ راه‌اندازی دسته‌های عزاداری از کانون به سمت حرم امام رضا(ع) در عاشورای سال‌های 1340 تا 1342

ـ اقامه نماز جماعت و گفتن تفسیر در مسجد هدایت تهران در سال 1344

ـ دستگیری و زندان در سال‌های 1352 و 1353

در آستانه صدمین سال میلاد استاد محمدتقی شریعتی، جمعی از فرهیختگان و علاقه‌مندان به دین، فرهنگ و تکریم انسان‌های مخلص و دلسوز بر آن شدند تا ضمن برگزاری همایشی یاد و نام او را در خاطره‌ها زنده سازند و جوانان را با یکی از الگوهای دینداری و دین‌باوری آشنا کنند. این همایش در شرح وظایف خویش، احیا و تجدید چاپ تمامی آثار استاد شریعتی و نیز اخذ و ارائه خاطرات شاگردان و نزدیکان آن بزرگ را در دستور کارداشت. کاری که به لطف الهی انجام شد و مورد استقبال ارباب فضل و معرفت قرارگرفت.

جلد سوم از مجموعه آثار همایش، به مصاحبه با شاگردان و آشنایان استاد محمدتقی شریعتی اختصاص دارد. در این مجلد 26 مصاحبه جای گرفته که به ترتیب الفبایی نام مصاحبه‌شوندگان تنظیم شده است. 22 مورد از این مصاحبه‌ها در تابستان 1384 و چهار مورد دیگر در سال 1378 انجام شده است. اکنون که این معرفینامه به خامه می‌آید، جمعی از مصاحبه‌شوندگان این یادمان در جوار رحمت الهی مأوی گزیده‌اند و از این روی، اهمیت این یادگار ارجمند افزون شده است.

بی‌تردید این مجموعه ارجمند می‌تواند دستمایه تحلیل‌های تاریخی و دینی پژوهندگان تاریخ معاصر ایران و خراسان باشد.