دوستان خوب مزینانی سلام

عید آمد! به همین آسانی یک ماه گذشت البته یک ماهِ خوب ، یک ماهِ باصفا، یک ماه معنوی، یک ماه پر از بندگی و راز و نیاز  و در کل یک ماه با خدا بودن. البته امسال ماه رمضان یک ماه بسیار سخت به خاطر گرما و روزهای بلند و شبهای کوتاه به خصوص برای خیل عظیم کارمندان و کارگران بود ولی افسوس گذشت و صد شکر که عید آمد!

راستی دوستان یادتان هست در روزهای سخت و طاقت فرسا انتظار می کشیدیم کی اذان بشود و قطره ای آب به گلوی خشکیده امان بریزیم در حالی که همه چیز دور و برمان بود اما به خاطر عهدی که با خالق بسته بودیم نمی توانستیم از حتی داشته های خود استفاده کنیم البته فقط به مدت چند ساعت و بعد از اذان مغرب و عشا همگی بر سر سفره ی افطار می نشستیم و از خوردن و نوشیدن خود و فرزندانمان عشق می کردیم .

دوستان خوب مزینانی من! این ماه فرصت خوبی بود برای آنکه لحظه ای خودمان را جای آنانی قرار بدهیم که همه چیز دور و برشان هست ولی به خاطر فقر مالی اجازه ی استفاده از آن را ندارند و چه بسا شب را به نوشیدن لیوان آبی سر بر بالشت می گذارند. خودمان را جای پدرانی قرار بدهیم که دوست دارند فرزندشان مانند فرزندانمان شاد باشند و تا لب تر کنند آرزویشان را بر آورده سازند نه آنکه وعده ی امروز و فردا برای خریدن حتی ارزانترین خوراکی را به آنها بدهند. خودمان را جای آنانی قرار بدهیم که ...

نه دوستان نمی خواهد جای دیگران باشیم بیایید خودمان باشیم با همان دل بزرگ ،با همان صفا و صمیمیت قدیم مزینانی بودن ، به همان شب هایی برگردیم که پدران و مادرانمان شادی هایشان را نه تنها با فرزندانشان که با همسایه های خود قسمت می کردند.

دوستان مزینانی من، شنیده اید و البته باید شنیده باشید چون می دانم همه ی شما پا منبری های خوبی هستید همه اهل روضه و دعا بوده و هستید به هر حال می خواهم یاد آوری کنیم فرموده ی حضرت زهرا(س)را که الجار ثم الدار تا صبح برای همسایه های خویش دعا می کرد و چون فرزند نازنینش امام حسن مجتبی(ع) از ایشان پرسید چرا برای خود دعا نکردید فرمود: اول همسایه بعد خانه!

دوستان  خوب مزینانی ! اکنون عید آمده و باید مبلغی را به عنوان فطریه پرداخت کنیم آیا بهتر نیست ابتدا همسایه ی خود را ببینیم بعد دیگران را تمامی این ها را گفتم تا به این نکته برسم که تمامی همسایه های ما جمع شده اند در موسسه خیریه ی حضرت نرجس خاتون(س) مزینان و دلسوزان این مرکز خیریه می دانند که کدامیک از هم وطنان ما نیازمند جرعه ای از محبت هستند پس بیایید به آنان اعتماد کنیم و بانی خیری شویم ابدی ، چرا که همین قطره های کوچک موجب آماده سازی بنایی خواهد شد به نام بهزیستی که هر گاه نیازمندی به آن مراجعه کند دعایش آن است که بگوید خدا باعث و بانی اش را بیامرزد و آن بانی من و شماییم...

راستی اگر به مزینان رفتید سری به مجتمع در حال ساخت بهزیستی مزینان بزنید منظور حرفم را خواهید فهمید ...