نظر دکتر عباس مزینانی در باره ظرفیتهای حزبی برای پیگیری و رفع مشکلات جامعه پزشکی
دکتر عباس مزینانی رییس شاخه پزشکی حزب مردمسالاری :
از مژده حبیب دلم شاد خرم است
و از نسخه طبیب تنم ایمن از بلاست
بسیار مفتخریم که برای دومین سال پیاپی با زحمات و تلاش فراوان دوستان من
در حزب مردم سالاری و مجله ی پزشکی مردم سالاری منعقد گردیده است.ما در
مجله ی پزشکی مردم سالاری سعی بر این داریم تا تمام مطالبات و خواسته های
جامعه پزشکی را طرح و در راستای رفع آن اقدام نماییم که در همین راستا به
موفقیت های ملموسی رسیده ایم که در این مجال فرصت بیان آن وجود ندارد.البته
لازم به ذکر است در پیگری مطالبات جامعه ی پزشکی از ظرفیت ها و مساعدت های
جناب آقای دکتر کواکبیان همواره بهره جسته ایم.شاخه پزشکی حزب مردم سالاری
افتخار دارد که بزرگترین تشکل پزشکی- حزبی در کل کشور را فراهم آورده است و
از ظرفیت های به وجود آمده در حزب مردم سالاری جهت پیگری و رفع مشکلات
جامعه پزشکی اقدام می نماید.اما نکته ی که در اینجا و در این روز یعنی روز
پزشک قابل ذکر هست این مهم هست که تمام مشکلات جامعه پزشکی و پزشکان معطوف
به مشکلات صنفی نیست که بتوان از طریق مراکز قدرت و تشکل های صنفی قابل
پیگیری باشد بلکه بسیاری از این مشکلات به واسطه موقعیت شغلی و ملزومات هست
که یک پزشک خواه ناخواه ملزم به راعایت آنهاست که از جمله آن می توان به
شیفت های طولانی مدت حجم درس زیاد زمان طولانی تحصیل میتوان اشاره کرد که
هر کدام به نوبه مشکلات زیادی برای زندگی شخصی پزشکان به وجود می آورد و
نکته جالب اینجاست که پزشکی که با این حجم از مشکلات صنفی و شخصی دست پنجه
نرم میکند تازه در اتحاد نانوشته مورد تهاجم و بی مهری رسانه ها و تعداد
اندکی از افراد ناآگاه قرار میگیرند که بدون توجه به مشکلات این قشر خدوم
جامعه صرفا به اتهام زنی و شبه افکنی می پردازند و بخش خالی کنداکتور خود
را با به سناریو سازی و اتهام زنی علیه پزشکان پر می کنند امید است شاهد
روزی باشیم که این بی مهری ها به پایان برسد.
مشکلات عمده ی دستیاران قابل تقسیم بندی در چند بخش هست.
امور رفاهی و معیشتی:
کمک هزینه ی دستیاران نسبت به هزینههای جاری زندگی بسیار ناچیز است و
پاسخگوی تامین زندگی حداقلی نیست. با توجه به همراهی کمیسیون بهداشت مجلس
شورای اسلامی، به نظر میرسد با تعامل مناسب، تامین بودجه جهت افزایش کمک
هزینه قابل حصول باشد.
صدور بیمه ی تامین اجتماعی دوره دستیاری یکی از مهمترین دغدغه های دستیاران است.
با توجه به هماهنگی انجام گرفته با سازمان تامین اجتماعی، در صورت اختصاص
ردیف بودجه ی لازم توسط مجلس شورای اسلامی این امر میسر است. نظر به اعلام
مساعدت اعضای کمیسیون بهداشت در این راستا، پیگیری وزارت بهداشت تا احقاق
حق ذی نفعان را میطلبد.
در ارتباط با کارانه، متاسفانه شفافیت در مورد پرداخت توسط اکثر دانشگاههای کشور وجود ندارد.
مبلغ ۲۵۰ هزار تومان ماهانه با تاخیر پرداخت چندین ماهه، سزاوار دستیارانی
که بار عمده ی ارائه ی خدمات درمانی را بر دوش میکشند نیست.
به نظر
میرسد مبلغ پرداختی در دانشگاه های مختلف از قاعده ی خاصی پیروی نمیکند و
بازبینی مجدد مقدار پرداخت با توجه به ساعات کاری، سختی کار و میزان درآمد
زایی رشته های مختلف، لازم است.
اخذ تعهد از دستیاران برای عدم فعالیت
خارج از مجموعهی دانشگاه در ابتدای دوره، و این درآمد ناچیز، عملا بخش
بزرگی از جامعه ی پزشکی را با بحران مالی روبرو کرده است. به مشکلات
خانوادگی دامن زده شده و سن ازدواج را در میان پزشکان بالا برده است. بعضا
رو آوردن دستیاران به مشاغل کاذب همچون مسافرکشی برای تامین هزینه های جاری
زندگی، مایه تاسف است.
مقایسه ی نسبت درآمد دستیاران به سایر اقشار
جامعه، با کشورهای دیگر دنیا حاکی از بی مهری بعضی متولیان رسیدگی به امور
دستیاران در طی سالهاست.
همچنین هیچگاه اراده ای وجود نداشته که مشخص کند، دستیاران دانشجو هستند یا شاغل.
دستیاران از حیث معضلات اقتصادی از اقشار آسیبپذیر جامعه محسوب میشوند
اما سیاستگذاران نه تنها یارانهی ایشان را حذف کرده بلکه یارانه ی خانواده
هایی که یک عضو آن پزشک است را فارغ از متمول یا دستیار بودن، قطع کرده
اند.
صندوق رفاه دانشجویی حمایت در خوری از دستیاران تخصصی ندارد و
دانشگاه ها برای تامین خوابگاه بعضا همکاری ندارند. توجه بیشتر این صندوق
برای ارائهی وام دانشجویی و وام مسکن از جمله درخواست های دستیاران است.
در صورت دانشجو در نظر گرفتن دستیاران، واگذاری مسوولیت و بازخواست در
صورت اشتباه احتمالی منطقی نیست، لیکن با این وجود نه تنها بیمه ی مسوولیت
حرفه ای از سوی دانشگاهها لحاظ نمیشود بلکه از نظر حقوقی حمایت شایسته ای
جهت حل مشکلات انتظامی صورت نمیگیرد.
مشکلات مرتبط با طرح ضریب کا، عمدتا مربوط به تاخیر طولانی مدت در پرداخت هاست.
امکانات رفاهی ضعیف و شرایط اسکان نامناسب و عدم امنیت کافی چه در طرح دورهی ضرورت عمومی و چه تخصص، از دغدغه های جدیست.
پرداختی بعضی رشته ها به حدی پایین است که متخصصین مشمول به ناچار در کنار
گذران طرح تخصص، به عنوان پزشک عمومی در ان منطقه نیز فعالیت میکنند، چرا
که درآمدشان در برخی موارد به مراتب پایین تر از پزشک عمومی است. به خصوص
در مواردی مانند رشته های پوست، طب فیزیکی، رادیوتراپی و پاتولوژی نیاز به
بازنگری در مورد نحوهی توزیع جهت طرح ضریب کا بیشتر احساس میشود.
همچنین حذف امکان کار در خارج از مراکز دولتی پس از شروع طرح تحول سلامت در
معیشت بسیاری از متخصصین تاثیر گذاشته و شاید اعمال یکسان این محدودیت
برای همهی رشتهها عادلانه نباشد.
یکی از مهمترین گلایه های متخصصین،
عدم وجود شفافیت در نحوه ی تقسیم نیروی طرح است و باعث بی اعتمادی پزشکان
به مسوولین به دلیل ایجاد شائبه سواستفاده از روابط میشود.
اعلام عدم
نیاز برای برخی خواص به عقیده بسیاری از مشمولین به دور از عدالت و انصاف
است و دقت نظر بالای مسوولین در این زمینه نیاز است.
طول دورهی طرح
بسیاری از متخصصین طرح ضریب کا که طی انتخاب رشتهی دستیاری سالهای ۹۰ تا
۹۲ از سهمیهی مناطق محروم استفاده کردهاند و با رتبه های بسیار مناسب
مکلف به خدمت سه برابر دوره تحصیل شدند نیز محل بحث است و علی رغم اعلام
آمادگی شورای آموزش پزشکی و تخصصی جهت مساعدت، تا کنون بینتیجه مانده است.
*منبع روزنامه؛ مردمسالاری
به جمع شاهدان کویردر تلگرام بپیوندید: https://telegram.me/shahedanemazinan