در سمینار «شریعتی؛ دیروز، امروز، فردا» در سی‏‌امین یادمان دکتر علی شریعتی در خرداد سال 86 که با حضور چهره‌‏های علمی و سیاسی در حسینیه ارشاد برگزار شد، ناصر میناچی از آخرین دیدار خود با دکتر علی شریعتی خاطره‌ای تعریف کرد. این سمینار با حضور چهره‌‏هایی همچون مرحوم عزت‌‏الله سحابی، محمد ملکی، حسین رفیعی، احسان شریعتی، سوسن شریعتی، فاطمه گوارایی و جمعی از اساتید دانشگاه و دانشجویان در حسینیه ارشاد برگزار شد، و در ابتدای آن «ناصر میناچی»، سخنرانی کرد. مدیر موسسه حسینیه ارشاد و از نزدیکان شریعتی به آخرین شب زندگی او اشاره کرد و گفت: آن شب در اتاق کوچک زیر شیروانی با هم نشسته بودیم و از محنت‌‏ها و غم‌‏های یکدیگر با هم گفت‌‏وگو می‌‏کردیم. این گفت‌‏وگو به قدری دردناک بود که من و مرحوم شریعتی با هم اشک می‌‏ریختیم. وی افزود: شریعتی در آخرین شب زندگی‌‏اش از دوستانی که به ظاهر دوست اما در واقع دشمن بودند، صحبت کرد. وی از یکی از روزنامه‌‏ها گله داشت که چرا برخی مقالاتش را به گونه‌‏ای چاپ کردند که القا شود، شرط آزادی دکتر از زندان چاپ آن مقالات بوده است. میناچی تصریح کرد: حق دکتر شریعتی این بود که امروز در ایران کنار مرقد مطهر امام رضا(ع) دفن شده بود اما این مساله که از وصایای ایشان است، هنوز محقق نشده و جای تاسف دارد.

به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، ناصر میناچی، یکی از بنیانگذاران حسینه ارشاد امروز درگذشت و نصحیت کرد او را در کنار مرحوم همایون دیگر بنیانگذاران حسینه ارشاد دفن کند.
یاد حسینیه ارشاد با نام علی شریعتی گره خورد است که در وقت حیاتش مهر خود را بر صفحه روزگار زد.
علاقمندان بسیاری را با سخنان آتشین و انقلابی خود  جذب انقلاب کرد.
ناصر میناچی را خیلی ها به عنوان وزیر تبلیغات و جهانگردی دولت موقت مهدی بازرگان می شناسند. وزارتخانه ای که امروز نام فرهنگ و ارشاد اسلامی فعلی را دارد.
او که متولد 1310 بود، سال 1343  در کنار محمد همایون و عبدالحسین علی آبادی سنگ بنای حسینیه ارشاد را گذاشت.
آنها می خواستند این مکان، جایی برای معرفی اسلام واقعی باشد و شهید مرتضی مطهری که در جریان تاسیس آن بود، از همان ابتدا همکاری خود را با این حسینیه آغاز کرد.
بعد از پیروزی انقلاب که حسینیه ارشاد بازگشایی شد، میناچی مدیریت آن را برعهده گرفت و فقط زمانی که به عنوان وزیر تبلیغات و جهانگردی منصوب شده بود، بر این مجموعه مدیریت نمی کرد.
حسینیه ارشاد همزمان با بازگشایی،محل برگزاری جلسات تدوین پیش نویس قانون اساسی بود که میناچی هم یکی از اعضای این شورا بود و همه این خاطرات در کنار اتفاقات مهم دوران فعالیت این حسینیه را در قالب کتابی با عنوان «تاریخچه حسنیه ارشاد» نوشته و منتشر کرد.
میناچی از دوستان دکتر علی شریعتی هم بود و یک بار در سمیناری که برای یادبود او برگزار شده بود، به آخرین شب زندگی او اشاره کرد و گفت: «آن شب در اتاق کوچک زیر شیروانی با هم نشسته بودیم و از محنت ‏ها و غم ‏های یکدیگر با هم گفت ‏وگو می ‏کردیم. این گفت ‏وگو به قدری دردناک بود که من و مرحوم شریعتی با هم اشک می ‏ریختیم.»
*اولین آشنایی میناچی و شریعتی
اولین بار سال 1346 بود که در سخنرانی محل موقت حسینیه پدر دکتر شریعتی مرحوم استاد شریعتی سخنرانی می کرد و آنجا من را به دکتر شریعتی معرفی کردند بعد از آن جلسه در حدود نیم ساعت با هم صحبت کردیم و هر دو همدیگر را کاملا درک کردیم و پیمان بستیم که راه جذب و جلب جوانانی را که سرگردان شدند بیابیم. افکار مادی گرایی و اندیشه الحادی بسیار رایج شده بود و کتاب های زیاد ترجمه شده در دسترس جوانان بود این جوانان که در گیر فلسفه های وارداتی بودند به سراغ ما نمی آمدند و از سوی دیگر سنتی ها هم دیگه سراغ ما نمی آمدند.
شریعتی می گفت ما نسل واسط این دو طیف را می خواهیم. جوانانی که  با سنتی ها میانه ای ندارند و نه می توانند دیدگاه های الحادی ماتریالیسم را بپذیرند ما با این نسل کار داریم.