شعر مزینانی برای پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد بن عبد الله (ص)
شنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۲، ۰۵:۲۰ ب.ظ
وقتی به دنیا آمد او
خورشید در کُنجی خزید
بر صورت مهتابی اش
بال فرشته ها وزید
تا چشم خود را باز کرد
او با صدای بالها
مانند نیلوفر شکفت
در لابه لای بالها
یک شب تمام آسمان
در قلب او آمد فرود
دیگر از آن پس سینه اش
خود آسمانی تازه بود
او،آیه،آیه، آینه
در روبه روی آفتاب
او سوره سوره آسمان
در لابه لای یک کتاب
او آن که یک شب ماه را
با چشمهای خود شکافت
پرواز کرد و مثل نور
سوی خدای خود شتافت
او آن که رفت و رفت و رفت
تا انتهای آسمان
تا یک قدم مانده به او
تا به خدای آسمان
محمدکاظم مزینانی
