به گزارش شاهدان کویر مزینان ؛ هنرمندان ایرانی در تازه ترین حضور بین المللی خود، آثارشان را در گالری CAB بروکسل به نمایش گذاشتند. که نام هنرمند جوان مزینانی نیزدر بین این هنرمندان می درخشد.

احمد عالی، منیر فرمانفرمایان، کامران شیردل، رضا عبده، گوهر فیض جو، پرستو فروهر، باربد گلشیری، آرش حنایی، بکتاش سارنگ جوانبخت، مانی مزینانی، شیرین صباحی و همایون سیریزی؛ 12 هنرمند ایرانی هستند که آثارشان از 19 آوریل تا 15 ژوئن 2013 در این شهر روی دیوار گالری CAB رفته است.

این نمایشگاه با عنوان The Fold با نمایشگاه گردانی میشل دوآیلد و آذر محمودیان به موضوعاتی مانند غیاب، فراموشی و اهمیت حافظه در هنر مدرن و معاصر ایران می پردازد. متصدیان، تحت تاثیر نظرات فیلسوف درگذشته فرانسوی، ژیل دلوز (Gilles Deleuze)، از مفهوم fold به عنوان ویژگی نمایشگاه استفاده کرده اند. منظور از fold در اینجا، پرداختن به طیفی از کیفیت های مختلف در زمینه ها و سطوح روانشناسی، تاریخی و سیاسی است. مفهوم fold، ارایه کننده نقاط شروع جالبی برای سطوح مختلف نمایشگاه است. یک fold می تواند باز یا بسته باشد؛ می تواند خود را به جهان بنمایاند یا برعکس، در همان زمان، می تواند ابعاد یا انواع خاصی از اطلاعات را در خود پنهان نگاه دارد. این واژه، می تواند درک متفاوتی از رابطه یک نفر با یک نفر دیگر هم باشد، جهانی که در آن، درون و بیرون، یا گذشته و حال دیگر بیش از این نمی توانند تعیین شوند. در این دوره فرامدرن، می توان شاهد پیشرفتی نامحدود بود که در آن، نقش فناوری و اهمیتِ بودن در مکان و زمان، بیش از هر زمانی محسوس است. این سیری ناپذیری برای تغییرات فوری، منجر به غفلت از حافظه می شود، از گذشته و تاریخ. در یک سطح شخصی، این امر منجر به بیگانگی و در سطحی گسترده تر منجر به «از دست دادن خود» می شود. در مقیاسی بزرگ تر، این امر منجر به «تغییر حافظه جمعی» می شود. نمایشگاه The Fold، با به کارگیری یک رویکرد بین نسلی، موقعیت های مختلف زیبایی شناختی را جلوه داده و چهار دهه هنر ایران را پوشش می دهد. با شروع دوره مدرنیستی در دهه 1960، این نمایشگاه با آثار هنرمندان نوظهور جهانی ترکیب می شود،از جمله منیر فرمانفرمایان، که کار خود را در دوره ای از مدرنیسم تحمیل شده آغاز کرد، همراه با سایر افرادی که در خارج از کشور زندگی می کنند، یا اینکه به خارج از کشور رفته اند و در دهه های 1980 و 1990 ناگهان ظهور کردند، مانند گوهر فیض جو و رضا عبده. این هنرمندان در کنار هم جمع شده اند و آثار نسل های خیلی جدیدتر مانند شیرین صباحی یا مانی مزینانی را نمایش می دهند. نمایشگاه، آثار منحصربه فرد موجود را با آفریده های ویژه ای از پرستو فروهر، همایون سیریزی و آرش حنایی ترکیب کرده است. استفاده از حالت آینه ای، انعکاس (بازتاب)، اما در عین حال توجه به مفهوم نبودن، دیده نشدن، یا فراموشی خودخواسته یا تحمیل شده و بیگانگی، موضوعاتی هستند که در کارکردهای مختلف هنری نشان داده می شوند.

     روزنامه شرق ، شماره 1734 به تاریخ 26/2/92، صفحه 11 (هنری)

مانی مزینانی یک هنرمند ایرانی کانادایی است که درچند رشته موسیقی، نقاشی، عکاسی، گرافیک، هنرنمایی می کند  ...