عکاس؛ شهرزاد مزینانی عسکری
به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan
شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan
✍️شریعتی و جریان سوم
🖌دکتر مهدی مزینانی
بجز شخصیت‌هایی که می‌توان آنها را با عنوان کلی "روشنفکر"، دسته‌بندی و هر یک از آنها را در یکی از سه جریان یادشده جانمایی کرد در میان "روحانیان" شیعه هم شخصیت‌های بنام و گمنامی بوده و هستند که بر یکی از مواضع سه‌گانه، به هواداری از شریعتی، یا مخالفت با او یا نقد همراه با انصاف و میانه‌روی پرداخته‌اند.
امام خمینی ره از شخصیت‌هایی است که نظرشان به‌عنوان رهبر انقلاب اسلامی ایران، در مورد شریعتی، برای هواداران و مخالفانش اهمیت داشته و دارد. هنوز هم این موضوع را عده‌ای کنکاش و بررسی و برابر استنباط خود به آن می‌پردازند. دیدگاه‌ها و استنباط‌های این جویندگان و پرسش‌گران به دو پاسخ می‌رسد: برخی، غالبا به استناد مطالبی که در دیدارهای شخصی و خصوصی از امام ره نقل می‌شود یا خود آنان، نقل می‌کنند تلاش دارند امام را از مخالفان شریعتی معرفی کنند و نظر امام را به تشکیک در دیانت و اسلام شریعتی نزدیک کنند؛ گروهی دیگر، می‌کوشند نظر امام درباره‌ی شریعتی را منفی معرفی کنند اما عدم اعلام صریح آن را، با توجیهاتی از نوع مصلحت‌اندیشی، ملاحظه‌ی شرایط، دوری از افتادن در دام ساواک برای اختلاف‌افکنی و مانند اینها توضیح دهند.
به چند دلیل به‌نظر می‌رسد حضرت ایشان، شریعتی را انسانی توانمند و دارای نقاط ضعف و قوتی همانند دیگر انسان‌ها می‌دانستند که لزوما خللی به دیانت و اسلامیت ایشان وارد نمی‌کند بلکه باید در این خصوص، نقدی عالمانه و آگاهانه صورت داد از جمله:
یکی اینکه بررسی آثار امام ره از جمله صحیفه نشان می‌دهد حتی در مواردی که اصرار و تصریح شده بر اینکه ایشان در مورد شریعتی، نظری اعلام کنند معظم‌له با صراحت، آن را نپذیرفته، بیشتر از این جهت که مایه‌ی اختلاف می‌شود. البته ملاحظه‌ی امام ره برای دوری از اختلاف، شاید برای دوره‌ی مبارزه بتواند چرایی خودداری ایشان از موضع‌گیری صریح را توجیه کند اما برای دوره‌ی پس از پیروزی که ایشان برای مواردی فراتر از شریعتی اعلام نظر کردند پذیرفتنی نیست. بنابراین می‌توان مدعی شد امام ره مواضع شریعتی را آنچنان که بدگویان و مخالفانش می‌گفتند خارج از دایره‌ی اسلام و ایمان نمی‌دیدند؛
دوم اینکه اصول مبارزاتی امام ره از جمله عدم تساهل و تسامح در خصوص اصول و مبانی اسلام، قداست هدف و دوری از ابزاری‌کردن و قربانی‌کردن دین و ارزش‌های دینی به‌پای مصالح مبارزاتی، مانع از پذیرش دیدگاه کسانی می‌شود که تلاش دارند امام ره را مخالف شریعتی معرفی کنند اما به دلیل رعایت مصالح و شرایط روز، آن را اعلام نکرد. تقریبا موردی وجود ندارد که امام ره به این نتیجه رسیده باشند که خلاف اصولشان است اما به‌خاطر مصلحت‌اندیشی و ملاحظه‌کاری، از اصولشان کوتاه آمده باشند یا سکوت کرده باشند.
سوم، توجه به سیره‌ی ایشان درباره‌ی افراد و شخصیت‌ها و جریان‌هایی چون جبهه‌ی ملی و نهضت آزادی و حزب توده، آیت‌الله شریعتمداری و منتظری و ... نشان می‌دهد حضرت ایشان عملا در راهی که انتخاب کرده بودند اگر به نتیجه‌ی روشن و مشخصی رسیده یا احساس تکلیفی می‌کردند دفعی یا تدریجی، بالاخره تکلیف خود را اداء می‌کردند. چنین شخصیتی نمی‌توانست در دوره‌ی مبارزاتی و حتی حدود ده سال پس از پیروزی به نتیجه‌ی روشنی در مورد شریعتی نرسیده باشد یا تکلیف خود را شناخته اما تامل کرده باشد. توضیح اینکه شواهد نشان می‌دهد امام ره شناخت کافی و کاملی هم از آثار و اندیشه‌ها و فعالیت‌های شریعتی داشته است و از این جهت، منعی برای اعلام نظر نداشته‌اند.
از این رو به نظر می‌رسد امام ره جزء اشخاصی هستند که شریعتی را از نگاه انسان ممکن‌الخطایی همچون دیگر انسان‌ها و دارای قوت‌ها و ضعف‌‌هایی می‌بینند که اهلش باید عالمانه و منصفانه بیان و تبیین کنند.
در میان شخصیت‌هایی که موضع روشن‌تر و البته، مثبت‌تری در مورد دکتر شریعتی داشته‌اند باید از آیت‌الله شهید دکتر بهشتی یاد کرد که شاهدان کویر مزینان، پیشتر، مطلبی درباره‌ی ایشان با عنوان #شریعت بهشتی منتشر کرد. همچنین مقام معظم رهبری مدظله‌العالی نیز چندین نوبت در مورد شریعتی، اعلام موضع داشته‌اند. نگاه هر دو، از جهت آمیختگی به احساسات و عواطفی همراه با تحسین و تقدیر از نوع نگاه شریعتی به موضوعات اجتماعی با نگرش اسلامی و تبدیل واژگان و نظام مفاهیم اسلامی به خاستگاهی برای جنبش و خروج و خروش علیه استعمار و استبداد، نزدیک به هم است اگرچه آشکارا، اشکالات او را نیز گوشزد کرده و یادآور می‌شوند. به نظر هر دو: شریعتی، انسانی بود اهل استماع و اتّباع؛ گوش دادن و برگزیدن بهترین قول‌ها؛ و هر دو بر این باور و نظرند که شریعتی، عملا نیز به تذکراتی که دوستان و دوستانه به او می‌گفتند توجه و مسیرش را اصلاح می‌کرد.
مواضع حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نسبت به دکتر شریعتی از جهاتی متمایز از دیگران بود از جمله اینکه:
ایشان و دکتر شریعتی در مشهد و تهران، فعالیت مبارزاتی داشته و همین اشتراک در قلمرو مبارزاتی، آشنایی کامل‌تری از تاثیر فعالیت‌های شریعتی در میان اقشار گوناگون مردم برای معظم‌له به‌عنوان یک ناظر میدانی، فراهم می‌ساخت؛
خاستگاه فعالیتیِ تقریبا یکسان این دو، زمینه‌ی مراودات و گفتگوها و ارتباطات گسترده‌ای برای ایشان فراهم ساخته بود به‌طوری که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در خاطراتشان از جلسات گفتگو و مباحثه‌ی محدود دو و چندنفره با حضور دکتر شریعتی سخن می‌گویند. طبیعتا این جلسات به شناختی دقیق‌تر از نظام فکری دکتر شریعتی می‌انجامید؛
معظم‌له ارتباط گسترده‌ای با اقشار دانشگاهی داشته و دارند و جریان‌سازی و شورآفرینی دکتر شریعتی در این قشر برای پیوستن به مبارزات انقلابی را از نزدیک و میدانی در جریان بودند.
ایشان بین شریعتی به‌عنوان یک متفکر و شریعتی‌دوستان یا کسانی که از نام و فکر شریعتی، سوء‌استفاده می‌کردند و می‌کنند تفکیک می‌کردند و آن را به پای فکر و شخصیت شریعتی نگذاشته و اصولا اندیشه‌ی شریعتی را مقتضی خروجی‌هایی از جنس برداشت‌های گروه فرقان نمی‌دانستند.
شاید همین زمینه‌هاست که دیدگاه‌های ایشان را نسبت به شریعتی، با نگاه و برداشت خوانندگانی چون صاحب این خامه، همراه با تحسین و تمجید و اظهار علاقه‌ی ضمنی و تلویحی کرده است.
شاید مطالبی از جنس پیوند زیر، بتواند برداشت یادشده را برای دیگران نیز تدارک ببیند و تایید کند.👇
https://hawzah.net/fa/Discussion/View/52815
بزرگان دیگری نیز از متقدمین بوده‌اند که همین شیوه را در برابر دکتر شریعتی و آثارش در پیش گرفته، او را در مقام مسلمانی معتقد و البته اندیشمندی ممکن‌الخطا مانند دیگر اندیشمندان حوزه‌ی علوم انسانی و اسلامی می‌دیدند. آیات عظام: علی مشکینی، مهدوی کنی، منتظری و هاشمی رفسنجانی از این گروه هستند.
از متاخرین و معاصران نیز فرهیختگانی هستند که نقد علمی شریعتی و آثارش را مورد توجه و تاکید قرار داده‌اند؛ حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان و حجت‌الاسلام دکتر خسروپناه که اکنون دبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی به‌عنوان بالاترین رکن سیاست‌گذاری فرهنگی کشور را برعهده دارد در این زمره‌اند.
خسروپناه، شریعتی را اندیشمندی برخوردار از منظومه‌ی فکری مشخصی می‌داند که از او شخصیتی ممتاز و متمایز ساخته و باید با شناخت روشمند این منظومه، در مورد او داوری کرد. به نظر خسروپناه، مهمترین اشکال مخالفان و منتقدان شریعتی، برخورد گزینشی و گزینش‌گرایانه با اندیشه و آثار دکتر است. او تصریح می‌کند: "اینجانب با وجود نقدهای فراوان بر اندیشه‌های شریعتی به روشی مبانی برای تحلیل گفتمان فکری شریعتی باور دارم و رفتارِ ملایم بدون بیان اشتباهات شریعتی با بیانِ اشتباهات تاریخی شریعتی در مجامع عمومی با روش غیر ملایم را نمی‌پسندم و معتقد به نقد و تحلیل اندیشه‌های شریعتی با روش منطقی و ملایم در کنار معرفی امتیازات او هستم. مقام معظم رهبری نیز با این منطق پیش می‌رود."
امید که خداوند توفیق دهد زبان و بیان ما در حق دیگران به صدق و راستی رود تا دیگران نیز از ما به نیکی و راستی یاد کنند.
به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan
شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan
✍️شریعتی در میانه‌ی افراط و تفریط...
🖌دکتر مهدی مزینانی
داستان شریعتی در کتاب انقلاب اسلامی، خواندنی و از جهاتی تامل‌برانگیز است. اگر بسیاری این داستان را در روایت‌ها و حکایت‌ها، خوانده‌اند ما مزینانی‌ها در آن، زیسته و نقش‌آفرینی کرده‌ایم. شاید کمتر کسی از ما مزینانی‌ها باشد که با همین نام و آوازه‌ی "مزینانی"، جایی خودش را معرفی کرده باشد و با دوگانه‌ای روبرو نشده باشد: نکوداشت و تکریم و استقبال؛ سرزنش و توبیخ و نیش‌زدن‌های بعضا برآمده از جهل و تعصب و شگفت اینکه هر دو ریشه در یک عامل دارد: هم‌شهری بودن با دکتر علی شریعتی.
این است که ما مزینانی‌ها امروز نمی‌توانیم در برابر شریعتی احساس مسئولیت نکنیم یا خود را از او جدا کنیم. ما از شریعتی هستیم چون او از ماست و هر دو، شیدای جغرافیایی که دیرپایی‌اش از روزگار باستان تا امروز، تنه به افسانه می‌زند. این پیوندهای پایدار، مرزگذاری‌ها را ناممکن و موضع‌گیری‌ها را گریزناپذیر می‌کند.
یکی از موضوعاتی که باید ما را به موضع‌گیری برانگیزد یا ناخواسته برمی‌انگیزاند، نگاهی است که دیگران، نسبت به شریعتی دارند و آن را در فضای عمومی، فریاد می‌زنند.
تعیین موضع نسبت به شریعتی، به امروز و دیروز یا مزینانی‌ها و غیرمزینانی‌ها بر نمی‌گردد. پدیده‌ای به نام "شریعتی"، از گذشته، با سه‌گانه‌ای دیده و معرفی شده است: نگاه دوست‌دارانی که به او عشق‌ورزیده‌اند بدون اینکه فهم کلام او برایشان، موضوعیت یا اولویت داشته باشد؛ موضع کسانی که فراتر از بی‌اقبالی، زبان به لعن و نفرین گشوده‌اند؛ آنان که کوشیده‌اند شریعتی را در کنار ضعف و قوت‌هایش بشناسند و بشناسانند و البته گروه آخر، شوربختانه، اندک و خوشبختانه، پُرمایه بوده‌اند.
اگر برای تعیین تکلیف خود در این برهه از زمان و نسبت به شریعتی و آنچه بر شریعتی می‌رود، پای درس تاریخ بنشینیم شاید چند سرفصل را به ما یادآوری کند:
اینکه ما در مقام پاسخ، هر فکر و جریان و شخصی را باید تحلیل کنیم و ببینیم در کدام خط و جبهه قرار دارد و در چه وضعی، موضع می‌گیردـ بسیارند مواضعی که تعلقی به جریان نخست یا دوم دارند و نه شایسته‌ی توجهند و نه بایسته‌ی تامل و تفکر. به تعبیر قرآن کریم اینها را باید به خود وانهاد. اینها را از سطح عقلانیت و خردورزی یا غلظت احساس و هیجانِ نهفته در کلام و موضعشان بسادگی می‌توان شناخت. پاسخ درخور به این گروه، حمایت و تقویت جریان سوم با بسط آراء و دیدگاه‌های ایشان می‌تواند باشد و نمونه‌هایی همچون شهید بهشتی را می‌توان اسم برد؛
اینکه افراط و تفریط، راه به جایی نبرده و تنها مسیر اعتدال، پویا و پیشتاز می‌ماند، پس گاهی باید بگذاریم تاریخ به کرسی داوری نشسته و حکم کند؛
اینکه سنت تاریخ، بر مدار حاکمیت‌بخشی به مستضعفین است و هر جریان و فکری که در موضع استضعاف قرار می‌گیرد روزی علوّ و استعلاء خواهد یافت و این حقیقت را شریعتی‌دوستان هم بارها تجربه کرده‌اند؛
اینکه گاهی و چه‌بسا غالبا، حمله‌ی بد، فرصتی خوب و حرکتی جریان‌ساز است و مصداقِ سببِ خیرشدن عدوّ؛ بی‌انکه نیاز باشد موضعی جز سکوت و انتظار گرفت؛
اینکه هر فرد یا فکری که در سه‌گانه‌ی یادشده قرار گیرد امید آن هست که نشانه و نمادی باشد از بلندای مقام و ابعاد نامکشوف آن و این ویژگی، حُسن و فضلی است که اعداء، ناخواسته به آن گواهی می‌دهند؛
و سرانجام اینکه گاهی برخی مواضع، باید نگاه‌ها را فراتر از یک موضوع ببرد. امروز و با نگاهی که به شریعتی به‌عنوان یک فکر و اندیشه و نه شخص حقیقی کراوات‌زده و ریش‌تراشیده می‌شده و می‌شود جای تاملی همراه با بیم و هراس هست که ریشه‌ی اندیشه در سپهر پرمهر ایران زمین ممکن است بخشکد و جمود و تحجر جای اندیشه‌ی پویا و معتدل همراه با جدال أَحسن شیعی را بگیرد و سپهرش به رنگ سرخ گراید. چنین مباد!
به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
🔶این روزها فیلمی از شیخ غلامرضا فیاضی نماینده مردم خراسان شمالی در مجلس خبرگان رهبریَ، دست به دست می شود که ضمن توهین به فرزند شایسته کویر مزینان دکترعلی شریعتی مزینانی او را کافر می خواند...
🔸اکنون مردم مزینان و علاقه مندان به دکترشریعتی با گذشت دو هفته از انتشار این فیلم در فضای مجازی منتظر واکنش دادگاه روحانیت و مراجع ذی صلاح به توهین های این فرد هستند که گویا پیش از این هم در آذرسال ۱۴۰۲ علاوه بر اهانت به علی پسر مزینان به دیگر چهره های انقلابی و شخصیت های مسئول در جمهوری اسلامی مانند علامه محمدرضا حکیمی و آیت الله هاشمی رفسنجانی تهمت های ناروایی زده است.
در پاسخ به این توهین ها واکنش هایی از سوی فرهیختگان مزینانی به شاهدان کویر مزینان ارسال شده که در چند پست جداگانه تقدیم می شود.
عکاس؛ شهرزاد مزینانی عسکری
به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan
شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز خراسان رضوی، معاون فرهنگی تربیتی جامعه المصطفی خراسان در این مراسم گفت: با توجه به ضرورت موضع گیری در مورد ترور شهادت اسماعیل هنیه و نقش آفرینی طلاب جهان اسلام در این خصوص این مراسم برگزار شده است.
حجت الاسلام والمسلمین حسینی مزینانی گفت: در این مراسم که طلاب با ملیت‌های مختلف و مدیران و اعضای تشکل‌های فرهنگی و انجمن‌های علمی، اساتید جامعه المصطفی حضور داشتند افراد شرکت کننده با قرائت بیانه‌ای مواضع خود را نسبت به این ترور اعلام کردند و خواستار برخورد قاطع با عاملان این جنایت شدند.
به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan
شاهدان کویر مزینان در پیام رسان ایتا https://eitaa.com/sh_mazinan
