شبکه یک سیما روز پنج شنبه بیست و پنجم مهرماه ترانه ای را از خواننده جوان مزینانی، استاد سید مصطفی جلالی پور پخش می نماید.
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛ سیمای جمهوری اسلامی همزمان با ایام عید سعید قربان یکی دیگر از ترانه های استاد سید مصطفی جلالی پور را در برنامه روز ششم از شبکه یک سیماتقدیم علاقمندان می نماید .
این برنامه ساعت 9:30 آغاز می شود و در ساعت 10 قرار است ترانه ای را با صدای این خواننده جوان مزینانی که مدتی است در شبکه های مختلف تلویزیونی و رادیویی هنر نمایی می کند پخش نماید.
الهیات‌رهایی بخش شریعتی/ کریسترهدین
کریستر هدین(1) نویسنده، محقق و استاد دانشگاه سوئد در رشته ادیان، اخیرا کتابی درباره شریعتی زیر عنوان "الهیات رهایی بخش علی شریعتی؛ مفاهیم غربی در اسلام انقلابی شیعه" منتشر نموده است. این کتاب که در 128 صفحه به چاپ رسیده است، توسط انتشاراتی "سویدیش ساینس پرس"(2) که در شهر دانشگاهی اپسالای سوئد قرار دارد، انتشار یافته است. کریستر هدین، پیش از این در یک برنامه تلویزیونی در کانال 1 سوئد، که طی 4 قسمت درباره ایران پخش می شد و یک بخش آن به شریعتی اختصاص یافته بود، از شریعتی و افکار وی تجلیل به عمل آورد، و او را در کنار مصدق از چهره های تأثیر گذار و مؤثر، به ویژه در عرصه اندیشه و تفکر کنار داد و او را تکمیل کننده راه مصدق نامید. هدین گفت که "اگر مصدق آثار شریعتی را می دید، قطعا از تلاش های وی بسیار خشنود می شد". وی همچنین با بیان اینکه "تا پیش از اندیشه های شریعتی، دانشجویان، بین سنت و توسعه اجتماعی، سرگردان بودند و نمی دانستند کدام را برگزینند، شریعتی، به آنها نشان داد که هیچ تناقضی بین مذهب و توسعه اجتماعی وجود ندارد". در همان برنامه تلویزیونی از هدین به عنوان کسی که شیفته افکار شریعتی شده و کتابی درباره وی نوشته است، معرفی شد.
درادامه شریعتی شناسی 10 را بخواتید...
شریعتی؛ جامعه‌شناس مردم‌مدار
مایکل بوروی، استاد دانشگاه برکلی آمریکا و رئیس انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی، با طرح «جامعه‌شناسی‌مردم‌مدار» شریعتی را چهره‌ای از این نوع جامعه‌شناسی دانست.
|
مایکل بوروی*، استاد دانشگاه برکلی آمریکا و رئیس انجمن بین‌المللی جامعه‌شناسی، بعدازظهر هشتم خرداد مهمان دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران بود و به گفت‌وگو با دانشجویان این دانشکده پرداخت. در بخشی از این گفت‌وگو به دکتر علی شریعتی و ویژگیهای جامعه‌شناسی او اشاره شد که در ادامه‌ی این متن می‌خوانید. بوروی در سفر پیشین خود به ایران در تابستان 87، و نیز در یادداشتی که برای همایش «اندیشه اجتماعی و جامعه‌شناسی در خاورمیانه» (خرداد 90) نوشته است با طرح «جامعه‌شناسی مردم‌مدار»** از شریعتی در ایران به عنوان چهره‌ای از این نوع جامعه‌شناسی نام برده است. «ایده‌ی من و بسیاری از همکارانم آن است که جامعه‌شناس حرفه‌ای باید از مرزهای دانشگاه بیرون برود، جامعه‌شناسان باید جامعه‌شناسی را به بیرون از دانشگاه ببرند و با گروه‌های مردمی خارج از دانشگاه وارد ارتباط شوند. این چیزی است که من آن را جامعه‌شناسی مردم‌مدار می‌نامم. به نظر من دو پرسش اساسی وجود دارد که جامعه‌شناسان باید به آنها پاسخ دهند، البته اغلب تمایلی به پاسخگویی ندارند. پرسش اول این است که جامعه‌شناسی برای چه کسی؟ آیا ما فقط با خودمان حرف می‌زنیم و یا می‌خواهیم با گروه‌های خارج از دانشگاه هم وارد بحث و تبادل نظر شویم؟ پرسش دوم این است دانش برای چه چیز و با چه هدفی؟ جامعه‌شناسان گوناگونی از جمله وبر، هابرماس، اعضای مکتب فرانکفورت و یا حتی شریعتی شما سعی کرده‌اند برای این پرسش پاسخی بیابند. در حقیقت پرسشی که باید پاسخ دهیم، آن است که آیا می‌خواهیم از دانش به عنوان ابزاری برای رسیدن به هدفی خاص استفاده کنیم یا اینکه دانش، بحث و گفت‌وگو درباره‌ی خود آن اهداف است. چیزی که من آن را دانش ابزاری می‌نامم، در واقع دانشی است که از طریق آن، بهترین وسیله را برای رسیدن به هدف معینی که داریم، پیدا می‌کنیم. موضوع دانش یا معرفتی که آن را تفسیری یا بازتابی می‌خوانم، آن است که جامعه باید به چه سمتی برود، یعنی بحث بر سر ارزش‌ها و اهداف، ارزش‌هایی مثل برابری، عدالت، آزادی و...» (مایکل بوروی، کدام جامعه‌شناسی؟ کدام جامعه‌شناس؟، سخنرانی در دانشکده‌ی علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تیرماه 1387) «ما همگی باید به تاریخ و میراث اندیشه این منطقه کلیدی از جهان [خاورمیانه] علاقه‌مند باشیم. منطقه‌ای که از ابن‌خلدون گرفته تا علی شریعتی، اندیشمندان اجتماعی بسیار مهمی را در دامان خود پرورده است.» (مایکل بوروی، بنای یک جامعه‌شناسی منطقه‌ای در خاورمیانه، خبرنامه انجمن جامعه‌شناسی ایران، خردادماه 90)
مشخصات جامعه‌شناسی علی شریعتی چیست؟ در ایران او را اغلب به عنوان ایدئولوژیست می‌شناسند تا جامعه‌شناس. آیا این دو از هم قابل تفکیک‌اند؟
مایکل بوروی: بگذارید ابتدا بین جامعه‌شناسی مردم‌مدار و جامعه‌شناسی عامه‌پسند تفاوت بگذاریم. موضوع جامعه‌شناسی مردم‌مدار ایجاد بحث در میان مردم درباره‌ی مسائل جهان است یا درباره‌ی ارزشهای ابتدائی. اما جامعه‌شناسی عامه‌پسند چیز دیگری است؛ زمانی است که جامعه‌شناس تلاش می‌کند ایده‌هایش را ساده کند تا پائین‌ترین سطح جامعه هم حرف‌هایش را بفهمند. فکر می‌کنم سؤال اصلی این باشد که علی شریعتی تا چه اندازه درگیرِ جامعه‌شناسی مردم‌مدار بوده و سعی می‌کرده به طور جدی ارتباط دوسویه‌ای بین خودش و مردم ایجاد کند و تا چه اندازه تلاش می‌کرده است که با ایجاد هیجان سیاسی غرایز ابتداییِ مخاطبانش را تحریک کند. حالا باید به تفاوتهای بین جامعه‌شناسی مردم‌مدار و ایدئولوژی توجه کنیم. همیشه این خطر وجود دارد که جامعه‌شناسان مردم‌مدار به عنوان ایدئولوژیست شناخته شوند. چون بحث‌های جامعه‌شناسی مردم‌مدار معطوف به ارزشهای اساسی در جامعه است و ممکن است به نظر برسد جامعه‌شناس دارد نوع خاصی از این ارزش‌ها را تبلیغ می‌کند. باید دقت کنیم که اساس جامعه‌شناسی مردم‌مدار باید بر یافته‌های تحقیق علمی جامعه‌شناسانه باشد. یعنی این یافته‌های تحقیق است که بحث‌های عمومی را شکل می‌دهد و نه ایده‌ی جامعه‌شناس. اما ایدئولوژی چنین بنیادی ندارد. Michael Burawoy* Public Sociology** منبع : پایگاه اطلاع رسانی دکتر علی شریعتی
|
متنی که در پیش روی شماست ترجمه بخشی از فصل «تصوف و تصوف ستیزان
معاصر» از کتاب صوفیان و صوفی ستیزان Sufis and Anti - Sufis است که توسط
خانم الیزابت سریه Elizabeth Sirriyeh نوشته شده و انتشارات Curzon آنرا
در سال 1999 منتشر کرده است. آقای منصور معتمدی این متن را ترجمه کرده و
پیش از این در تاریخ 31/3/80 در روزنامه ایران منتشر شده است.
|
علی شریعتی در مشهد، و در محضر پدری که با پایبندی به تجدد به تفسیر دین می
پرداخت پرورش یافت. وی سی سال از ابوالاعلی مودودی کوچکتر بود و در مقایسه
با این احیاگر سنی اهل پاکستان روابط کمتری با طریقه های صوفیان داشت. بار
خاطر پدرش، بازگرداندن جوانان تحصیلکرده امروزی به ایمان و رهایی آنان از
ایدئولوژی های غربی بی ارتباط با نیازهای جهان سوم بود و در عین حال، می
خواست راه حل های اسلامی یی ارایه کند که برای مشکلات زندگی در جهان جدید
مناسب تر از دین غامض گرای [برخی از] روحانیان باشد و علی در این راه یار
شاطر پدر شد. به نظر او، تصوف رکن این غموض گرایی و مظهر کناره گیری از
درگیری فعال و ضروری برای برقراری نظام اسلامی بوده است. در سیاهه اسامی
کسانی که شریعتی آنان را به عنوان طلایه داران اصلاحات انقلابی اسلامی در
طول دو قرن گذشته تحسین می کرد نام عده یی از بارزترین مصلحان تصوف و
بازاندیشان در نقش اجتماعی آن به چشم می خورد. وی از عبدالقادر الجزایری،
سیداحمدخان، سیدجمال الدین، عبده، سلفیه، حسن البنا و اقبال به خوبی یاد می
کند.(1) با این همه، از آنجا که شیعه است ابن عبدالوهاب را در زمره این
قهرمانان پرآوازه اصلاح قرار نمی دهد بلکه وهابیان را همتراز بابیان و
بهاییان که مرتکب ایجاد بدعت در اسلام شده اند ذکر می کند. لذا، با وجود
موضع صوفی ستیزانه یی که وهابیان داشتند شریعتی در کنار مصلحان مذکور جایی
برای آنان قایل نمی شود. از میان اصلاحگرایانی که شریعتی زبان به ستایش از آنان می گشاید سیدجمال و اقبال از جایگاه ممتازی برخوردارند و گویا قویترین تأثیر را براو گذاشته اند. او از جمال الدین به علت اینکه از استغراق در «کشف و کرامات عرفانی و مقامات زهد و ریاضت و تحقیقات عمیق و موشکافی های دقیق در کلام و اصول و فقه و ادب و حکمت» (2) تن زده است با احترام سخن می گوید. به اقبال هم به دیده تصویب می نگرد چون از جامعه کنار نکشید و در تحصیلاتش که تا اخذ مدرک دکتری فلسفه پیش رفت خود را در زیر انبوه مطالعات فلسفی و عرفانی و وقتگذرانی با سقراط و ارسطو و افلاطون و ابن سینا و ملاصدرا و جلال الدین مولوی مخفی نکرد. وی بر همین مردم مبعوث است، فلسفه «خودی» او یک تئوری فلسفی تخصصی نیست، یک روح انقلابی است که باید در کالبد جامعه بدمد. (3) شریعتی جایگاهی بس والا برای این فیلسوف شاعر قائل است و او را الگویی بزرگ می بیند و چنان می نماید که احساسات مشترکی با او داشته است. شریعتی نیز از سال 1338 تا 1342 / 1960 تا 1964 برای اخذ دکتری در اروپا، در دانشگاه پاریس تحصیل کرده بود. وی در این دانشگاه رساله دکتریش را که تصحیح و ترجمه فضائل البلخ، که یک متن فارسی قدیمی است، ارایه کرد، اما می توان گفت که مطالعات شخصیش در جامعه شناسی تأثیر ژرف تری بر او نهادند و نزد عموم مردم هم معروفترند. در فرانسه هم به محض ورودش در سال 1338 / 1960 با تأسیس «نهضت آزادی ایران در خارج» و کمک به انتشار نشریه ایران آزاد که مخاطبانش ایرانیان اروپا بودند، به فعالیت سیاسی در مبارزه با شاه پرداخت. لذا جای شگفتی ندارد که می بینیم همین که به ایران برمی گردد دستگیر و شش ماه در مرز ورودی بازداشت می شود. پس از آزادی تنها کاری که توانست پیدا کند تدریس در دبیرستان بود ولی بعداً به مدت کوتاهی در برنامه های درسی شبانه دانشگاه مشهد هم به تدریس پرداخت. اما از سال 1347 / اواخر دهه 1960 که از او برای ایراد سخنرانی در مؤسسه حسینیه ارشاد تهران دعوت به عمل آمد صیت شهرتش فراگیر شد و سخنوری پرشورش خیل عظیم جمعیت را به آنجا می کشید.(4) حسسینیه ارشاد با حسینیه های رایج در میان شیعیان که درآنها با ذکر مصیبت شهادت امام حسین [ع] در کربلا به سال 61 ق. / 680 م. احساسات حضار را برمی انگیزند تفاوت بسیار زیادی داشت. غرض از تأسیس حسینیه ارشاد، بیشتر انجام کارهای آموزشی و پژوهشی برای تبلیغ نوعی تشیع تجددخواه بود. شریعتی شمع محفل و ماه مجلس حسینیه ارشاد شد و آماج دشمنی شاه که بر استبداد و فساد رژیم او بطور غیرمستقیم می تاخت و هدف خصومت متدینان محافظه کار گردید. بسیاری از آثار منتشر شده اش حاصل سخنانی است که در حسینیه ایراد کرده و در جملاتی که بر مسلک [برخی از ] روحانیان می کند تصوف را هم به عنوان بخشی از آن مسلک محکوم می دارد. سرانجام، خودشاه در سال 1351 / 1972 فرمان تعطیلی حسینیه را صادر کرد و مجدداً شریعتی به حبس افتاد. پس از رهایی از زندان به امید آنکه بتواند در یکی از دانشگاههای الجزایر به تدریس پبردازد راهی انگلیس شد، ولی در ساوت همپتون (5) به علت عارضه حمله قلبی در 29 خرداد 1356/19 ژوئن 1977 درگذشت، هر چند، هوادارانش مدتها احتمال می دادند که ساواک، سازمان امنیت شاه، در مرگ او دست داشته است. آنجا که شریعتی با نفی و انکار از تصوف سخن می گفت و کراراً هم این کار را می کرد، محسنات عرفان را یکسره نادیده نمی گرفت بلکه تصوفی را رد می کرد که در کنار و همراه مذهب روحانیان مرتجع رشد کرده و «مذهب منحط و خواب آور» بود و این مذهب را مخالف «مذهب بیدار کننده مترقی» می دید. (6) او در عین حال که اقرار می کرد که جوامع پیشرفته صنعتی برای غلبه بر محیط مادی زده خود به معنویت و عرفان نیازمندند معتقد بود که [عرفان آن چنان برای] جهان سوم و جوامع اسلامی حداقل اهمیت را دارد و دلسپردگی افراطی به چنین اشتغالاتی ممکن است که بهترین اذهان را از اینکه فعالانه در مسائل اجتماع درگیر شوند منحرف سازد. این را که غالب جوامع، در طول تاریخ یا دنیا زده یا زهد زده شده اند فاجعه تاریخ می دانست و بر آن بود که انسان همیشه به توازن میان این دو نیاز داشته است. انسانها باید قادر باشند که فعالیت مسؤولانه در دنیا را با بعد معنوی وجود خویش برآمیزند تا به شأن بالقوه و حقیقی خود که مقام خلیفة اللهی است فعلیت بخشند. (7) صوفیان که از ایفای وظیفه اول یعنی انجام اعمال مسؤولانه در دنیا بازمانده و زندگی سراسر عزلت گزینانه یی در پیش گرفته اند در راه خطا گام زده اند. شریعنی در مورد هر صوفیی موضعی جداگانه داشت. آنان را که در سنت اصلاحگری جدید دستی دارند مثل مجاهد الجزایری، عبدالقادر، تحسین می کند چرا که اینان به هر دوبعد مادی و معنوی در زندگی توأماً توجه می کنند. از شخصیتهای متقدمتر دیگری نظیر مولانا جلال الدین (1273/672)یا ملاصدرا (1050ق1641/) نیز گاهی با احترام نام می برد و آرایشان را باارزش می خواند. ازاین رو، در تفسیر آیه72 از سوره احزاب با مولانا جلال الدین هم رأی است. در این آیه از اعتماد خداوند بر انسان، خلیفه خدا بر زمین، سخن می رود که نشان می دهد انسان اراده آزاد و قدرت انتخاب دارد به گونه یی که می تواند برخلاف طبیعت و غریزه خویش عمل کند. (8) ملاصدرا را نمونه اندیشه و ارزشهای اصیل اسلامی ـ ایرانی می داند. (9) اما، شهید رنج کشیده در راه حب الهی یعنی حلاج (309ق922/) را به دیده منفی می نگرد و از او تصویر مردی را ترسیم می کند که جانش مشتعل از شعله عشق الهی است ولی به هیچ وجه حس مسؤولیت اجتماعی ندارد. حسین بن منصور حلاج... همواره غرق در سوختن یاد خدا است که البته در آن رشته و آن مقام عالی است، اما جامعه ایران را درنظر بگیرید که 25میلیون منصور حلاج داشته باشد، یک دیوانه خانه درست می شود. (10) شریعتی درخاتمه می گویدکه جامعه یی که الگویش حلاج باشد راهی جز «بدبختی و هلاکت» پیش رویش نیست. با این همه، در عین حال که شریعتی به خطرات حاد زهدگرایی افراطی و زیاده روی در توجه به احوال جذبه آمیز برای جامعه تفطن دارد مع الوصف، سخنانی در تأیید عرفان تجددطلب اسلامی که معتقد است با تصوف تفاوت دارد ایراد می کند. (11) برخلاف نظر مودودی، وی بدن را زندان روح می داند و از لزوم رهایی انسان از این واپسین زندان باتوسل به قدرت عشق سخن می گوید. البته منظورش از عشق، عشق صوفیانه یا عارفانه نیست: عشق بدین معنی که، یک نیروی مقتدر، بالاتر از عقل محاسبه گر و مصلحت پرست باید که در ذات من، من انسان، در عمق فطرت من، من را منفجر کند واز درون، علیه خویشتنم، مرا بشوراند [...] از درون باید علیه من عصیان شود. چون زندان چهارم جزو درون من است، از درون باید مشتعل بشوم. چگونه؟ چرا به صورت آتش؟ چرا با عقل منطقی [...] نمی شود از چهارمین زندان درآمد؟ چرا؟ (12) لیکن به هنگام سخن از لزوم آزادی «من» از زندان انانیت، لحن کلامش کاملاً همان است که از صوفیان معهود است و در حقیقت حال و بوی کلام حلاج را دارد و یادآور سرگذشت حلاج در واپسین روزهای عمر قبل از شهادت است. حلاج که شهید شد خودش و زندانش [=نفسش] با هم نهان شدند چرا که او پیشتر بر این زندان نفس فائق آمده بود. اما جای تعجب بسیار دارد که شریعتی نمی تواند خود را راضی کند تا به یک چنین منبع الهامی اشاره بنماید بلکه برای تأیید سخنان خویش نظر به نمونه یی از غیر مسلمانان دارد و می گوید که انسان «به منظور رهایی از زندان نفس، به قول رادها کریشنان (13) «به دین و عشق نیازمند است». (14) گرایش بی سابقه شریعتی به عرفان اسلامی (15)، البته اگر چنین عنوانی درست باشد، گرایشی است به جنبه جمعی و همچنین فردی آن. وی در این رأی با نظر مودودی و شاید بیشتر، با عقیده ضیا گوکالپ (16) اشتراکاتی داشت. احتمالاً روشنترین موضعش در این مورد را درکتابی با عنوان کوتاه حج (17) آورده باشد. در توصیف حالی که در حج بر حجگزار عارض می شود آن را یک تحول پرشور اجتماعی می خواند. حاجیان در این حال سودای رهایی از قوای شر را که جانشان را به قید اسارت کشیده است در سر می پرورند. در تقلا برای رهایی از روادع و هوا جس دنیوی که نماد این رهایی قربان کردن تمام دلبستگهایشان است (همانگونه که ابراهیم نبی [ع] پسرش، اسماعیل را قربان کرد) به صورت جمعی تزکیه می شوند و حال که خود را اعضای یک جامعه اسلامی و دارای احساس اوج گرفته مسؤولیت اجتماعی می بینند به خدا نزدیکتر می شوند. یک نوع احساس درونی رازآمیزی ایشان را به سوی فعالیت و ادای خدمت در جمیعت سوق می دهد و راه تفرید را که برخی برای ذوق مواجید شخصی، اختصاصی و انتقال ناپذیر در پیش می گیرند سد می کند.برخلاف مودودی که تشکیلاتی اسلامی راه انداخت علی شریعتی هیچ سازمانی بناننهاد اما با وجود این، طنین صدایش نه تنها در حلقات پیشرو دینی ایران، بویژه در میان جوانان، به گوش می رسد بلکه احیاگران سنی و شیعه در جاهای دورتر، وعده یی از صوفیان مکتبی (18) ترکیه و آسیای مرکزی و عده یی از فعالان مسلمان که به نظرات نقادانه اش در موردتصوف گرایش دارند به آن گوش سپرده اند. |
گفت‌وگوی مجله‌ی «اندیشه پویا» با مصطفی اللباد، مدیر مرکز
مطالعات منطقه و استراتژیک الشرق در قاهره و سردبیر مجله شرقنامه.
|
دکتر مصطفی اللباد، مدیر مرکز مطالعات منطقه و استراتژیک الشرق در قاهره و سردبیر مجله شرقنامه
*چگونه و از چه راهی اندیشه‌های دکتر علی شریعتی به اندیشمندان و فرهنگیان کشور شما رسید؟ اندیشه‌های او بر کدام جریان فکری کشور شما تاثیر گذاشت؟ اندیشه‌های علی شریعتی از دو طریق به فضای فکری روشنفکران و فرهنگیان کشورهای عربی راه یافت: در گام اول به‌دنبال ارتباطات نزدیکی که مرحوم شریعتی با انقلابیون الجزایری برقرار کرد، برادران الجزایری ما نخستین کسانی بودند که با اندیشه او ارتباط برقرار کردند. گام دوم آشنایی از طریق ترجمه‌هایی صورت گرفت که زبان‌شناس و متفکر مصری، مرحوم ابراهیم الدسوقی شتا، از کتابهای شریعتی به عربی ترجمه کرده است. از زاویه دیگر سال‌هاست که انتشارات «الاامیر» در لبنان نیز آثار شریعتی را به‌صورت کامل به عربی ترجمه کرده است و همچنین در بیروت برخی اندیشمندان همچنان درباره اندیشه‌های دکتر شریعتی کار می‌کنند. اما درباره اینکه کدام جریان‌های فکری در جهان عرب تحت تاثیر اندیشه‌های دکتر شریعتی قرار گرفتند، باید گفت که این تاثیرگذاری دایره گسترده‌ای از جریان‌های انقلابی را شامل می‌شود: جریان ملی ـ اسلامی، جریان اسلامی المستنیر و جریان چپ ملی‌گرا از جمله آنها هستند و البته باید به قدرت استثنایی دکتر شریعتی بر خیل عظیم انقلابیون نیز اشاره کنم. واقعیت این است که کارهای او فقط بر یک جریان تاثیر نمی‌گذاشت.
*کدام‌یک از کتابهای دکتر شریعتی با توجه به ضرورت یا حجم آن قبل از همه به زبان شما ترجمه شد؟ و اکنون با گذشت چندین دهه و با توجه به تحولات جدیدی که در عرصه اندیشه در کشور شما و منطقه ایجاد شده آیا کتابهای دکتر شریعتی نیز جایگاه تازه‌ای برای خود یافته‌اند؟ با این تصور کدام نویسنده همچنان بیشترین توجه را به او می‌کند؟ مرحوم دکتر ابراهیم الدسوقی شتا ـ زبان‌شناس فارسی ـ برای اولین‌بار کتاب «تشیع علوی و تشیع صفوی» دکتر شریعتی را به زبان عربی ترجمه کرد که سهم به‌سزایی در نزدیک ساختن دو تمدن بزرگ مصری و ایرانی داشت. مرحوم شتا این امکان را برای خوانندگان عرب‌زبان ایجاد کرد که بتوانند با گنجینه‌های زبان فارسی آشنا شوند. او کتابهای کلاسیک و مهم بسیاری را به زبان عربی ترجمه کرده که از جمله آنها کتابهای مرحوم شریعتی است.
*پس از انقلاب اسلامی در ایران و ایجاد موج جدیدی از اندیشه روشنفکری دینی، گفته شد که اندیشه‌های شریعتی برخواسته از فضای اجتماعی ایران قبل و در طول انقلاب بود که توانست یک نظام سیاسی جدیدی را شکل دهد، اما پس از انقلاب این نگرش رنگ باخت و جای خود را به نگرش‌های جدید داد. آیا چنین تحولی که از شریعتی به بعد از شریعتی انتقال یافته باشد را در میان جامعه فکری و فرهنگی شما نیز می‌توان یافت؟ اولا آنچه دکتر شریعتی با آن مبارزه کرد، برخورد با اندیشمندان فرصت‌طلبی بود که می‌خواستند برای حفظ مصالح، خود را به حکومت نزدیک کنند؛ الگویی که در تمامی جوامع شرقی وجود دارد. ثانیا، آنچه دکتر شریعتی با آن می‌جنگید غرب‌گرایی و گرایش روشنفکران منطقه به غرب و تسلیم در برابر آن بود که تاکنون نیز در جوامع شرقی ریشه دارد. ثالثا، چه‌کسی گفته که انقلاب برمی‌خیزد و طاغوت را به زیر می‌آورد و بعد از آن آرام می‌شود و به خواب می‌رود؟ ما در مصر خودمان طاغوت را سرنگون کردیم ولی نظام را نه. در نتیجه انقلاب نیاز به تجدید خود دارد تا بتواند حداقل در بعد فکری به مسیر خود ادامه دهد. رابعا، آنچه اکنون در منطقه خاورمیانه می‌بینیم، گونه‌ای تقسیم‌بندی‌های مذهبی است و همین مرزبندی‌ها است که نشان می‌دهد امروز هم تا چه اندازه به اندیشه‌های دکتر شریعتی نیاز است. خامسا، من بسیار متاسفم که می‌بینیم بسیاری از نوگرایان در جهان اسلامی تاکنون نتوانسته‌اند از اندیشه دینی روشنفکرانه شریعتی به جلوتر از آن پیشروی کنند. وفاداری به اندیشه شریعتی بدان معناست که از آن عبور کنیم نه اینکه مقدسش بداریم ـ یعنی همان کاری که خودش می‌کرد ـ اما این عبور تنها یک تصمیم ذهنی نیست، بلکه به ایجاد اندیشه و معانی جدید نیاز دارد که تاکنون این نواندیشی در مصر و دیگر کشورهای اسلامی رخ نداده است.
*با توجه به اینکه نسبت بزرگی از مردم جامعه شما اهل تسنن هستند، اندیشه‌های دکتر شریعتی تا چه اندازه می‌تواند مورد خطاب اندیشه اهل تسنن باشد؟ از مزایای اصلی دکتر شریعتی این است که او یک متفکر اسلامی است نه متفکر مذهبی شیعی یا سنی، در نتیجه نمی‌توان شریعتی را با پشتوانه فکر مذهبی‌اش همراه کرد بلکه باید او را یک اندیشمند کاملا اسلامی توصیف کرد. حتا در مورد امام‌علی(ع)، دکتر شریعتی ایشان را محدود به سه محنتی که از او توصیف می‌کند، نمی‌کند بلکه او را به‌عنوان یک انسان وصف می‌کند. کما اینکه موضوع وحدت اسلامی همواره دغدغه شریعتی بوده و او همیشه برای مبارزه با دشمنان اسلام بر آن تاکید می‌کرده است. شریعتی هیچگاه راضی نبود که مذهبی علیه مذهب دیگر وارد عمل شود. خطابه و اندیشه‌های شریعتی می‌تواند به‌صورت جدی با اندیشه‌ها و خطابه‌های اهل تسنن همراهی داشته باشد، چراکه اسلام همانند پرنده‌ای است که دو بال دارد: یکی شیعه و دیگری اهل تسنن و تا زمانی که اسلام را دوست داشته باشید و بخواهید برای آن مبارزه کنید باید از این دو بال پرنده به‌خوبی محافظت کنید.کما اینکه میراث اسلامی فقط بر یک مذهب منحصر نمی‌ماند. مثلا به صحبت‌های شریعتی درباره امام‌حسین(ع) و شهادت او در کتاب «شهادت» بنگرید. شریعتی حادثه را در چارچوب تاریخی‌اش توضیح می‌دهد و می‌گوید که شهادت اسمی است که باید موضوعیت داشته باشد. یا آنجایی که درباره تقیه و نقش آن در حفظ ایمان در کتاب «فاطمه فاطمه است» صحبت می‌کند. یا در کتاب «حج» که درباره جهاد و نقش غایب آن در زندگی همه مسلمانان صحبت می‌کند، هیچ‌جا صحبت از طایفه یا مذهب خاصی نمی‌کند. شریعتی در ابتدا معانی را توصیف می‌کند قبل از آنکه به مناسک بپردازد. او قبل از هرچیز درباره پوشش صحبت می‌کند سپس به فلسفه کعبه، حجرالاسود و مقصود احرام و قصه قربانی‌کردن و حضرت اسماعیل می‌پردازد. مرحوم شریعتی بیش از دوران حیاتش حضور دارد، همانطور که امام‌حسین(ع) به همین‌گونه است، قانون فلسفی‌ای که بیان می‌کند بیش از هرکسی بر خودش منطبق است: شهادت چیزی بیشتر از یک موضوع است. تمامی این معانی در حیات و سیره و جهاد و شهادت شریعتی متبلور است و روشنگر بسیاری از جوانان دنیای اسلامی ما است. بسیاری از آثار به‌جا مانده از او را خیلی‌ها خوانده‌اند، اما با این حال هنوز بسیاری از دوایر انقلابی ما با آن همراه نشده‌اند. هنوز اندیشه‌های جهادی و روشنگری اسلامی در جوامع ما به‌دلیل وجود زمینه‌های درگیری بر سر قدرت غایب است و نسبت به آن کوتاهی می‌شود و این مسئله اخلاق و معنویت را در انقلاب‌های ما مورد تهدید قرار می‌دهد.
منبع: مجله‌ی «اندیشه پویا»، شماره 1، خرداد |
گفت‌وگوی بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعتی با فرید العطاس، جامعه‌شناس و عضو هیئت‌علمی دانشگاه ملی سنگاپور.
|
گفت‌وگوکنندگان: آرمان ذاکری، مهدی سلیمانیه
اما قبل از پرداختن به آن مایلم چند نکته را درباره تجربه خودم بگویم –در رابطه با پدرم- که ممکن است تشابهاتی با وضع شما داشته باشد و البته تفاوتهای مهمی هم وجود دارد. پدر من میراثش را در سرزمینهایی بدون سنت قدرتمند روشنفکری بر جای نهاد، اندونزی، مالزی و سنگاپور؛ در حالی که شریعتی در سرزمینی زندگی می‌کرد که سنت ریشه‌دار روشنفکری در آن وجود داشت و میراث او در چنین سرزمینی بر جای ماند. در ایران با وجود محدودیتهای فراوانی که وجود دارد، دانشجویان و محققان بسیاری هنوز به شریعتی علاقه‌مندند و بر روی آثار او پژوهش می‌کنند، در حالی که در این سو، به خصوص در مالزی، با وجود محدودیتهای کمتر، چندان توجهی به مسئله علوم انسانی دیگرواره وجود ندارد و پدر من از این نظر در داخل کشور کمتر دیده شده تا در خارج از آن و این مسئله ترویج آرای پدرم را مشکل می‌نماید. من خود در اندیشه تاسیس بنیادی با عنوان سیدحسین العطاس برای بسط و ترویج آرای او هستم، به خصوص آرای او در زمینه علوم انسانی مستقل، جامعه‌شناسی فساد و ... . من به راه‌هایی برای ترویج آرای این محققان می‌اندیشم و تبادل نظر ما در این زمینه بسیار سودمند خواهد بود.
|
در ادامه معرفی فرزند شایسته کویرمزینان در آن سوی مرزها و شناخت متفکرین اندیشمند شرقی و غربی از معلم شهید انقلاب دکتر علی شریعتی این بار شریعتی را از نگاه یک فرهیخته ژاپنی می شناسیم
اندیشه شریعتی
توشیو کورودا - ترجمه‌ی بهمن ذکی‌پور
بر سبیل مقدمه
قریب یک ماه پیش بود که جهت آماده سازی خلاصه رساله ام، برای یافتن کتاب "بیداری ایمان در مکتب ماهایانا" یا به قول ژاپنی ها "دای.جو.کی. شین. رون"1سری به دست فروشی های خیابان "سویی.دوباشی"2توکیو یا بهتر بگویم مرکز کتاب فروشی های دست دوم توکیو زدم.
گرچه سر آخر به خرید چاپ جدید کتاب تن دادم، اما در میانه جستجو و به صورتی کاملا تصادفی به کتابی به نام "قلب اسلام"3برخوردم و به صورت تصادفی تر هنگامی که صفحات میانی را ورق می زدم با بخشی به عنوان "اندیشه شریعتی"4مواجه شدم. برخورد با این بخش انگیزه کافی جهت خرید کتاب را ایجاد کرد؛ و بی آن که دیگر به نام نویسنده توجهی کنم آن را خریدم و رهسپار خانه شدم.
در طول بازگشت به خانه نگاهی کلی به مطالب کتاب و بخش مطلوبم انداختم و آن ها را خالی از لطف نیافتم. در نهایت نیز جهت فهم سال انتشار و نام نویسنده به شناسه کتاب رجوع کردم و اطلاعاتی درخور یافتم.
نویسنده کتاب یکی از اسلام شناسان نامی ژاپن "توشیو کورودا" 5بود. نام کورودا را پیشتر از "مهدی محقق" شنیده بودم و حتی عکس دسته جمعی او، مهدی محقق، سید حسین نصر، هانری کربن، پرویز مروج، توشی هیکو ایزوتسو و چارلز آدامز را که در ساختمان انجمن حکمت و فلسفه گرفته شده بود مدتی از مهدی محقق به عاریت گرفته بودم.
نام و آوازه کورودا از یک سو و حس وعلاقه به شریعتی از سوی دیگر موجب شد تا در صدد آن برایم که بخش "اندیشه شریعتی" را با وجود آشنایی وافر مخاطب ایرانی با اندیشه‌های او، به فارسی برگردانم. این تصمیم زمانی مصمم‌تر شد که در هنگامه دیدار با استاد سالخورده توشیو کوردا دریافتم که شرح او از شریعتی، اگر نه نخستین، اما جزء نخستین شرح افکار شریعتی بزرگ به زبان ژاپنی است.
هنگامی که کار ترجمه را آغاز کردم به سبب وجود پاره ای از عبارات دشوار که از نثر پخته و شیوا استاد بر می آمد و همچنین به دلیل پاره ای از خطاها که از عدم اطلاع کافی نویسنده از زندگی نامه شریعتی برمی خواست، راغب شدم که به جستجوی نشانی او برآیم و به هر قیمتی که شده، استاد سالخورده ای را دیدار کنم که در آستانه 80 سالگی عمری را به مطالعه بر روی اسلام گذاشته بود و خاطراتی بس عظیم در سینه نهفته داشت.
بالاخره به یاری دوستان تلفن استاد را یافتم و پس از معرفی و آشنایی اولیه به خانه اش دعوت شدم. به خانه ی او رفتم اما با کمال تعجب محل سکونت وی را مجتمع ایی یافتم که مخصوص اسکان سالمندان بود.
استاد که دو سالی بود غم فراغ همسر را در سینه داشت، واحد کوچکی در این مجتمع گرفته بود و به دور از قیل و قال خانه و فرزند به کار تحقیق و پژوهش مشغول بود.
می گفت: ترجمه ژاپنی کتاب "بدایه الحکمه" علامه طباطبایی را چندی پیش به پایان برده و به زیور طبع آراسته؛ و اکنون نیز برای نخستین بار مشغول ترجمه "نهج البلاغه" به زبان ژاپنی است. از نثر دشوار و فصاحت و بلاغت کلام علی (ع) و دشواری های ترجمه آن گلایه داشت، اما می گفت که با تمام سختی هایش بخش خطبه را به طور کامل به ژاپنی برگردانده است.
توشیو کورودا، علاوه بر ترجمه آثار فوق تالیف و ترجمه 18 اثر دیگر را در کارنامه داشت که از جمله آنان می توان به ترجمه آثاری چون "تاریخ فلسفه اسلامی" هانری کربن (از فرانسوی)، "سه حکیم مسلمان" سید حسین نصر(از انگلیسی)، "تاریخ اسلام و اسپانیا" مونت کومری وات (از انگلیسی)، "مقاصد الفلاسفه" غزالی(از عربی) و "اقتصاد اسلامی"و "فلسفه اسلامی" محمد باقر صدر (از عربی) و تایف آثاری چون "ساختار اسلام"6، "اقتصاد اسلامی"7"روش تحقیق منطقه ای و خاورمیانه شناسی"8اشاره کرد.
کورودا در خلال صحبت ها می گفت: بر خلاف توشی هیکو ایزوتسو که حق استادی بر گردن وی دارد، او توجه و حوزه تحقیق خود را معطوف فلسفه و عرفان و انتزاعیات موجود در تفکر اسلامی نکرده ، بلکه (همان طور که آثار او گواه است) کوشیده تا در سایه سه اصل توحید، شریعت و امت که به اعتقاد او بنیان و ساختار اجتماعی اسلام است به تببین جوامع اسلامی، موقیعت آن ها در دوران جدید و معرفی صحیح و بدور از غرض فرهنگ و تمدن اسلام به جامعه ژاپن بپردازد.
وی در این زمینه بر این عقیده بود که با تمام تلاش های صورت گرفته از جانب اسلام شناسان بنام ژاپنی، مردمان این سرزمین هنوز شناخت درست و دقیق و کافی از فرهنگ و اندیشه و بنیان و تمدن اسلام ندارند و او کشیده است به سهم خود خلاای را در این زمینه پرنماید.
حتی وی اظهار داشت، زمانی که کتاب "قلب اسلام" را که درست یک سال پس از انقلاب ایران تالیف کرده و در آن علاوه بر ارزیابی موقعیت اسلام در ژاپن، به معرفی مصلحان دینی اسلام از جمله سید جمال الدین اسدآبادی و علی شریعتی؛ و توضیح روند انقلاب ایران پرداخته است، کمتر کسی در سرزمین آفتاب تابان با روند انقلاب ایران و آثار و عقاید مصلحانی چون شریعتی و سید قطب و اقبال لاهوری و ابوالعلا مودودی آشنایی داشته است.
از تحولات اخیر خاورمیانه استقبال می کرد و از اینکه می دید دیکتاتورهای جهان اسلام همچون مبارک و بن علی یک به یک سقوط می کنند بسیار خرسند بود. آزادی و به خصوص آزادی ملل مسلمان را بسیار دوست می داشت ، اما نگران بود که اشاعه سیاست های امریکا در قبال کشورهای خاورمیانه بتواند این تحولات را از سیر رشد خارج کند.
سیاست ها و اعمال خشونت های دوران رژیم پهلوی را در قبال روشنفکران و مردم ایران به شدت تقبیح می کرد و ایران را در آستانه تحولی بزرگ به سوی امید و آزادی می دید.
رشته اصلی کورودا در دوران فوق لیسانس ادبیات فرانسه و در دوره دکتری تاریخ شرق آسیا در دانشگاه "کیو"9بود، سبب علاقه اش را به اسلام و حوزه اسلام پژوهشی جویا شدم که گفت: در دوران تحصیل در دانشگاه "کیو" و هنگامی که بر سرجلسات درس ایزوتسو حاضر می شده ، علاقمند به این حوزه می شود و تحت راهنمایی و هدایت ایزوتسو که معتقد بود هنوز در ژاپن در حوزه اسلام شناسی مطالعات و پژوهش های جدی ای صورت نگرفته گام به این حوزه گذاشته و دل در گرو آن نهاده است.
توشیو کورودا دوسال و نیم پیش از انقلاب، به ایران سفر کرد و تا وقوع انقلاب در تهران رحل اقامت گزید و تحت نظر و راهنمایی اساتیدی چون توشی هیکو ایزوتسو، هانری کربن، سید حسین نصر به تحقیق بر روی فرهنگ ایرانی-اسلامی پرداخت. در خلال همان سال ها با روشنفکران و اساتید و روحانیون مطرح ایران چون داریوش و یگانه شایگان، ، غلامرضا اعوانی، نصرالله پورجوادی، مرتضی مطهری، سید محمد بهشتی، کاظم شریعتمداری و... به معاشرت و تحقیق و پژوهش و گفتگو پرداخت.
عبدالکریم سروش را می شناخت و حتی با او دیدار کرده بود، اما با اندیشه روشنفکران دینی جهان عرب چون نصر حامد ابوزید و محمد ارکون آشنایی بیشتری داشت. شاید علت این موضوع را در شناخت دقیق او از زبان عربی و عدم شناخت کافی از زبان فارسی بتوان جستجو کرد.
با این حال وی بی آن که با علی شریعتی دیداری داشته باشد، اندیشه و شرافت و کرامت انسانی او را پس از سالیان هنوز می ستود.
آنچه در پی می آید ترجمه بخشی است با عنوان "اندیشه شریعتی" از کتاب "قلب اسلام" که آن را مستقیما از ژاپنی به فارسی برگردانده ام. البته در ترجمه نقل قول های مستقیم به جز یک مورد که منبع عبارت را نیافتم، تمامی جملات را از اصل فارسی نقل کرده ام. زیرا از یک سو ترجمه های استاد کورودا که از انگلیسی به ژاپنی برگردانده شده بود با اصل فارسی اختلاف داشت و از سوی دیگر نتوانستم به خود این اجازه را بدهم که قلم شیوای شریعتی را به رنگ ترجمه بی آرایم.
چنان که از متن برخواهد آمد نگارنده از زندگی نامه شریعتی اطلاع جامع ای نداشته و آن گونه که خود در هنگامه دیدار ابراز داشت این اطلاعات را از متون انگلیسی که آن زمان راجع به دکتر در اختیار داشته اخذ کرده است. لذا جهت وفادار ماندن به ترجمه، اصل متن را آورده ام و هرکجا که نیاز به اصلاح و توضیح بود آن را در پاورقی توضیح داده ام.
در خاتمه نیز وظیفه خود می دانم از استاد و دوست گرانقدر "کی ایچی کیتاهارا"10استاد زبان فارسی و ایران شناسی دانشگاه "چیو"11که با وجود تمامی مشغولیت ها و مسئولیت ها پذیرفت که متن ژاپنی و فوق العاده پخته این کتاب را با ترجمه اینجانب مقابله نماید و بر غنای آن بیفزاید کمال سپاس گزاری را به جای آورم.
درادامه اندیشه شریعتی را به قلم این استاد ژاپنی بخوانید...
شاهدان کویرمزینان ؛ سوم شهریور ماه سال جاری خانم دکتر شکیب مدیرکل سازمان بهزیستی خراسان رضوی به همراه تعدادی از معاونین و مسئولین این سازمان برای بازدیداز پروژه های در حال ساخت بهزیستی در چهارشهرستان راهی نیشابور ، سبزوار ، جغتای و داورزن شدند که در آخرین مرحله از مجتمع خدمات بهزیستی و موسسه خیریه حضرت نرجس خاتون مزینان نیز بازدید نمودند و پس از شنیدن توضیحات فاطمه مزینانی بانی و سرپرست این پروژه ها خانم دکتر شکیب قول مساعدت و همکاری برای تکمیل بنا و همچنین راه اندازی آن را دادند که امیدواریم عملی شود.
متأسفانه حضور این مقامات در هیچ یک از رسانه های محلی و رسمی منتشر نشد و این موضوع با واکنش شاهدان کویرمزینان مواجه گردید و پس از انتشار گلایه نامه ای در این وب ، بعضی از رسانه های شهرستان به آن پرداختند .اما پس از گذشت یک ماه و نیم از این رویداد ، پورتال خبری اداره کل بهزیستی خراسان رضوی با انتشار سفرنامه ای با عنوان :حضور سبز مدیران بهزیستی خراسان رضوی در چهار شهرستان استان، گزارشی از این بازدید را منتشر نموده است که برای یاد آوری وعده های مدیرکل تقدیم مخاطبان گرانمایه می شود.
قبل از انعکاس این گزارش ذکر این نکته لازم است که طبق اعلام نورالله مزینانی مدیر روابط عمومی مجتمع خدمات بهزیستی مزینان : ساختمان احداثی مجتمع آماده ی مسقف شدن است و نیاز به کمک و همیاری خیرین ارجمند می باشد و شهروندان محترم می توانند کمکهای نقدی خود را به شماره های 0334476832006 شماره کارت6037691751899311 نزد بانک صادرات مزینان واریز نمایند همچنین شماره تلفنهای 09123392960 - 09122893324 - 05724333022 آماده پاسخگویی در باره مجتمع و موسسه مزینان می باشند درادامه گزارش پورتال بهزیستی خراسان رضوی بدون هیچ گونه تغییری تقدیم می شود.
بازدید از مجتمع خدمات بهزیستی مزینان:
ساعت حدود سه و نیم بعد از ظهر، اعضای شورای معاونین بهزیستی خراسان رضوی به بخش مزینان رفتند و از مجتمع خدمات بهزیستی این بخش که به همت خیرین ایجاد شده بازدید کردند.
هیأت امنای مؤسسه ی خیریه ی نرجس خاتون همچنین یک ساختمان با زیربنای ۱۵۰۰ متر مربع را در دست ساخت دارند که برای مصارف مددجویان بهزیستی ساخته شده است.
تأسیس یک مهد کودک در محل ساختمان قدیمی مجتمع با ابتکار یکی از خیرین به نام منطقه برای پوشش کودکان محروم ۴ روستای اطراف، از دیگر اقدامات این مجموعه ی نیکوکاری است.
خانم مزینانی که به گفته ی خودش بازنشسته ی سپاه است و به منطقه آمده تا کارهای زمین مانده ی بخش را با کمک خیرین انجام دهد در مراسمی که در محل مجتمع برگزار شد گفت: من برای ساخت مسکن به اینجا آمدم اما دیدم نیازهای مهمتری در منطقه هست که باید به آنها رسیدگی شود. اول از مهد کودک شروع کردم و ساختمان رها شده و مخروبه ای را که در اینجا بود با کار شبانه روزی خود و همکاران نیکوکارم، تبدیل به یک ساختمان مرتب و قابل استفاده کردیم که اینک یک کارگاه خیاطی برای زنان سرپرست خانوار در آن راه اندازی کرده ایم که در آن ۳۰ زن تا کنون آموزش دیده اند و یک مهد کودک تأسیس کرده ایم که ۲۵ کودک محروم از روستاهای مجاور در آن به آموزش و تعلیم و تربیت مشغول هستند.
او گفت: در بخش CBR 100 پرونده داریم که دو سال است رسیدگی می کنیم ولی حتی یک ریال یارانه دریافت نکرده ایم.
خانم مزینایی همچنین از تشکیل یک هیأت مذهبی با مشارکت زنان سرپرست خانوار سخن گفت که به گفته ی او نماز و روزه ی قضا شده ی مسلمانان را برگزار می کنند و دو میلیون از درآمد خود را که از این راه کسب شده، وقف و صرف هزینه های این مجموعه کرده اند.
او همچنین گفت که بزودی یک کارگاه تولیدی برای زنان منطقه راه اندازی می کند و یک مرکز فیزیوتراپی برای معلولینی که نیاز به این خدمت دارد ایجاد خواهد کرد.
او به ساختمان در حال احداث اشاره کرد و گفت: تا کنون ۱۵۰ میلیون تومان توسط خیرین در این مجموعه هزینه شده و برای ادامه کار از بهزیستی کمک می خواهیم که این مجموعه ی بزرگ را با کاربری مورد نظر بهزیستی راه اندازی کنیم.
ختم مجلس با سخنان مدیر کل؛
مدیر کل بهزیستی نیز در سخنانی در این مراسم، از اختصاص ۲۰ میلیون تومان کمک بهزیستی برای سقف زنی ساختمان خبر داد.
دکتر شکیب ضمن تشکر از خانم مزینانی و همکاران و نیکوکارانی که به این مجموعه کمک کرده اند گفت: برای افزایش پرونده های شما تصمیم گیری شده و یارانه ی آن نیز به شما تعلق می گیرد.
وی گفت: برای تصمیم در مورد کاربری این ساختمان بزرگ، پیشنهادات خوبی مطرح شده و باید با بررسی بیشتر و بدون شتابزدگی، کاربری مناسبی برای آن تعریف کنیم که برای مددجویان کل منطقه، مفید باشد.
دکتر شکیب با اشاره به زندگی معلم شهید دکتر علی شریعتی گفت: این منطقه زادگاه ایشان بوده و باید کارهای فرهنگی بزرگی در خور شخصیت وی در منطقه انجام شود.
پس از پایان مراسم در مزینان، هیأت عالی بازرسی و نظارت بهزیستی خراسان رضوی در ساعت ۵٫۳۰ عصر راهی مشهد شدند.
  |
|
این را تو خود می دانی، تو خود آن را، او را – هر چه هست و هر که هست – باید به منا آوری و برای قربانی، انتخاب کنی، من فقط می توانم نشانیهایش را به تو بدهم: آنچه تو را، در راه ایمان ضعیف می کند، آنچه تو را در "رفتن”، به "ماندن” می خواند، آنچه تو را، در راه "مسئولیت” به تردید می افکند، آنچه تو را به خود بسته است و نگه داشته است، آنچه دلبستگی اش نمی گذارد تا ” پیام” را بشنوی، تا حقیقت را اعتراف کنی، آنچه ترا به "فرار” می خواند. آنچه ترا به توجیه و تاویل های مصلحت جویانه می کشاند، و عشق به او، کور و کرت می کند؛ ابراهیمی و "ضعف اسماعیلی” ات، ترا بازیچه ابلیس می سازد. در قله بلند شرفی و سراپا فخر و فضیلت، در زندگی ات تنها یک چیز هست که برای بدست آوردنش، از بلندی فرود می آیی، برای از دست ندادنش، همه دستاوردهای ابراهیم وارت را از دست می دهی، او اسماعیل توست، اسماعیل تو ممکن است یک شخص باشد، یا یک شیء، یا یک حالت، یک وضع، و حتی، یک ” نقطه ضعف”! در عمر دراز ابراهیم، که همه در سختی و خطر گذشته، این روزها، روزهای پایان زندگی با لذت ” داشتن اسماعیل” می گذرد، پسری که پدر، آمدنش را صد سال انتظار کشیده است، و هنگامی آمده است که پدر، انتظارش نداشته است! اما اسماعیل ابراهیم، پسرش بود! |
دکتر سوسن مزینانی شریعتی از کتاب «حج» اثر دکتر علی شریعتی مزینانی به عنوان کتابی یاد کرد که زمینه‌های تجربه معنوی آزادی‌بخش را فراهم می‌کند.
به گزارش شاهدان کویرمزینان به نقل از ایسنا، سوسن شریعتی که 22 مهرماه در نشست معرفی کتاب «حج» و «میعاد و ابراهیم» در خانه‌موزه علی شریعتی سخن می‌گفت، اظهار کرد: ما معمولا پرهیز می‌کنیم در نشست‌هایی به نام شریعتی حضور پیدا کنیم تا به حساب نسبت خانوادگی گذاشته نشود؛ اما درباره‌ی کتاب «حج» خودم پیشنهاد کردم نشستی برگزار شود، زیرا این کتاب آنگونه که باید، مورد توجه قرار نگرفته است. کتاب «حج» مانند بسیاری از آثار دیگر دکتر شریعتی با مخاطب غیرحرفه‌یی ارتباط برقرار می‌کند و البته از جذابیت‌های مهم تفکر شریعتی همین است که در دسترس قرار دارد و می‌تواند طیف وسیعی از مخاطب‌ها را معطوف به خود کند و این موضوع درباره کتاب «حج» نیز صادق است.
این استاد جامعه‌شناسی با استناد به مفاهیم و آموزه‌های برساخته تفکر علی شریعتی تصریح کرد: همان‌جور که جهان اندیشه و تفکر این اندیشمند چندوجهی است، کتاب «حج» هم چنین خصلتی را دارد. چندوجهی بودن تفکر شریعتی در عین حالی که فرصتی را برای تفسیرها و برقراری نسبت‌های متکثر فراهم می‌آورد، از طرفی سبب دامن زدن به سوءتفاهم‌ها نیز می‌شود.
دختر علی شریعتی متذکر شد: در ادوار مختلفی آثار دکتر علی شریعتی به انحای مختلف مورد توجه مخاطب‌ها و متفکران قرار گرفته است. در این سالها آثار کویریات علی شریعتی مورد توجه جوان‌ها قرار گرفته است، در حالی که در سالهای دهه 50 و 60 کتاب شهادت او در کانون توجه مخاطب‌ها بود؛ اما کتاب «حج» همواره آهسته و مداوم در چهار دهه اخیر خوانده شده و در عین حال کمتر دست‌خوش قبض و بسط شده است. به اعتقاد من کتاب «حج» اثری غریب است. از منظری کتابی چند وجهی و بسیار پرحرف و ایده است و از طرف دیگر آن‌طور که باید، به آن توجه نشده است. این کتاب برخلاف بسیاری از آثار دکتر شریعتی که سخنرانی بوده‌اند، به شکل مکتوب تدوین شده است، از این‌رو وسواس‌های خاص وی در نثر و نگارش کتاب مورد توجه بوده است. این کتاب نثر شیوا و ساختاری جذاب دارد، اما در بین منتقدان و موافقان علی شریعتی به ندرت دیده شده است، در حالی که پتانسیل آن را دارد که مدام مورد ارجاع قرار گیرد و آن بخش از وجوه مغفول‌مانده اندیشه شریعتی در این اثر واکاوی شود.
سوسن شریعتی متذکر شد: فرم و ساختار کتاب «حج» متأثر از همان مناسک حج است و به نوعی کتاب یک سفرنامه است. همانطور که شریعتی می‌گوید، سفرنامه یک حج‌کننده مسلمان است. کتاب «حج» رساله فقهی نیست، بلکه رساله فکری است و در مقدمه‌ی مهم کتاب «حج» نویسنده تأکید دارد مؤمنان تفسیرها و تجربه‌های شخصی خود را از امور معنوی بنویسد. با کند و کاوی در کتاب «حج» دیده می‌شود که چگونه علی شریعتی متهم از طرف روشنفکران به استفاده کارکردی از دین، پاسخ منتقدان را می‌دهد و همچنین در مواجهه با انتقاد روحانیون که می‌گویند شریعتی به شعائر و مناسک بی‌اعتناست نیز پاسخی درخور می‌دهد. او تأکید دارد یک متخصص فقه و کلام نیست، بلکه صرفا خود را یک حج‌کننده مسلمان می‌داند، سعی می‌کند فارغ از عادت‌های معمول درباره تجربه دینی‌اش سخن بگوید و از این حرکت می‌توان به عنوان گامی در جهت دموکراتیزه کردن برداشت‌های دینی یاد کرد. شریعتی تأکید دارد از این کار در پی آن است که کتاب خواندنی قرآن خوانده شود. تمام این رویکردی که در کتاب «حج» دیده می‌شود، به شکل دیگر نیز در کتاب «میعاد با ابراهیم» دنبال می‌شود و مضمون‌ها یکی است.
او در ادامه به تشریح فصل‌های مختلف کتاب «حج» پرداخت و متذکر شد: کتاب «حج» در سه بخش تدوین شده است؛ بخش نخست حج عمره که شریعتی از آن به عنوان سفر به کعبه یاد می‌کند، بخش دوم حج بزرگ‌تر که شریعتی آن را سفر از کعبه نام می‌نهد و معتقد است حج بزرگ‌تر با ترک کعبه آغاز می‌شود و فصل سوم بزرگ‌تر از حج است که همانا آن را شهادت می‌داند و این بخش اشاره مستقیمی به ناتمام ماندن سفر حج امام حسین (ع) و حرکت او به سمت کربلاست. در فصل حج عمره زیرفصل‌های حج، موسم احرام، کعبه، طواف، بیعت و سعی قرار دارد. نکته مهم این است که در باب نسبت شریعتی با امام حسین (ع) با ابوذر غفاری سخنان بسیاری گفته شده است، اما در باب نسبت شریعتی با ابراهیم (ع) کمتر صحبت شده است. این اندیشمند در کتاب «حج» در پی ابراهیمی کردن انسان است.
سوسن شریعتی در ادامه مروری بر عنوان‌های فصل دوم کتاب «حج» با استناد دیدگاه‌های علی شریعتی، به طرح مفاهیمی چون عرفات، مشعر، منا، قربانی و عید پرداخت و تصریح کرد: به اعتقاد شریعتی حج‌کننده در پایان سفر به حج می‌بایست در کنار تجربه امر معنوی به تجربه شناخت و شعور و عشق برسد و مؤمن باید به ابراهیم بدل شود و بت‌های ذهنی رفتاری و زندگی خویش را فروبشکند به تعبیر شریعتی در پی یافتن اسماعیل خویش باشد تا آن را در پیشگاه خدا قربانی کند.
او در بخش دیگری از اظهاراتش به شرح ایده‌های اصلی کتاب «حج» پرداخت و گفت: به اعتقاد شریعتی، تجربه دینی و معنوی تجربه‌ای آزادی‌بخش است و او در کتاب «حج» از طریق چندوجهی کردن رابطه مؤمن با خداوند و همچنین از طریق چندوجهی کردن مناسک حج تعریف‌های معمول و مرسوم از تجربه امر معنوی را به چالش می‌کشد و تصریح می‌کند اینکه مناسکی یکبار برای همیشه تعریف شده باشد، صحیح نیست و فرد را به تکرار و عادت می‌کشاند و تأکید دارد که تجربه‌های امر معنوی و دین‌داری باید با شناخت و ادراکی تازه برای مؤمن همراه باشد، همچنان که هر بار که شریعتی به سفر حج می‌رفت، ادراک دیگری از آن تجربه معنوی پیدا می‌کرد. ایده مهم دیگر این کتاب آن است که پرسوناژ‌های تاریخی به موقعیت‌های درونی و وجودی بدل می‌شود، مثلا هاجر که شخصیتی اسطوره‌یی تاریخی است، در رویکرد و نگاه علی شریعتی به یک موقعیت بدل می‌شود و از هاجر شدن سخن می‌گوید. شریعتی تأکید دارد که مؤمن باید بنیان‌گذار کعبه ایمان خویش باشد و به اعتقاد من این موضوع‌ها از مهمترین ایده‌های کتاب «حج» هستند.
در این مراسم گروه فرهنگی شاهدان کویرمزینان به همراه جمعی از شهروندان مزینانی به دعوت خانه موزه دکتر علی شریعتی شرکت کردند. و در پایان مراسم با دکتر سوسن مزینانی شریعتی در باره خانه موزه شریعتی در مزینان به گفتگو وتبادل نظر پرداختند
حمد و سپاس خدایی را سزاست که تیر حتمی قضایش را هیچ سپری نمی‌شکند و لطف و محبت و هدایتش را هیچ مانعی باز نمی‌دارد و هیچ آفریده‌ای به پای شباهت مخلوقات او نمی‌رسد.
...جهل و نادانی من و عصیان و گستاخی من، تو را باز نداشت از اینکه راهنمایی‌ام کنی به سوی صراط قربتت و موفقم گردانی به آنچه رضا و خشنودی توست.
پس
هرگاه که تو را خواندم، پاسخم گفتی؛
هرچه از تو خواستم، عنایتم فرمودی؛
هرگاه اطاعتت کردم، قدردانی و تشکر کردی؛
و هر زمان که شکرت را بر جا آوردم، بر نعمتهایم افزودی؛
و اینها همه چیست؟
جز نعمت تمام و کمال و احسان بی‌پایان تو!؟
... من کدام یک از نعمتهای تو را می‌توانم بشمارم یا حتی به یاد آورم و به خاطر بسپارم؟
... خدایا! الطاف خفیه‌ات و مهربانی‌های پنهانی‌ات بیشتر و پیشتر از نعمتهای آشکار توست.
...خدایا ! من را آزرمناک خویش قرار ده آن‌سان که انگار می‌بینمت.
من را آنگونه حیامند کن که گویی حضور عزیزت را احساس می‌کنم.
نشست «عصر تجربه» با حضور خالق «شاه بی‌شین» برگزار شد
مزینانی: شکستن زبان معیار در کشور ما کفر محسوب می‌شود!
| 22 مهر 1392 ساعت 10:22 |
به گزارش شاهدان کویرمزینان به نقل از خبرگزاری
کتاب ایران (ایبنا)، نشست عصر تجربه بنیاد ادبیات داستانی دیروز، یکشنبه،
21 مهر، به سخنرانی محمدکاظم مزینانی اختصاص داشت. وی سخنانش را با خاطراتی
از نخستین تجربیات انتشار آثارش آغاز کرد و گفت: سال 63 به تهران و کیهان
بچه‌ها آمدم و نخستین شعرهایم را سرودم. در آن زمان شعر کودک حالت
نوستالژیک داشت و معمولا آثار این حوزه دارای افق محدودی بودند اما به
تدریج عناصر مختلفی مانند ته سیگار، زیرشلواری و مذمت زندگی روستایی وارد
شعر کودک شد و تغییراتی در آن به وجود آورد.
وی با بیان اینکه در
آن زمان به هیچ وجه حوزه داستان را قبول نداشت گفت: علاقه من به شعر بود و
حس می‌کردم شعر شأن بالایی دارد. از طرفی با داستان ایرانی اصلا ارتباط
برقرار نمی‌کردم. به تدریج و با تغییرات عصری و نسلی دریافتم دیگر شعر توان
بیان تغییرات اجتماعی و تحولات را ندارد و داستان می‌تواند محمل مناسبی
برای حرف زدن باشد. این گونه شد که نخستین داستانم را به نام «پاییز در
قطار» نوشتم و جرقه اصلی من برای ورود به حوزه داستان‌نویسی همین اثر بود.
مزینانی
در پاسخ به این سوال که «تجربه شاعرانگی تا چه حد به داستان‌نویسی شما کمک
کرده است؟» گفت: برخی می‌گویند شاعران ورشکسته داستان‌نویس می‌شوند. اوج
زبان فارسی در شعر متبلور است. حتی آموزه‌های طب هم با شعر بیان می‌شوند،
در حالی که زبان‌های دیگر این ویژگی را ندارند. زبان فارسی در کلیت خود
می‌تواند رویاها و آرزوهای قومی ما را نیز تجلی بخشد و رمان امروز را نجات
دهد. اگر از این امکان استفاده نکنیم حرفی در جهان نخواهیم داشت.
کتاب
«شاه بی‌شین» محور بخش زیادی از سخنان مزینانی در این نشست بود. وی با
بیان اینکه در این اثر، شاه را از نگاه شخصی روایت کرده است گفت: 15 ساله
بودم که انقلاب شد و من دو دوره مختلف را در این کشور تجربه کردم. تناقض
میان این دوره‌ها برای من به سوژه و دغدغه‌ای مهم تبدیل شد و حس کردم
می‌توانم آن را در رمانی بیان کنم.
این نویسنده درباره علت
نامگذاری این رمان توضیح داد: «شین» برای من مفهوم زیادی دارد. از سویی
ضمیر ملکی است و از طرف دیگر در اسامی پادشاهان زیادی مانند شاپور و
انوشیروان نیز به چشم می‌خورد. حافظ با حرف «شین» در شعرهایش بازی می‌کند و
من نیز حس کردم با جدا شدن «شین» از شاه، این عنوان مفهوم فانتزی پیدا
می‌کند. البته در اثر بعدی‌ام که «آه با شین» نام دارم می‌خواهم این
استبداد را بار دیگر نشان دهم.
وی افزود: عصاره این رمان در عنوانش
پیداست. در واقع نوعی بازی کلامی شکل گرفته که هدفمند است. من معتقدم اگر
عنوان کتاب جذاب باشد مخاطب به سراغش می‌رود و حتی اگر نویسنده‌‌ای بتواند
با عنوانی گیرا مخاطب را فریب دهد و به سوی کتاب بکشاند کار درستی انجام
داده است. استفاده از این بازی‌های زبانی به سوژه و مضمون بستگی زیادی
دارد.
پرسش بعدی مطرح شده از مزینانی درباره اهمیت محتوا در برابر
بازی‌های زبانی بود که این نویسنده درباره نحوه به کارگیری آنها در
داستان‌هاش چنین توضیح داد: در «شاه بی‌شین» تلاش کردم از توصیفات
ژورنالیستی فاصله بگیرم و با زبان ادبی بنویسم. زبان ژورنالیسم در غرب
پیشینه زیادی دارد و مارکز با همین زبان آثارش را آغاز کرد و به «صد سال
تنهایی» رسید اما این شیوه نگارش در ایران وامدار ترجمه است و شکل‌های
متفاوتی ندارد. با این حال سوژه‌ای نیست که نتوان برای آن زبان مشخص و
مناسب در نظر گرفت. در ایران قومیت‌های زیادی وجود دارد اما همه از زبان
معیاری استفاده می‌کنند که انگار شکستنش کفر است!
نویسنده کتاب «آب
یعنی ماهی» نوشتن برای سوژه‌های تاریخی را دشوار دانست و گفت: نوشتن برای
شاهی که ملکه‌اش هنوز زنده است، حقیقتا دشوار است. اگر قرار است رمان
بنویسم باید بتوانم شاه خودم را روی کاغذ بیاورم و محمدرضا پهلوی را از دید
خودم روایت کنم. البته در رمان‌نویسی باید به تاریخ وفادار ماند. من هم
تاریخ را جعل نکردم اما سعی کردم شاه اگر هم آهی کشیده آن را در رمانم
منعکس کنم.
وی افزود: در «شاه بی‌شین» نسل خودم را روایت کرده‌ام.
این رمان فرصتی بود برای اینکه صدای شاه هم شنیده شود و این حق را به خودم
ندادم موضوعاتی را به شاه منتسب کنم که وجود نداشته است. در رمان‌هایم سعی
می‌کنم به گونه‌ای بنویسم که انگار شخصیت‌ها و حوادث را زیسته‌ام و
می‌کوشم آنقدر با سوژه‌ام عجین شوم تا بتوانم اثری جذاب خلق کنم. البته از
خیال در بستر واقعیت بهره می‌برم و معتقدم نویسنده باید تخیل را یک بار قبل
از آغاز به نوشتن داستان زندگی کند.
مزینانی شعر را یک لحظه و
داستان را لحظات مختلف توصیف کرد و گفت: در رمان تسلسل این لحظات معنا پیدا
می‌کند. قبلا فکر می‌کردم رمان اثری است که می‌شود آن را تعریف کرد اما
امروزه باور دارم داستانهای ناب قابل تعریف نیستند.
محمدکاظم
مزینانی کارشناس رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه ملی
(شهید بهشتی) است. وی که از سال 63 نویسندگی را شروع کرده است تاکنون 70
کتاب در حوزه کودک و نوجوان، شعر و داستان به نگارش درآورده است.
رمان
«آه با شین» در چهارمین جشنواره داستان انقلاب در بخش رمان بزرگسال به
دلیل بیان هنرمندانه ریشه‌های شکل‌گیری استبداد و بازنمایی جایگزینی
دیکتاتوری فرسوده دوره قاجار و دیکتاتوری دوره پهلوی، رتبه برتر این
جشنواره را از آن خود کرد.
پیش از این نیز «شاه بی‌شین» نخستین
کتاب این مجموعه سه گانه، توانسته بود در دومین جشنواره داستان انقلاب،
رتبه نخست این جشنواره در بخش رمان را به دست آورد و به عنوان کتاب سال
جایزه شهید غنی‌پور در سال ۱۳۹۰ انتخاب شود.
«آب یعنی ماهی» نخستین کتاب و «آه با شین» آخرین اثر این نویسنده است.
محمد کاظم مزینانی در شهرستان دامغان متولد شده است اما والدین و اجداد او از مزینانی های مهاجر می باشند که پیش از انقلاب به استان سمنان هجرت نموده و در شهر دامغان ساکن می شوند .
مادر این نویسنده توانمند سه چهارسال پیش به مزینان سفر می کند تا از آشنایان خود کسی را بیابد .جمعی از مردم مزینان وقتی متوجه حضور وی و افراد همراهش می شوند به استقبالش می روند و او از اینکه همشهریانش نسبت به فرزند او شناخت دارند خوشحال می شودو از اظهار لطف مردم مزینان تشکر می نماید.
در حال حاضر تعدادی از مزینانی ها در شهرهای سمنان و دامغان وشاهرود ساکن هستند که بسیاری از آنها با رجوع به شاهدان کویرمزینان افتخار می کنند که منتسب به کویرتاریخی مزینان هستند و آرزو دارند که روزی به زادگاهشان برگردند.
پس از تعطیلات چندروزه تابستانی و شروع کار مجلس شورای اسلامی ، نماینده مردم شهرستان های سبزوار ، داورزن ،جوین ،جغتای ،خوشاب و ششتمد در خانه ملت برای سرکشی و آگاهی از مشکلات و پیشرفت طرح های فرهنگی و عمرانی راهی شهرستان داورزن شد .
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛ در این سفر رمضانعلی سبحانی فر به همراه فرماندار شهرستان داورزن روز جمعه نوزدهم مهرماه با حضور در مجتمع خدمات بهزیستی مزینان از پروژه در حال ساخت این مجتمع بازدید کرد .
نماینده سبزوار همچنین از مجتمع فرهنگی هنری دکتر علی شریعتی مزینانی که بیش از یک دهه از شروع ساخت آن می گذرد دیدن نمود و پس از آن به همراه جمعی از اهالی و اعضاء شورای اسلامی مزینان راهی مسجد جامع شد و در جمع مردم مومن مزینان سخنرانی نمود و بر آبادانی و عمرانی مزینان تأکید کرد.
در ادامه مهدی مزینانی آزاده رئیس شورای اسلامی مزینان پیرامون مشکلات مزینان از جمله آسفالت خیابان و کوچه ها و ساخت کارخانه پتروشیمی مزینان که مورد موافقت استاندار قرار گرفته و انجام نشده است و همچنین عدم حضور پزشک عمومی در درمانگاه مزینان و همچنین خرابی جاده مزینان به داورزن توضیحاتی ارائه کرد.
اینکه پس از مدتی نماینده سبزوار و فرماندار شهرستان داورزن به مزینان تشریف فرما شده اند را به فال نیک می گیریم و امیدواریم خواسته های به حق مردم رنج کشیده مزینان نیز که توسط رئیس شورای اسلامی و دیگر شهروندان مطرح شد بر آورده شود.
یکی از این خواسته های مکرر پیگیری اعلام شهریت مزینان است که پیش از این نماینده سبزوار در محل فرمانداری شهرستان قول پیگیری و مساعدت داده بود ولی تا این تاریخ نه تنها مزینان شهر نشد که بخش و بخشداری هم به روستایی دیگر انتقال یافت و تعداد اعضاء شورای اسلامی آن هم به دلایل بی خبری مسئولین از تعداد نفوس مزینان به سه نفر تنزل پیدا کرد.
متأسفانه بعضی از افراد غیرمسئول که به تازگی در ادارات و دستگاه های دولتی پست و مقامی گرفته اند سعی دارند تا بین مردم شهرستان شایع نمایند که بین مردم مزینان و داورزن اختلاف وجود دارد در حالی که اگر به انتخابات جدید مجلس شورای اسلامی نظری داشته باشند خواهند دید که مزینانی ها به یکی از نامزدهای انتخاباتی داورزن حتی از خود داورزنی های عزیز بیشتر رأی داده اند و جالب تر اینجاست که این افراد منظور نظر، خودشان هم داورزنی نیستند ولی برخود لازم می دانند که به اصطلاح از شیوه ی تفرقه بینداز و حکومت کن استفاده نمایند تاشاید چند روزی بیشتر در دستگاه دولتی کار نمایند غافل از آنکه مردم فهیم داورزن و دانای مزینان به خوبی از این دسیسه ها آگاهی دارند و یک دل و متحد برای عمران و آبادانی شهرستانشان مجاهدت می نمایند و نیاز به دایه ی مهربانتر از مادر ندارند.
شاهدان کویرمزینان به این دوستان نا آگاه هشدار می دهد که دست از تفرقه افکنی بردارند و گرنه به زودی اسامی آنان با مدارک موجود را فاش و در اختیار مسئولین قرار خواهد داد .
همگان به خوبی از تاریخ مانا و نامی مزینان خبر دارند و می دانند این خطه ی تاریخی هزاران سال برتارک زرین تاریخ می درخشد و همیشه مردمانش سربلند زیسته اند و زیر بار حرف زور کمر خم نکرده اند و چه بسا به خاطر دلیرمردی نام آورانش روزگاری اینجا را دیار مرزبانان نام نهاده اند و درعصر حاضر تقدیم بیش از هفتاد شهید و ده ها ایثارگر و جانباز و آزاده در دفاع مقدس سند گویای این ادعاست لذا تمامی فرزندان این سرزمین چه مزینانی و چه داورزنی می کوشند تا مزینان به جایگاه حقیقیش برگردد که پیشرفت و آبادی مزینان یعنی پیشرفت و آبادانی داورزن و سبزوار و خراسان بزرگ.
نمایندگان متعهد شهرستان هم به خوبی می دانند استان شدن سبزوار با برآورده شدن این خواسته ی برحق مزینانی ها به آسانی محقق می شود و هرچه تعداد شهر و شهرستان در این خطه افزایش یابد بیهقیان به استان سربداران نزدیکتر می گردند و لذا باید آنان نیز در پایتخت تلاش وافر و سعی مجدانه نمایند تا این آرزو برآورده گردد چون چهارسال دوره ی نمایندگی خیلی زود می گذرد.
امیدواریم مسئولین قبل از آنی که این سخنان را تهدید بدانند لحظه ای تأمل نمایند و ببینند چاره ی کار کجاست.
نام مبارک امام پنجم محمد بود .
لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است ,بدین جهت که : دریاى دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت .
در ادامه مطلب با زندگی این امام همام بیشتر آشنا شوید...
جشنواره زیبایی اسب‌های اصیل قهرمانی کشور در استان البرز برگزار شد و با شناخت برترین اسب ها به کار خود پایان داد.
به گزارش شاهدان کویرمزینان به نقل از سایت سوارکاران کشور، جشنواره زیبایی اسب اصیل قهرمانی کشور (جام فرر ) از تاریخ 17 مهر ماه به مدت 3 روز با حضور داوران بین المللی آقایان جرزی بیالوبوک از کشور هلند و احمد حمزه از کشور مصر و خانم الیزابت چت از کشور اتریش به سرکلانتری آقای گیژاجیک از کشور بلژیک و با حضور دکتر مالاک بنامار از مراکش به عنوان ناظر فنی در کنار دوستداران و علاقمندان به اسب ، سرمایه گذاران و فعالان و جمعی از مسئولین به همت فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران و هیات استان البرز در باشگاه آرش برگزار شد.
در گروه نریانهای جوان دوساله " غرور ملی" مقام دوم لیون به مالکیت منصور مزینانی رسید
با حضور سعیدمقیسه مدیر شبکه تهران ،مهدی مزینانی به عنوان مدیر جدید روابط عمومی شبکه تهران معرفی و منصوب شد.
به گزارش شاهدان کویر مزینان به نقل از شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)؛مدیر کل روابط عمومی صداوسیما با اشاره به تعامل شبکه تهران سیما با رادیو تهران اضافه کرد: استفاده و به کارگیری از ظرفیت‌های دو رسانه رادیو و تلویزیون در کنار یکدیگر یک اتفاق مبارک و شایسته در حوزه رسانه است
سید تقی سهرابی تاکید کرد: روابط عمومی به
عنوان پشتوانه مدیریت هر مجموعه است که باید ظرفیت ها و توانمندی های مغفول
شده را شناسایی کند .
سید تقی سهرابی در مراسم تودیع و معارفه مدیر
روابط عمومی شبکه تهران که با حضور سعید مقیسه (مدیر شبکه تهران) و جمعی
از مدیران شبکه تهران چهارشنبه، 17 شهریور برگزار شد، گفت: باید با
برنامه‌ریزی، پیگیری بیشتر و شناخت ظرفیت‌ها و بسترهای نوین فعالیت در
روابط عمومی، در حوزه رسانه طرحی نو در جهان رسانه‌ای ارائه دهیم .
مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما با بیان اینکه معرفی رسانه‌های اسلامی – ایرانی یکی از ماموریت‌های سازمانی ما به شمار می‌رود، افزود: برای تحقق این ماموریت در سازمان باید تلاش جدی و اثرگذار در تولید و ارائه پیام در رسانه داشته باشیم .
مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما در پایان این
مراسم با تکریم و قدردانی از زحمات و فعالیت‌های فرشید سعیدی مدیر قبلی
روابط عمومی شبکه تهران تصریح کرد: خدا را شاکریم که مدیران متعهد و متخصص
مسؤولیت روابط عمومی سازمان را بر عهده دارند که باید از زحمات آنها تشکر و
قدردانی کرد .
در ادامه این مراسم "مهدی مزینانی" به عنوان مدیر جدید روابط عمومی شبکه تهران معرفی و منصوب شد .
بنا بر این گزارش، این انتصاب با هماهنگی مدیر شبکه تهران انجام شد و در حکم مدیر جدید روابط عمومی شبکه تهران، برقراری ارتباط و تعامل موثر با همکاران بر اساس اهداف سازمان، استفاده از ابزارهای جدید و شیوه‌های علمی ارتباطی در همه فعالیت‌های تعریف شده برای دستیابی به وجوه متنوع افکارعمومی و اطلاع‌رسانی به موقع و مفید از عملکرد حوزه مربوطه به مخاطبان درون و برون سازمانی مبنای عمل و رویکرد به عنوان ماموریت به ایشان ابلاغ شد .
شاهدان کویرمزینان ضمن تبریک به جناب آقای مهدی مزینانی که مدت طولانی است در روابط عمومی شبکه پایتخت مشغول به فعالیت است برای ایشان و تمامی شهروندان موفق آرزوی توفیق و سربلندی دارد.
پیامهای بسیاری از علاقمندان به آثار فرزند شایسته کویر دکتر علی شریعتی مزینانی برای شاهدان کویر مزینان ارسال شده است و به این مخاطبان گرانمایه قول دادیم که در اولین فرصت آثار این معلم شهید انقلاب را در اختیارشان قرار خواهیم داد که خدا را شکر این امکان فراهم شد و یاران همراه می توانند با کلیک بر روی هر یک از آثار آن را دانلود و بهره برداری نمایند
برای دانلود آثار به ادامه مطلب مراجعه فرمایید...
ازحدیره تا باغستان
ره آورد سفربه مزینان
بخش بیستم
از کنار این فرهنگسرا و پایگاه بسیبج شهدای مزینان که غریبانه به دنبال نیروهایی است که سالها پیش خودشان گردانی را تشکیل می دادندمی گذرم تا وقتی به مدرسه ی قدیمی و پایگاه اصلی بسیج که در وسط بازار واقع شده برسم خاطراتش را به یاد بیاورم و دوران خوش نوجوانی را باز گویم . با این امید به سراغ مسجد آق بی بی می روم که من هر موقع او را می دیدم سیده ای پیر بود و فکر می کردم با اجنه ها سرکار دارد و هیچ گاه چوبهایی که در هنگام نمایش صدام در دام از او خوردم یادم نمی رود . درست سالهای 1364 یا 65 بود و من در مدرسه راهنمایی نقش صدام را در این نمایش بازی می کردم سرم پایین بود و دا شتم دیالوگم رو مرور می کردم ناگهان احساس کردم چیزی به سرم خورد تا به خود آمدم آق بی بی را دیدم که با چوب دستیش که به عنوان عصا از آن استفاده می کرد مقابلم ایستاده و با همان لبخند همیشگی و با همان چهره ی شکسته شده رجز می خواند و می گوید : ای صدام پدر سوخته خوب گیرت آوردم دیگه نمی تونی از دستم خلاص بشی .
حسابی ترسیده بودم ملتمسانه در میان تماشاچیان که همگی زن بودند به دنبال آشنایی می گشتم که چشمم به مادرم افتاد که او هم همانند عوامل صحنه و زنان دیگر از خنده سرخ شده بود و هرچه نگاه پر از اضطراب مرا می دید خنده اش بیشتر می شد و باز خدا پدر و مادر سید احمد مهری دبیر ریاضیمان را بیامرزد که گرچه کارگردان بود و نمی خواست از ابهتش کم شود به وسط صحنه آمد و مرا از دست آق بی بی خلاص کرد. بعدها هر چه به آن پیرزن ساده دل گفتم که چرا مرا می زدی پاسخ می داد که من تو رو نزدم صدام رو زدم .گفتم : حالا مگه چه اتفاقی افتاد و فهمیدم به تحریک چند زن که بیشتر از نمایش لذت ببرند به هوای آزادی پسر لیلا خانم از اسارت صدام او را روانه میدان کرده بودند و او هم باورش شده بود که من صدام هستم و الحق نباید از نقش آفرینی خودم هم بگذریم به خاطر اینکه گرچه سن و سالی نداشتم اما به خوبی در نمایش حس می گرفتم و هنوز مردم وقتی ما را می بینند خاطرات دهه ی شصت را برای همدیگر تعریف می کنند چون ما یعنی من و رضا همت آبادی و حسن دستمراد و هادی شهیدی و حسن قربانعلی ساعت ساز و رضا اسلامی و پسرخاله ام علی و این اواخر مجتبی غنی آبادی و حسین موسی و چند نفردیگه ، یک گروه نمایشی منسجم و خوبی شده بودیم که خلأ نبود تلویزیون را برایشان به خوبی پر می کردیم و یادم نمی رود با آنکه شبی فیلم خوبی از تلویزیون پخش می شد و همچنین شایع شده بود که از امشب کانالهای ماهواره در مزینان قابل دیدن هست مردم تلویزیون را رها کردند و به مسجد آمدند و درحالی که دوستانم نگران کمبود جمعیت بودند ولی مسجد جامع که آن روز بافت قدیمی خوبی داشت و یکی از خیرین زد و همه را خراب کرد و به جایش بنای جدیدی ساخت ؛ مملو از جمعیت شد و بسیاری از آنها می گفتن : مانمایش شمارا بیشتر می فهمیم و لذت می بریم .
حال که از نمایش و تئاتر گفتم بهتر است بیشتر به آن بپردازم چون همچنان که نام مزینان به زادگاه دانشمندان و اندیشمندان شهرت دارد هنر نیز در خون این مردم موج می زند چه افراد بی سوادی هستند با آنکه محفل شعری و استادی را ندیده اند اما شعری می گویند که حافظ و مولوی های این زمان از گفتنش عاجزند همانند محمد اسعد المزینانی که در زمان شاعر سوزنی سمرقندی شعر زیبایی به زبان عربی گفته بود و علامه علی اکبر دهخدا در فرهنگ لغتش و ابن فندق علی بن زید بیهقی در تاریخ بیهقش اشعار او را آورده اند. یا در همین زمان معاصر مرحوم باباقاسم و محمدالله وردی و حاج علی گلستانی که متأسفانه کسی مبادرت به جمع آوری اشعار زیبای آنها نکرد و فقط گاهی فرندانشان یادی از آنها می نمایند و اکنون دایی ام که روحانی اهل فضلی است و از نوجوانی شعرهایی در وصف ائمه و ولادتها و عزای آنها گفته است که وقتی می شنوم باورم نمی شود که این را او گفته است اما به راستی چنین است و او در حال حاضر شعرهایش را در چندین دفتر ثبت می نماید.
علاوه بر شعر و شاعزی هنر نمایش نیز در نزد مردم من از قدیم الایام وجود داشته است و در مناسبتها و مناسکها و آئین های عروسی و عزا نمود داشته و دارد . در باره شبیه خوانی و تعزیه خوانی پیش از این با عبور از مکان قتلگاه که محل برگزاری مراسم تعزیه خوانی روز عاشوراست مفصل با آن همراه شدم اما یادم نمی آید که از عروسی و نمایش اسب چوبی که در گذشته های دور و در زمان ما عباس عبدالله که هم آرایشگری می کرد و هم ساقدوشی داماد را برعهده داشت و هم همه کاره ی مجلس پذیرایی شام و یا ناهار عروسی و عزاست و تا او دستور ندهد کسی حق ندارد در هیئت سفره ای پهن نماید و اکنون نیز فقط این بخشها را به یادگار دارد و با رفیق و همکار قدیمی اش یعنی علی اکبر سلمانی در این کار شریک هستند بگذریم . او تا چندسال پیش نقش اسب چوبی را درمجالس اجرا می کرد لباسی برتن می نمود و استادانه به صورت اسب در می آمد و وقتی داماد را از حمام وسط بازار می آوردند در مسیر راه او این نمایش را اجرا می کرد. تنها همین قسمتش را به یاد دارم ولی رقص چوب که به نظر می رسد از سیستان و بلوچستان و یا از خراسان جنوبی به ارث رسیده باشد ادامه دارد که به نوعی جنگ با شمشیر را تداعی می کند که گرچه می رقصند اما نوعی جنگ تن به تن است و باید یکی از رقبا از نفس بیفتد و چوبها رابه زمین بگذارد . گاه این رقص به صورت دسته جمعی اجرا می شود.
یکی دیگر از هنرنمایی های مزینانی ها بذله گویی و یا حاضر جوابی آنان است که مهارت خاصی در جواب دادن به صورت طنز دارند . به نظر می رسد از هر پنج نفر یکی به این هنر مسلط است.
خدارحمت کند درگذشتگان را عمویم فرج الله اندیک که نمی دانم چطور این فامیلی به خانواده ما راه یافته است و عموهای اندر و عموفرج الله مرحوم فقط در شناسنامه اشان وارد شده و فکر می کردند معنای بدی دارد ولی چون به فرهنگ لغت مراجعه شد دیدیم که نوشته شده ، اندیک : یعنی قامت رعنا ، بلند قامت . شاید این به خاطر قد بلند و استوار پدر بزرگ ساده دل و مهربانمان باشد که وقتی می خواسته سجلدش را بگیرد مأمور ثبت احوال با نگاه به قد او اندیک را برایش انتخاب کرده است هرچه هست فامیلی با مسمایی است. و عموفرج الله اندیک قبل از آنی که ماشین وانت را که تنها با یک دست رانندگی می کرد چپ نماید و مرحوم شود چون او پیش ازاین انگشتان دست راستش را در اثر سانحه ای از دست داد و مدت ده سال درد کشید اما هیچ گاه لبخند از لبانش محو نشد و او نیز در بذله گویی استاد بود. زمانی در سنگسر سمنان وردست او کار می کردم چون او بنای گچ کار ماهری بود که در منطقه لنگه نداشت و من برایش گچ می ساختم و شاگردی می کردم هر موقع خسته می شدم از نقطه ضعفش بهره می بردم و سریع یک قوری چای علم می کردم چون علاقه ی خاصی به سیگار و چایی داشت . در هر فرصتی که پیدا می کردم از او می خواستم که خاطراتش را برایم بگوید و او مسلسل وار حرف می زد حتی در خیلی از جاهای قصه حضور نداشت اما چنان تعریف می کرد که باورت نمی شد او نبوده باشد مثل همین قصه ی ارباب و رعیتها و خانها که می گفت : همه ی بزرگان دور هم جمع بودند و نامه ای از رئیس امنیه ی وقت رسیده بود و آن را به دست شیخ حسین مزینانی که بسیار حاضر جواب و شوخ طبع ولی باسواد بود دادند تا بخواند .در همان مجلس ناگهان صدایی از زیر او خارج می شود همه مبهوت و حیرت زده نه می توانستند بخندند و نه کسی جرأت داشت حرفی بزند چون خان و کدخدا و ارباب و دیگر عوامل ریاستی آن روزگاردر آن مجلس حضور داشتند . شیخ بدون آنکه خود را ببازد سریع نامه را زیرش گرفت و گفت : بفرما تو عجله داری زودتر بخوان !
با این کار او فضای مجلس کاملا تغییر کرد و همه شروع کردند به خندیدن. از شیخ حسین که بعضی می گویند او شیخ حسین ناطقی بوده است حرف و حدیث بسیاری شنیده می شود و حتی محمد حجازی کتاب زیبا را بر اساس خاطرات او نوشته است که این بچه روستایی با زیرکی خاصی که دارد به مقام مهم وزرات در دستگاه حکومتی می رسد در همان کتاب خواندم که او را تازه به مقامی مهم در یک اداره منصوب می کنند و قرار است چند روز بعد گزارش کاملی از کار آن اداره به مقام مافوق داده شود شیخ هیچ اطلاعی و آشنایی از امور اداری ندارد اما سریع تدبیری می نماید و کارمندان را جمع می کند و می گوید : مسابقه ای برای انتخاب بهترین کارمند ترتیب داده ایم و نفر برتر از بین کسانی انتخاب می شود که بتواند در چند خط بهترین گزارش را در مورد کارش بدهد .
کارمندان خوش خیال دست به کار می شوند و او اطلاعات آنان را جمع بندی می کند و گزارش مبسوطی به هیئت بازرسی و مقام مافوقش می دهد و پاداش خوبی دریافت می کند بعد هم به کارمندان می گوید ؛هیچ کدامتان گزارش خوبی نداده اید و باید بیشتر تلاش نمایید و به این طریق از زیر جایزه دادن هم شانه خالی می کند و به کارمندانش می فهماند که از آنها بیشتر می داند
درباره حاضر جوابی شریعتی بزرگ ) شیخ قربانعلی ( جد فرزندشایسته کویر دکتر علی مزینانی شریعتی نیز حکایات بسیاری در مزینان شایع است و قدیمی ها تا چیز عجیبی را نقل می کنند آن را به شریعتی بزرگ منتسب می نمایند چون او نیز فرد خردمند ، اندیشمند و عارف وارسته ای بوده که مورد احترام اهالی منطقه بوده و هست تاجایی که در باره اش می گفته اند : کفشهایش جلوی پایش جفت می شده . در اینکه حاضر جواب بوده نه اینکه منظور با گفته هایش دل کسی را بشکند بلکه برای هر سئوالی پاسخی آماده داشت و البته با این مرتبه ی علمی و عرفانی فرد خشکی نبود و در برخورد با کوچک و بزرگ جانب احترام را نگه می داشت و سعی می نمود لبخند را برلبان همولایتی هایش بنشاند . هیچگاه ندیدم پولی را که برای منبر می دهند کامل به خانه ببرد در آن زمان دوقران )ریال( می گرفت و یک قران آن را به کسی می داد که تا خانه او را همراهی می کرد و کتابش را برایش می برد و این توفیقی بود که چندین بار درپنج شش سالگی نصیب من شده بود . قران دیگر را من که کنجکاو بودم می دیم که در مسیر به یکی از همشهریان مستمند می بخشید. فکر نکنم در منطقه خراسان تا کنون کسی در سخنوری و بیان تاریخ در دوره معاصر کسی توانسته باشد با این خاندان رقابت کرده باشد هنوز یادم مانده است که فرزند او شیخ محمود در مزینان چگونه بر روی منبر می نشست و مسلسل وار خطبه می خواند و سخنرانی می کرد . جهان اکنون به یاد دارد سخنان آتشین نوه ی دیگر او را که لرزه براندام کاخ نشینان می انداخت و حسینیه ارشاد مبهوت کلام آتشین او بود.
هنر سخنوری در مردم مزینان تنها به خاندان بزرگ شریعتی ختم نمی شود و بی هیچ واهمه ای می توانم ادعا نمایم که این هنر در نهاد تمامی مزینانی ها ریشه دارد و اکنون حوزه های علمیه و دانشگاهها شاهد درخشش فرزندان این کویر تاریخی است که پرتو افشانی می نمایند!
همانطور که گفتم درقصه گویی نیز مزینانی ها استادی خاصی دارند هیچ گاه قصه های آق سیدحسین خادم کوتاه قامت اما بلند همت را که او نیز برای من همیشه پیر بود و از وقتی پایم به مسجد باز شد او را با همان تیپ و قیافه می دیدم که دستاری مشکی به نشانه ی سیادت بر سر داشت و یا اگر به دلیلی شال نبود حتما کلاه نمدی سبزی برسر می گذاشت تا همگان بدانند او سید است و همیشه افتخار می کرد که خادم مسجد است صبح تا شب کنار درب مسجد می نشست و با سوزن کفشهای پاره ی مردم مستضعف را که گرچه مالی و منالی نداشتند اما مناعت طبع خاصی را دارا بودند و ابایی نداشتند که میزراحسین خادم برای چندمین بار کفشهایشان را وصله و پینه کند روزی نبود که من برای شنیدن قصه هایش کنارش بنشینم و او مطلب تازه ای نگوید و شگفتی همین جا بود که باز می توان حاضر جوابی و درایت را در این پیر امی و روستایی یافت .برایش فرق نمی کرد با چه کسی هم کلام شده کافی بود تو کلمه ای بگویی و او فوری و فی البداهه در باره ی آن کلمه شاید اگر طاقتت طاق نمی شد ساعتها خاطره و قصه می گفت .
به هرحال ،در دهه ی شصت گروه ما که باز به تشویق دایی کوچکم رمضانعلی عسکری که پیش از انقلاب چندین نمایش را در مزینان اجرا کرده و چیزی نمانده بود که به خاطر نمایشی که در حضور فرمانده پاسگاه ژامدارمری داورزن و مسئولین شهرستان سبزوار اجرا و به دستگاه حکومتی در قالب طنز توهین کرده بود سر از زندان شاه در بیاورد اما با وساطت کدخدا و ارباب مزینان رئیس پاسگاه از بازداشت او منصرف می شود و پس از انقلاب نیز نمایشهای بسیار پر محتوایی را با کمترین امکانات صحنه ای در مزینان کارگردانی نموده است ماهم به نمایش رو آوردیم و.
و ادامه دارد...
در تقویمها امروز را به نام روز جهانی پست نامگذاری کرده اند تا به نوعی هم ارتباطات و دوستی ها یاد آوری گردد و هم یاد و نام زحمتکشان این مقوله گرامی داشته شود.
ما نیز به رسم ادب این روز را به تمامی دست اندرکاران حوزه ی ارتباطات به ویژه کارمندان و کارکنان اداره پست تبریک می گوییم و گرامی می داریم یاد دو عزیز سفر کرده به دیار باقی که خیلی زود برای دیدار با خدا دعوت شدند مرحوم حاج سیداحمد جلالی و سیدعلی طالعی مزینانی که سالهای طولانی در اداره پست سبزوار و مزینان صادقانه فعالیت نمودند .
دو خاطره ؛
اول:
یادش بخیر دوران جنگ و جبهه وروزهای پرخاطره ی هشت سال دفاع مقدس که هر دقیقه اش برای آنهایی که در آن زمان می زیستند خاطره ای را به همراه دارد .
یکی از دوستان شهیدم علی مزینانی بود که نام و نام خانوادگی و نام پدر و پدر بزرگمان هم یکی بود علی مزینانی اکبر محمدعلی. گاهی او در جبهه بود و گاهی من ، یا هردو باهم ، وقتی نامه می نوشتیم به خاطر اینکه سر به سر خدابیامرز جلالی بگذاریم چون او هم گرچه سنش خیلی بیشتر از ما بود ولی دوستی خوبی به واسطه ی همین نامه نگاریها بینمان برقرار بود. روی نامه می نوشتیم از طرف علی مزینانی اکبر محمدعلی برسد به دست علی مزینانی اکبر محمدعلی و خدابیامرز حاج احمد می ماند که الآن این نامه را در خانه ی ما ببرد یا دوست شهیدم وقتی پیدایمان می کرد به جای عصبانیت می خندید و می گفت : ای شیطونا اذیت نکنید و گاهی چند دقیقه ای می ایستاد و گویا دلش می خواست بداند اون یکی چی نوشته آیا به او هم سلام رسانده یا نه ؟ چون یکی از ویژگیهای نامه در آن زمان همین بود که هر کس نامه می نوشت تمام فامبل و آشنا و همسایه را یاد می کرد.
خاطره دوم :
تازه ازدواج کرده بودم و برای زندگی به مشهد مقدس هجرت کردم پس از مدتی والدین گرامی می خواستند فرش دستبافی را که قول داده بودند برایم بفرستند . در این جور مواقع ارسال برای تهران زیاد مشکل نیست چون به هرحال یکی از همشهریان با ماشین به این شهر می رفت اما مشهد چون در ان زمان تعداد محدودی از مزینانی ها در این شهر زندگی می کردند لذا فرستادن امانتی مشکل بود.
پدرم موضوع را به سید علی طالعی می گوید و آن بزرگوار هم قبول می کند. شب منزل پدر خانمم بودم که سید با همان ماشین پست به در منزل ایشان آمد و بعد از کمی استراحت، به منزلمان در کوی طلاب رفتیم خودش با آنکه مریض احوال بود کمک کرد و آن فرش سنگین را داخل خانه آورد و هرچی اصرار کردم که مبلغی به عنوان کرایه تقدیم کنم نپذیرفت و وقتی اصرار من را دید گفت : من این مسیر را همیشه می آیم و این بار به مسئولم گفتم که محموله ای برای خودم می خواهم ببرم ایشان هم پذیرفت .
گفتم : آخه شما گفتی برای خودم!
گفت : تمامی همشهریان من برادر و خواهر خودم هستند پس حرف بدی نگفتم مبارکت باشه.
جند روز بعد تلفنی با والده صحبت کردم و جریان را گفتم او هم گفت: ای مادر سید حتی اینجا هم خودش فرش را از خانه داخل ماشین گذاشت حتی یک دبه ماست می خواستم به او هدیه کنم نپذیرفت!
ازحدیره تا باغستان
ره آورد سفربه مزینان
بخش نوزدهم
آری ما می توانیم روزی افتخار کنیم که از اهالی استان سربدارن هستیم و دست یافتن به آن تنها در گرو همت مسئولان و نمایندگان شهرستان سبزوار؛ دروازه ورودی معنوی خراسان بزرگ است که در همه ی تاریخ چون نگینی در دل کویر می درخشد و نام آوران و مشاهیر علم و ادبش همچون ابوالفضل بیهقی که تاریخ نگاری او و سبک ادبیش ادبا را به تحیر واداشته و همقطار او حکیم و ادیب علی بن زید بیهقی که تاریخ بیهقش سرمشق تاریخ نویسان و جغرافی دانان است و ملاحسین فیض کاشفی که مقتلش برمنابر، حسین را فریاد می کند و ملاهادی سبزواری که اسرار او هنوز در فلسفه و عرفان موجب تعمق و شگفتی اندیشمندان است و شریعتی پدر که کانون حقایقش شاگردانی را تربیت نمود که اکنون هریک خود استادی در حوزه و دانشگاه و یا صاحب منصبی است که برای دیدنش باید روزها انتظار کشید و شریعتی پسر که فریادش انقلابی شد که هنوز موجب بیداری ملتهای دیگر و رهایی از زیر یوغ دیکتاتورهایی است که او آنها را خدایگان زر و زور و تزویر می نامید و اکنون محمود دولت آبادی که کلیدرش کلید ادبیات داستانهای مفقوده این زمان است و... تمام این مشاهیر در این سرزمین می درخشند و نام هر یک از آنها می تواند موجب افتخار یک استان و یک مملکت باشد که هست ولی سبزوار آن سبزواری که باید باشد نیست و ما و دولتمردانمان هنوز به دنبال این هستیم که آیا هندوانه و خربزه سبزوار بهتر است یا جیرفت !
در هیاهوی این تفکرات و خیالاتی که هر یک از آنها اکنون موی سپیدی شده بر روی محاسنم به راه خود ادامه می دهم و با طاغها و گزهایی که در دوران خردسالی و در روز درختکاری با دوستانی که اکنون هرکدام بر مسندی و منصبی تکیه زده اند با دیگر دانش آموزان مدرسه ی شیخ قربانعلی شریعتی در سرموتور آل احمد کاشتیم تا مبادا بادهای موسمی خاکهای رسی که به آنها می گفتیم قوم بر روی زادگاهمان ببارد و همچون سرزمین بادغوث در زیر خروارها خاک مدفون شود ، خداحافظی می نمایم و با درختان بید و سنجد در دو طرف جاده داورزن به مزینان همراه می شوم و با افسوس کارخانه ی پنیر ی را می نگرم که ساکت و بیکار در گوشه ای از جاده جا خوش کرده و هر روز بر خرابی احوالاتش افزوده می شود جایی که می توانست محل اشتغال تازه دامادها یی باشد که برای گذران زندگی مجبور نشوند ترک دیار کنند و راهی شهر شوند.
بی اختیار یاد صاحبان اولیه آن در ذهنم مرور می شود افراد ساده دل و پرمهری که هنوز لبخند مهربانانه اشان در جلوی چشمانم می درخشد و خود در زیر خروارها خاک خفته اند و شاید هرگز تصور نمی کردند روزی آن همت و تلاششان این گونه بر باد رود چرا که یادم هست مرحوم حاج مندلی * ابوی شهید رضا تاج و اوستاحسن کنده می گفتند : انشاءالله اینجا که راه بیفتد خیلی ها از قبلش * نان می خورند . ولی نه تنها خورشت نانی نشد که نان آوران هم اکنون پولی برای خرید قالبی پنیر ندارند تا خورشت نان خالیشان کنند و برای به کف آوردن لقمه ای حلال جلای وطن کرده اند و در غربت گرفتار مواد شیمیایی سنگشورها شده اند تا روزی قسمت شود و خودشان کارخانه دار شوند.
ای بابا باز هم نمی توانم جلوی این احساس بی پیر خود را بگیرم . نکند دوستان کارخانه دار از من برنجند؟ باشد دیگر نمی گویم و باز جای شکرش باقی است که این بندگان خدا هستند تا همولایتی هایشان برای پیدا کردن کار و سرپناهی آواره کوچه و خیابان نشوند. و البته چند نفر از آنها یاران قدیمی من هستند و می دانم که مزینان را همچون معبدی می پرستند و برای آبادی و عمران و سربلندی زادگاهشان چه تلاشهایی که نمی کنند و اکنون همین مجتمع خدمات بهزیستی مزینان و این فرهنگسرای شریعتی که دوازده سیزده سال ساخت آن به طول انجامیده و گویا مسئولین نمی خواهند بنای آن تکمیل شود با کمک همین مزینان زاده ها به اینجا رسیده است .و خدارا شکر
وقتی به شمال غربی مزینان چشم می دوزی بی اختیار تپه ای در میان زمینهای سرسبز نگاهت را به خودش می کشاند در باره اش چیزهای زیادی شنیده ام و مهمترین آنها تپه ی بلقیس است که خیلی عجیب و ناخود آگاه تلنگری بر آدم می زند که تاریخچه ی این سرزمین کهن و کویرتاریخی ریشه در هزاران سال دارد این اسامی یعنی تپه ی بلقیس و غار اصحاب کهف و یا نام دیگر مزینان یعنی مسینان که باید بنیان و اساسش را در عهد مزدا پرستی جستجو کرد هر کدام عصری تاریخی و قبل از ظهور اسلام را یاد آوری می کند . و به راحتی نمی توان از آن گذشت و گویا برای همین است که مزینان یکی از روستاهای تاریخی است که ثبت آثار ملی می شود ولی چرا متولیان امر فراموشش کرده اند والله اعلم.
به هر حال این تپه ی بلقیس اکنون در میان املاک مرحوم حاج میرزاحسن حسینی واقع شده که هکتارها زمین را آباد کرد و خدمات بسیاری به مزینانی ها هدیه نمود و پس از مرگش بنا به وصیتش در جوار جدبزرگوارش امام هشتم شیعیان آقا علی بن موسی الرضا ) ع( ؛ آرام گرفت و پس از چند سال همسرش نیز به او پیوست و تمامی این زمینها به فرزندانش رسید گرچه پس از او دکتر سید مهدی اش نیز طاقت دوری والدین را نداشت و در حال مأموریت تصادف کرد و دارفانی را وداع گفت. او که در رشته ی کشاورزی تحصیل کرده بود می توانست با کاربردی آن در مزارع پدر آبادانی این منطقه را بیشتر نماید هر چند همین چند هکتار نیز به یقین به همت او و برادرانش آباد شد اما حکایت همچنان باقی است و مردم بعضی فکر می کنند سرمایه ای که موجب شد این زمینها را سرسبز و دراختیار سید قرار دهد گنجهایی بود که از این تپه یافته است ولی خدا می داند چقدر حقیقت داشته باشد حرف بسیار است اما باورش مشکل چون اگر چنان که دیگران نقل می کنند باشد باید اکنون شهری پراز طلا در اختیار طایفه ی حسینی باشد و فرزند و فرزند زاده ها و نبیره ها و نوقندها و کلوخ اندازها هم احتیاجی به کار نداشته باشند ولی ما که شاهدش بوده و هستیم که حتی فرزندان اداری حسینی اگر پنج شنبه جمعه ای به مزینان بیایند لباس کار می پوشند و پشت تراکتور و یا کمباین می نشینند و تا پاسی ازشب گذشته کار می کنند. نابرده رنج گنج میسر نمی شود.
پدرم برایم نقل می کرد که : "سالها پیش قبل از آنی که سرموتور حاج میرزاحسن ، آباد شود در چاه موتورش کار می کردیم میرزا ،بارها به سرچاه می آمد و ملتمسانه می پرسید : به آب رسیده اید یا خیر ؟و چون جواب منفی می شینید اشک در چشمانش حلقه می بست و گاهی با صدای بلند زار زار می گریست طوری که ما می ترسیدیم سکته کند. این در حالی است که او تپه ی پر از گنج را در اختیار دارد و اگر چنین بود برای یک چاه آب چرا باید گریه می کرد. "
اما به راحتی نمی توان از تپه ی باستانی بلقیس یا بلغوز گذشت .این مکان وجود دارد و اکنون به ثبت آثار ملی رسیده است و دورش را سیم خاردار کشیده اند . یکی از پیران روشن ضمیر مزینان که دست برقضا در مکتبخانه پدرانش خواندن و نوشتن را آموخته بود و بعدها به عنوان یکی از اعضاء شورای اسلامی مزینان انتخاب شد مرحوم حاج محمدعلی تاج بود که کتابهای تاریخی بسیاری را تورق کرده بود و در نوجوانی وقتی می دید که من به تاریخ مزینان علاقمندم برایم نقل کرد: که این تپه معروف به تپه ی پنج پسران و یا هفت پسران است که قدمتش به پنج هزارسال پیش می رسد و همو در باره ی طراز آب به سرقت رفته مدعی بود که این طراز سه هزارسال زیر آب بوده و می توانست تمام مزینان را بافروشش آباد کند. نمی دانم این پدر شهید که در حال حاضر سه پسرباقی مانده اش لباس روحانیت برتن نموده اند و محمدصادقش تا کنون صدها مقاله و کتاب نوشته است وبه عنوان صاحب فضلی در حوزه علمیه قم شناخته شده است این مطالب را در کجا خوانده بود ولی گفته هایش قابل تأمل است و می تواند منبع تحقیقی مناسب باشد. چون اگر ادعای حفرقنات آب مزینان توسط طاهر آبشناس در 3500سال درست باشد پس این تپه می تواند به سالها قبل از میلاد برگردد و شاید زمانه ی سلیمان نبی ) ع( را یاد آوری نماید . شاید آن شهر ی که حدود العالم من المغرب الی المشرق در قرن چهارم هجری از آن یاد می کند همین جا باشد.
چون این تپه در ملک خصوصی حسینی هاست و اجازه ندارم که به آن نزدیک شوم پس نگاهم را از آن برمی دارم و وارد فرهنگسرایی می شوم که به یاد و نام شریعتی اندک اندک به بنایی تاریخی و باستانی دارد تبدیل می شود چون ده دوازده سال است که از شروع ساخت این پروژه ی عظیم فرهنگی در حاشیه ی جاده ورودی مزینان می گذرد و هر چندسال یکبار به طور اتفاقی مسئولی فرهنگی ومملکتی به سراغش می آید و وعده ای می دهد و سپس می شنویم ده ها میلیون تومان اعتبار برای تکمیلش تخصیص پیدا کرده ولی چون پای درد دل پیمانکارش می نشینی سفره ای از غم برایت می گستراند که حتی برای پرداخت بدهی هایش مجبور شده خانه اش را بفروشد. و اینجاست که نمی دانی آیا گرفتار استحمار نو و یا اسثمار فرهنگی قرار گرفته ای و یا به قول خودمان نمی دانم دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس ،کاش قوچعلی زنده بود تا حداقل او را می فرستادیم دوباره جوجه ای از بهمن آباد خرید کند...
و ادامه دارد...
*مندلی : محمدعلی
*قبل : به کسر قاف و فتح با کنار
سلام ما به رخ انور امام جواد
درود ما، به تن اطهر امام جواد
غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود
کسى به وادى غم، یاور امام جواد
آگاهیهای تاریخی درباره زندگی امام جواد علیه السلام چندان گسترده نیست؛ زیرا افزون بر آن که محدودیتهای سیاسی همواره مانع از انتشار اخبار مربوط به امامان معصوم علیه السلام می گردید، تقیه و شیوه های پنهانی مبارزه که برای " حفظ امام و شیعیان از فشار حاکمیت" بود، عامل مؤثری در عدم نقل اخبار در منابع تاریخی است. افزون بر آن، زندگی امام جواد علیه السلام چندان طولانی نبوده است که اخبار فراوانی هم از آن در دسترس ما قرار گیرد.
و نیز گفتنی است، زمانی که امام رضا علیه السلام به خراسان برده شد، هیچ یک از اعضای خانواده خود را به همراه نبرد و در آنجا تنها زندگی می کرد. و از اخبار مربوط به شهادت امام رضا علیه السلام چنین بر می آید که امام جواد علیه السلام آن هنگام در مدینه اقامت داشت و تنها برای غسل پدر و اقامه نماز به آن حضرت در طوس حضور یافت.
هنگامی که مأمون بعد از شهادت امام رضا علیه السلام در سال 204 به بغداد بازگشت، از ناحیه حضرتش اطمینان خاطر پیدا کرده بود، ولی این را می دانست که شیعیان پس از امام رضا علیه السلام فرزند او را به امامت خواهند پذیرفت و در این صورت خطر همچنان بر جای خود خواهد ماند. او سیاست کنترل امام کاظم علیه السلام توسط پدرش را- که او را به بغداد آورده و زندانی کرده بود- به یادداشت و با الهام از این سیاست، همین رفتار را با امام رضا علیه السلام در پیش گرفت، ولی با ظاهری آراسته و فریبکارانه، به گونه ای که می کوشید نه تنها در ظاهر امر مسأله زندان و مانند آن در کار نباشد، بلکه با برخورد دوستانه، چنین تبلیغ شود که او علاقه و محبت ویژه نیز به ایشان دارد. اینک نوبت امام جواد علیه السلام فرا رسیده بود تا به نحوی کنترل شود. مأمون برای انجام این هدف، دختر خود را به عقد وی درآورد و او را داماد خود کرد. از همین رهگذر بود که مأمون به راحتی می توانست از طرفی امام را در کنترل خود داشته باشد و از طرف دیگر آمد و شد شیعیان و تماس های آنان را با آن حضرت زیر نظر بگیرد.
بر اساس برخی نقلها، مأمون پس از ورود به بغداد- در سال204- بلافاصله امام جواد علیه السلام را از مدینه به بغداد فراخواند.(1) افزون بر این، مأمون متهم بود که امام رضا علیه السلام را به شهادت رسانده است. اکنون می بایست با فرزند وی به گونه ای رفتار کند که از آن اتهام نیز مبرّی شود.
از روایتی که شیخ مفید از ریان بن شبیب نقل کرده، چنین بر می آید: موقعی که مأمون تصمیم به ازدواج ام فضل با امام جواد علیه السلام گرفت، عباسیان برآشفتند؛ زیرا ترس آن داشتند که پس از مأمون، خلافت به خاندان علوی برگردد، چنانکه درباره امام رضا علیه السلام هم به سختی دچار همین نگرانی شده بودند.(2) ولی به طوری که از دو روایت فوق برمی آید، آنان مخالفت خود را به گونه دیگری وانمود کرده و گفتند: دختر خود را به ازدواج کودکی درمی آورد که :" لَم یتَفَقَّهُ فی دینِ الله ولا یعرف حلاله من حرامه ولا فرضاً من سنّته"؛کودکی که تفقه در دین خدا ندارد، حلال را از حرام تشخیص نمی دهد و واجب را از مستحب باز نمی شناسد.
مأمون در مقابل این برخورد، مجلسی برپا کرد و امام جواد علیه السلام را به مناظره علمی با یحیی بن اکثم، بزرگترین دانشمند و فقیه سنی آن عصر، فراخواند تا بدین وسیله مخالفان و اعتراض کنندگان عباسی را به اشتباه خود آگاه کند.(3) این در حالی بود که بنا به این دو روایت، هنگام عقد ازدواج ام فضل با امام جواد علیه السلام هنوز به آن حضرت " صبی" اطلاق می شده است.
آنچه باید در باره امام جواد(ع) بدانیم را در ادامه مطلب بخوانید..
پس از سالها از رفتن دکتر نات هندی هنوز مشکل جایگزینی پزشک عمومی در مزینان حل نشده است .
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛ مردم قدر شناس مزینان هنوز خاطرات دکتر نات هندی با آن لبخند معصومانه اش را که در هنگام معاینه بیماران برلب داشت از یاد نبرده اند دکتری که در مدت استقرارش در درمانگاه مزینان در هرموقع از روز و یا شب به بیماران نه نمی گفت و همیشه در خدمت مردم رنج کشیده ی این کویرتاریخی بود . و پس از رفتنش گویی نفرینی گریبانگیر این مرکز درمانی گردیده و دیگر مردم به یاد نمی آورند پزشکی آمده باشد و بتواند جای او را پر نماید البته آنهایی که آمدند سعی فراوان نمودند که تعهد سقراطی خود را فراموش نکنند ولی پس از چند ماهی دوام نیاوردند و به خاطر نبودنشان چه خانواده هایی که داغ فرزند و پدر را ندیدند .
متأسفانه پیگیری های دهیار ، شورای اسلامی و شاهدان کویرمزینان هنوز تا این لحظه به جایی نرسیده ولی مرکز بهداشت سبزوار طی اطلاعیه ای اعلام نموده است که برای مزینان دکتر عمومی با هشت ساعت کار در روز استخدام می نماید و از علاقمندان در خواست کرده که تا بیستم مهرماه به همراه مدارک پزشکی خود را به مرکز بهداشت سبزوار معرفی نمایند و برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن 05724333355 تماس بگیرند . این مرکز میزان حقوقی را که برای پزشک درخواستی خدمت در مزینان در نظر گرفته مبلغ یک میلیون و پانصد هزارتومان اعلام نموده است یعنی روز ی پنجاه هزارتومان که با یک حقوق کارگر ساده برابری می کند . حال باید دید آیا با این دستمزد و مدت 8 ساعت کار در روز ،کسی حاضر می شود تا چراغ خاموش درمانگاه را روشن نماید و یا آنکه این مرکز باید تدبیر دیگری بیندیشد.
پس از سالها انتظار به همت مسئولین مجتمع خدمات بهزیستی مزینان فضای مهدکودک این منطقه دارای حریم امن شد
به گزارش شاهدان کویرمزینان به نقل از مدیر روابط عمومی بهزیستی مزینان ؛ پس از گذشت بیش از سه دهه از بنای مهد کودک در شمال مزینان با تدبیر مدیر این مهد و مجتمع خدمات بهزیستی مزینان، بخشی از محوطه باز داخل مجتمع حصارکشی شد تا کودکان مزینانی با خیال راحت بتوانند ورزش و تفریح نمایند.
این محوطه پیش از این هیچ گونه امنیتی نداشت و حیوانات آزاد در منطقه به راحتی می توانستند به آنجا نفوذ نمایند که این امر موجب ترس و وحشت نونهالان و نوگلان مزینانی می شد لذا با توجه به فعالیت مجدد مهد با مدیریت خانم گلستانی که مدتی است به عنوان یک جهادگر اقدامات مفیدی را در مزینان از جمله؛ احداث ساختمان مجتمع خدمات بهزیستی مزینان و تأسیس موسسه خیریه نرجس خاتون و... انجام داده است این بار نیز با در نظر گرفتن سلامت روانی فرزندان مزینانی این فضا را در اطراف مهد کودک ایجاد کرده است.
وی که مربی گری را سالها پیش در مهد کودک مزینان تجربه نموده است در حال حاضر علاوه برکمک به کهنسالان و معلولین در زمینه آموزش به خانواده ها نیز به ویژه فرزندان مزینانی تلاش زیادی می نماید.
طبق آخرین اطلاعات تکمیلی از روابط عمومی بهزیستی مزینان ؛ ساختمان مجتمع با پیشرفت خوبی در حال آماده شدن است و نیاز به کمک بیشتر خیرین نیکوکار و نوعدوست مزینانی و غیر مزینانی می باشد.
شایان ذکراست ، بیشترین کمک به این مجتمع و کارهای عام المنفعه در مزینان توسط خیرین مزینانی صورت گرفته که به زودی فهرستی از نوع کمک این شهروندان در شاهدان کویرمزینان منتشر خواهد شد.
این گزارش می افزاید ؛ در سفر اخیر خانم شکیب مدیر کل سازمان بهزیستی خراسان رضوی این مقام مسئول از روند کار مجتمع خدمات بهزیستی مزینان ابراز خرسندی و از مسئولین و خیرین تشکر و قدردانی کرد.
چند
جوان، شاید هم چند لیسانسیه بیکار در محله چهارراه کوکاکولای تهران، پول
روی جوان پشت دخل میوه‌فروشی حتما 5ـ4 سالی بعد از درگذشت شریعتی متولد شده است، اما به قول خودش دکتر را طوری دوست دارد که پوسترش را زده است پشت دخل مغازه، طوری که همه ببینند. واقعیت این است که سایه دکترعلی شریعتی با گذشت بیش از 35سال از درگذشتش، هنوز بین مردم زندگی می‌کند؛ چه بر خواص، چه بر عوام، عده‌ای دوستش دارند و عده‌ای هم نه، هم عوام، هم خواص، برایش جوک و پیامک و پ.ن.پ می‌سازند، هم عوام، هم خواص با همه اینها شریعتی هنوز هست.
دکتر شریعتی مثل تختی، مثل مرحوم طالقانی، پوسترخورش ملس است، اگر آقاتختی، کشتی‌گیر مردمی و لوطی و دوست‌داشتنی بود، لابد برای عده‌ای، هم شریعتی روشنفکر مردمی و لوطی و دوست‌داشتنی است و شریعتی شاید تنها روشنفکری باشد که حتی میوه‌فروش‌ها هم پوسترش را می‌خرند.
شاهدان کویرمزینان؛ مغازه فوق متعلق به جوانان مزینانی است و همشهریان فرزندشایسته کویر در هر صنفی که هستند عکس شریعتی را به عنوان یکی از افتخاراتشان در محل کار به نمایش می گذارند.
منبع : وب شریعتی از دید دیگران
در مدت یک هفته ازشیوع بیماری تب سه روزه(p.p.t) در مزینان، تعدادی از حیوانات اهلی این منطقه مبتلا و تلف شدند.
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛چند روزی است که بیماری تب سه روزه(p.p.t) در میان احشام مزینان و روستاهای اطراف شیوع پیدا کرده است که این بیماری با علائمی همچون تب شدید، جمود مفصلی، لنگش و ... همراه است و همانطور که از نام این بیماری پیداست دوره این بیماری 3 روز می باشد که در صورت عدم رسیدگی به موقع به دام، در بعضی مواقع باعث تلف شدن دام خواهد شد.
این بیماری از طریق بند پایان (کنه،پشه ...) به حیوان منتقل می شودو بر روی انسان تاثیر گذار نیست و فقط دامهایی مثل گاو و گاومیش تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند.ا
بیماری تب سه روزه(p.p.t) یک بیماری نوظهور در منطقه می باشد،لذا از عموم همشهریان گرامی درخواست می شود به محض مشاهده علائم این بیماری در احشام خود مراتب را سریعا به پست دامپزشکی شهرستان داورزن(دکتر اشکان آرا 09157700047) اطلاع داده تا در جهت درمان بیماری اقدامات لازم صورت گیرد.
همچنین با هماهنگی های صورت گرفته توسط پست دامپزشکی شهرستان داورزن با شبکه دامپزشکی سبزوار قرار است طی روزهای آینده تمام مناطق درگیر این بیماری از جمله مزینان، سویز، کاهک و... به صورت کامل تحت سم پاشی قرار گیرند.سموم مورد نیاز نیز تهیه و در اختیار دهیاری های مناطق قرار گرفته تا در اسرع وقت نسبت به شروع سم پاشی اقدام نمایند.
این بیماری اولین بار در سال 1906 در آفریقای جنوبی شناخته شد و پس از ورود به آسیا در مناطقی از : سوریه,فلسطین اشغالی, عراق,ایران , پاکستان , هند , بنگلادش , مناطق جنوبی و مرکزی چین,جنوب ژاپن , جنوب شرقی آسیا تا استرالیا و بعد از آن در ایران شیوع پیدا کرد که ابتدا از استان های فارس و ایلام گزارش گردید علاوه بر استان فارس همه گیری هایی در استانهای تهران،قم ، یزد ، خراسان ، خوزستان و بوشهر بروز کرده است
منبع خبر: کویرمزینان
شهیدمحمدامین آبادی (مزینانی) شهیدمحمدعلی مزینانی
شهیدعلی اکبرامین آبادی(مزینانی)شهیدعلی اکبرمزینانی(هاشمی)
شهیدعلی مزینانی فرزنداکبر شهیدمحمدمزینانی(روس)
شهیدغلامرضامزینانی (عسکری) شهیدابراهیم مزینانی(عسکری)
سه برادرشهیدحسینی(مزینانی)
شهیدسیدمحمدحسینی شهیدسیدحسن حسینی شهیدسیدحسین حسینی
شهیدسیدعلی اکبرحسینی(مزینانی) شهیدسیدعلی حسینی(مزینانی)
شهیدسیدیحیی حسینی راد شهیدسیدعلی مزینانی(طالعی)
شهیدمحمدرضامزینانی(تاج)شهیدموسی الرضاتاجفرد (مزینانی)
شهیدعلی اکبرمزینانی(تاج) شهیدحمیدرضامزینانی
شهیدحسن همت آبادی(مزینانی) شهیدمحمداسدی(مزینانی)
دوبرادرشهید مزینانی
شهیدمحمدتقی و شهیدحسین مزینانی
شهیدحسن مزینانی (صانعی) شهیدمحمدمزینانی(دایی قربان)
شهیدمحمد(بابک)طاهری مزینانی شهید داوود مزینانی
سه برادرشهیدمزینانی (شهیدی)
شهیدعلی مزینانی(شهیدی) شهیدمحمدمزینانی(شهیدی) شهیدحسین مزینانی(شهیدی)
دوپسرعموی شهیدان شهیدی
شهیدیدالله مزینانی (شهیدی) شهیدمهدی مزینانی (شهیدی)
شهیدپرویز(علی )صادقی منش شهیدعلی رضامزینانی
شهیدحسین مزینانی (نیکدل) شهیدحسن مزینانی(فخاری)
شهیدمهدی مزینانی زین العابدین شهید محمدحسین همت آبادی(مزینانی)
شهیدمحمدسعیدمزینانی(منوچهری) شهیدمحمدرضامزینانی
شهید سید مجیدافتخارزاده(مزینانی) شهیدامید مزینانی
دوپسرعموی شهید
شهیدجلال تیماجی(مزینانی) شهیدعباس تیماجی(مزینانی)
شهیدحسین مزینانی(باشتنی) شهیدغلامرضاشهیدی(بیزه)
دوبرادرشهیدمزینانی
شهیدغلامرضاخصالی(مزینانی) شهیدمحمدتقی خصالی(مزینانی)
شهیدمحمدسخاور(مزینانی) شهیدحسن مزینانی(صدیقی)
شهیدمرتضی کلاته مزینانی شهیدمحسن جاورتنی(مزینانی)
شهیدعباسعلی کلاته مزینانی شهیدحسین مزینانی
شهیدعلی اکبرقوامی پور(مزینانی) شهیدسعیداقدسی(مزینانی)
|
|
|
به گزارش شاهدان کویرمزینان؛ حسین مسگرانی معاون فرهنگی و مطبوعاتی اداره کل ارشاد اسلامی استان خراسان رضوی افزود: در این هفته از چند کتاب تازه با موضوع دفاع مقدس رونمایی می شود و جلسات نقد و بررسی کتاب با حضور منتقدان مطرح در مشهد برگزار می شود
بنا براظهار مسگرانی کتاب «کاش می شد تو را شناخت» نوشته طیبه مزینانی روز یکشنبه ۷ مهرماه در سرای اهل قلم ساعت ۱۶ در جهاد دانشگاهی مشهد در تالار فردوسی نقد و بررسی می شود. این کتاب درباره خاطرات شهید «علی اصغر حسینی محراب» است که از زبان همسر این شهید بازگو شده است.هم چنین خوانش چند کتاب داستان با موضوع دفاع مقدس، از دیگر برنامه هایی است که در روزهای پیش رو در سرای اهل قلم مشهد روز پنج شنبه ۴ مهرماه در سالن هنر و اندیشه بازارچه کتاب اجرا می شود.
طیبه مزینانی، درباره نگارش این اثر به خبرگزاری کتاب ایران
(ایبنا)، گفت: دوران تحصیلم را در مدرسه‌ای به نام شهید حسینی محراب سپری
کردم و همیشه دلم می‌خواست که از گذشته و زندگی این شهید مطلع شوم.
وی
گفت: وقتی برای نگارش سرگذشت این شهید به سراغ منابع رفتم، متوجه شدم که
کمتر به زندگی شخصی او پرداخته‌اند. در پی مصاحبه با دوستان و
خانواده شهید، تصمیم گرفتم که کتاب «کاش می‌شد تو را شناخت» را از زبان
همسر شهید علی‌اصغر حسینی محراب بنویسم.
طیبه مزینانی پیش از این کتاب "مهرش را از دلم ببر " ،" کاش می شد برگردد" و "بوی نم خاک "را درباره شهدای زادگاهش مزینان به رشته تحریر در آورده است و کتاب« تا آسمان راهی نیست» را نیزبه عنوان جلد دوم بوی نم خاک آماده چاپ دارد.
با حضور دکتر معصومه ابتکار دکتر علی رضا مزینانی به عنوان رئیس جدید حوزه حراست سازمان محیط زیست معرفی شد .
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در مراسم تودیع و معارفه معاون توسعه و امور مجلس و 3 معارفه دیگر در این سازمان، اظهار داشت: در یازدهمین روز کاری خود خوشحالم از اینکه در انجام این مراسم تودیع و معارفه حضور دارم و برای بزرگداشت کسانی که به سازمان خدمت می‌کردند و از یک دولت به دولت دیگر کار خود را مانند دوومیدانی تحویل دادند، حضور یابم چرا که آنها مسیر را برای پیشرفت هموار می‌کنند.
وی افزود: مراسم امروز بسیار مراسم مهمی است چرا که سه نفر امروز معارفه می‌شوند که هر کدام شخصیتهای شناخته‌شده‌ای هستند .
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد:تعالی سازمانی امری مهم بوده و جزء برنامه‌های صد روزه دولت تدبیر و امید است به مفهوم اینکه اندیشه بلند توسعه پایدار و توجه به ملاحظات در کشور مستقر شود چرا که سازمان محیط زیست توانمند و با توان فنی و علمی خود می‌تواند به میدان بیاید.
در ادامه این مراسم فریبا لاهوتی به عنوان رئیس دفتر ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست، دکتر علی رضامزینانی به عنوان سرپرست اداره کل حراست و سیدمحمد مجابی به عنوان معاون توسعه و امور مجلس معرفی شدند.
در حکم رییس سازمان حفاظت محیط زیست خطاب به علیرضا مزینانی آمده است، انتظار دارد از طریق برنامه ریزی اصولی و بهره مندی از همکاری عزیزان شاغل در آن اداره کل و ادارات کل استان ها سبب ایجاد احساس امنیت، احترام و افزایش انگیزه در کارکنان برای انجام مطلوب و بهینه امور و ارتقای بهره وری سازمانی شده، همچنین در خصوص حفاظت از اسناد سازمان و آموزش و توجیه کارکنان در مورد مراقبت های حفاظتی به خصوص از تاسیسات و اماکن سازمان، اهتمام ورزید.
دکتر علی رضا مزینانی جانباز شیمیایی جنگ تحمیلی است پیش از در مسئولیتهای مدیریتی مختلف سازمان محیط زیست مشغول خدمت بوده است . شاهدان کویرمزینان ضمن تبریک به این فرزند شایسته مزینانی آرزوی توفیق روز افزون برای ایشان و تمامی مزینانی های فرهیخته از خداوند متعال مسئلت می نماید.
ندا عبداللهی: مصاحبه با احسان شریعتی در اتاقی از حسینیه ارشاد انجام شد که در و دیوار رنگ و رو رفته آن بوی سالهای دور را می‌داد. و‌سایل داخل اتاق هم کم از آن نداشت، از عمر مبل‌ها و میزها دست کم سی و چند سالی می‌گذشت و دکوراسیون داخل اتاق دقیقا شبیه به عکسهای قدیمی بود. اینها را اضافه کنید به ارجاعات متعدد او به پدرش که فضا را برای بردن آدم به روزگار پرشور این ساختمان تکمیل می‌کرد. او که خود را یکی از طرفداران الهیات رهایی بخش در ادامه جمال و اقبال و شریعتی می‌داند، وقتی گفت‌وگو در رابطه با دین و شرایط آن در جامعه ایران است به لزوم توجه دین به زندگی مدرن تاکید دارد و از افراط و تفریط‌ها نالان است. او می‌گوید زمانی‌که میان استبداد و آزادی، استثمار و عدالت در جامعه جدالی در حال وقوع است، دین باید طرف آزادی و عدالت را بگیرد و دینی که همسو با جنبش رهایی بخش نباشد، معنی قدسی و عرفانی خود را هم از دست می‌دهد. دکتر احسان شریعتی هر چند که معتقد است جنبه اخلاقی دین در جامعه ایران ضعیف شده است اما از اظهارنظرهایی که قاطعانه جامعه را بی‌اخلاق می‌دانند، گریزان است و از نقش امید و چشم‌انداز در جامعه جهت حل بحران‌های اخلاقی سخن می‌گوید.
در ابتدا خوب است بدانیم از دیدگاه شما عناصر و مولفه‌های حیات دینی در جامعه ایران چیست؟ یعنی یک فرد در زندگی روزمره باید واجد چه ویژگی‌هایی باشد تا ما او را انسانی مومن در بستر حیات دینی قلمداد کنیم؟
جامعه ما هنوز در حال گذار بین سنت- مدرنیته است. به‌همین دلیل و به‌علت اختلاط حوزه‌های مختلف با یکدیگر و مرزبندی نامشخص آنها، این سوال در اینجا شکل دیگری می‌گیرد. سابق بر این مومنین و غیر مومنین مرزبندی مشخصی داشته و قابل شناسایی از یکدیگر بودند. اما با استقرار حاکمیت دینی در کشور، این مرزبندی‌ها دگرگون شد و دیگر نمی‌توان از مظاهر زندگی مومنانه پی به درون افراد برد. اما اگر بخواهیم به شکل اصولی شاخصه‌های ایمان را ذکر کنیم، لازم است ابتدا براین نکته اشاره کنیم که ایمان واقعی امری فردی، شخصی، درونی و رابطه صمیمی انسان با امر قدسی است و همانطور که در قرآن آمده «لا اکراه فی الدین»، یعنی نباید در پذیرش ایمان هیچ‌گونه اکراه و اجباری وجود داشته‌باشد. البته دین دارای بعد اجتماعی نیز هست که ساحت دیگری است و بحثی جداگانه می‌طلبد. فرد مومنی که شما از آن صحبت کردید، کسی است که از یک محیط نا‌امن و وحشتناک به مامنی پناه می‌برد و خواهان امنیت روحی است. بنابراین، نخستین شاخصه امر دینی «خشیت»، یعنی آن نوع ترس‌آگاهی است که انسان در برابر امر قدسی با آن مواجه می‌شود و به آن پناه می‌برد. در اینجا، ما با همان دو ویژگی که کارل اتو در رابطه با امر قدسی بیان داشته مواجهیم: رازآمیزی و جاذبه. البته بخشی از باورهای عمومی در رابطه با دین، جزوی از «فرهنگ» دینی به شمار می‌آید که گاه با «سنت» اشتباه گرفته می‌شود.وقتی به اسلام آفریقایی یا مالزیایی نگاه کنیم، می‌بینیم در هم‌آمیختگی سنت‌های قومی و دین تفاوتهای بسیاری را میان آنها ایجاد کرده است. حال باز به همان بحث ابتدای سخن برمی‌گردم که ما در جامعه خود تا پیش از انقلاب با دو شکل سنتی و ایدئولوژیک دین روبه‌رو بودیم. البته نه دین ایدئولوژیک به‌معنای رایج کنونی آن، که به دین سیاسی و حکومتی الحاق می‌شود، بلکه به‌معنایی که شریعتی از «نقد ایدئولوژیک» دین مدنظر داشت تا آن را از حالت سنتی و موروثی تبدیل به یک دستگاه راهنمای عمل اجتماعی و انقلابی و انتقادی کند. هم‌اکنون ما با گسترش شعائر و نوعی گفتمان مدح‌گونه (آپولوژیک) در جامعه مواجهیم و این امر در برگزاری مراسم‌های مناسبتی به چشم می‌آید که در آنها بیشتر بر تهییج احساسات و ظواهر آیینی تکیه می‌شود تا بیان تاریخی وقایع و فلسفه زندگی و مبارزات ائمه. به‌طور کلی، جامعه ما در هشت سال اخیر به لحاظ دینی در وضعیت ویژه‌یی قرار داشته که این امر در تاریخ خود ما و حتی جهان کم سابقه است. امر دینی در این دوران به‌طور مستقیم در نظام اجتماعی و رسانه‌های عمومی با استفاده از همه امکانات دولتی و بر اساس روایتی خاص عرضه شده است.
فکر نمی‌کنید برگزاری متفاوت آیین‌ها که به آن اشاره داشتید، نشان از درآمیختگی برداشت‌های شخصی نسل جوان از دین با سیاست‌های سبک زندگی خودشان است که نوعی از دین ورزی را به وجود آورده که با قرائت‌های رسمی هم متفاوت است. پس نمی‌توان آن را آن‌طور که اشاره داشتید، دین متظاهرانه به حساب آورد. یعنی در کنار مومنان سنتی، ایدئولوژیک و متظاهر که ذکر کردید می‌توان از زندگی مومنانه متفاوتی هم نام برد که در میان نسل جوان در حال شکل‌گیری است؟
درست است. اینها تجربه‌های جدیدی‌اند که در ایران در حال وقوع است و باید در رابطه با آن مطالعه عمیق جامعه‌شناختی و فرهنگی صورت گیرد. یکی از همین موارد رشد پدیده مداحی و مداحی‌گری است که میزان استقبال از آنها حتی از منبرهای روحانیون هم پیشی گرفته است؛ اما کار مطالعاتی گسترده‌یی که وجوه این اتفاق را به صورت میدانی بررسی کرده باشد هنوز ندیده‌ام یا در رابطه با وضعیت دین سنتی و نحوه ارتباط آن با حاکمیت یا درباره نقش روشنفکران دینی در جامعه؛ اینها موضوعاتی است که اظهارنظر درباره آنها نیازمند مطالعات میدانی است. در چند سال اخیر که در ایران ساکن هستم، شاهد پدیده‌های عجیبی در جامعه بودم. بگذارید یک خاطره برایتان بگویم. زمان شاه برای سخنرانی دکتر شریعتی همراه خانواده از مشهد به تهران آمده‌بودیم. پس از اتمام سخنرانی دکتر در حسینیه ارشاد، او ما را برد تا در شهر (حوالی همین خیابان ولیعصر فعلی) گشتی بزنیم. در آنجا یک کافه‌تریا و بستنی‌فروشی بود به‌اسم «چاتانوگا»، که به‌خاطر حجاب عمه ما که از مشهد آمده بود، مانع ورودمان به آنجا شدند. دکتر شریعتی بسیار عصبانی شد و گفت: در پاریس هر کس با روسری و چادر هرجا بخواهد می‌تواند برود و بنشیند، آن وقت شما در یک کشور مسلمان خانم‌های باحجاب را راه نمی‌دهید؟! می‌خواهم بگویم افراط‌ها و تفریط‌ها به هر شکل بد است. طرح دین در جامعه به یک‌شکل خاص و مربوط و محدود کردن هر امر به دین، آن روی همین سکه و سبب آسیب رساندن به امر قدسی و متعالی می‌شود و به ایمان حقیقی دینی ضربه می‌زند.
پس تکلیف بعد اجتماعی دین چیست؟
برخی می‌گویند دین فقط امر فردی است؛ اما ما طرفداران «الهیات رهایی‌بخش» همچون جمال، اقبال و شریعتی، می‌گوییم دین بعد اجتماعی هم دارد؛ یعنی زمانی‌که همسو با جنبش رهایی‌بخش و عدالت‌خواه نباشد، معنی قدسی و عرفانی خود را از دست می‌دهد. در دنیایی که در آن جور و جوع، استبداد و استثمار باشد نمی‌توان از معنویت صحبت کرد. به این معنا دین بعد و ساحتی اجتماعی دارد و باید همسو با جنبش اجتماعی و پویش مردمی باشد. یعنی زمانی‌که میان استبداد و آزادی، استثمار و عدالت، در جامعه جدالی در حال وقوع است، دین باید طرف آزادی و عدالت را بگیرد.
پویایی و گسترش دین در یک جامعه چگونه محقق می‌شود؟
دین واقعی در جامعه آزاد بهتر شکوفا می‌شود. در دنیای تزویر و تظاهر که همه جنبه‌های یک دین صوری و شعاری است، مفاهیم دینی جاذبه خود را از دست می‌دهند و جامعه در جهت عکس آن حرکت می‌کند. نه‌تنها دین بلکه هر مکتبی که با اجبار و تحمیل همراه باشد، نمی‌تواند در هیچ جامعه‌یی دوام یابد. مثلا در ایران دیدیم که مدرنتیه اجباری دوران پهلوی پس از 50 سال توسط مردم در انقلاب پس زده شد و مردم به باورهای خود رجعت کردند. دینی که همسو با جامعه و تحولات اجتماعی به سمت تحقق عدالت، بهروزی و توسعه حرکت کند، دینی پویا و ماندگار خواهد بود. آزادترین، مردمی‌ترین و عادلانه‌ترین حکومت، می‌تواند حکومت «دینی» باشد. البته جوامعی هستند که به ظاهر حکومت دینی ندارند، اما با معیارهایی که گفتم بسیار دین‌دارترند از حکومتی مثل حکومت عربستان که در آن مدام دم از دین زده می‌شود.
نمی‌توان سرمنشا مناقشات میان دین و جامعه را تماما در نهاد حاکمیت جست‌وجو کرد. فکر نمی‌کنید بخشی از این مناقشه بر اثر فرآیندهای جهانی شدن فرهنگ و انتقال تنش‌های جهانی در این زمینه به کشورهای مختلف است؟
بی‌شک می‌توان بخشی از مسائل را با دیدی کلی‌تر در پهنه جهانی بررسی کرد. مساله این است که دین در سده‌های اخیر در غرب که به‌لحاظ قدرت سیاسی بر جهان مسلط است، به حاشیه رفته و از این پدیده به‌عنوان عصری (و عرفی) شدن (سکولاریزاسیون) یاد می‌شود. قطعا این مساله تا حدودی خود را به جهان و حتی کشورهای سنتی تحمیل کرده است. از سوی دیگر، در کشورهایی مثل مصر و ترکیه که جوامعی شبیه به ما هستند، همانند ایران دوره پهلوی، تلاش شد تا به‌صورت اقتدارگرایانه حکومت غیردینی و عرفی مستقر شود که به‌علت حضور دین در لایه‌های زیرین جامعه این امر محقق نشد. اما در رابطه با سرنوشت دین در دنیای مدرن سنت‌گرایانی مانند سیدحسین نصر معتقدند دین در دنیای مدرن نیز هنوز به‌شکل سنتی به حیات خود ادامه می‌دهد، و هیچ تغییر و تحولی در آن جایز نیست. برخی از گرایش‌های سنتی اما بر این عقیده‌اند که دین نه تنها باید قدرتمند باشد، بلکه باید سویه حاکمیتی نیز داشته باشد. نواندیشان که ما به‌اصطلاح روشنفکران مسلمان در آن گروه جای می‌گیریم، بر به‌روز بودن دین و توجه جدی آن با آزادی و عدالت و دستاوردهای مدرن، تاکید می‌کنند که نه‌تنها دین باید توجه جدی به شرایط مدرن داشته باشد، بلکه مشوق و راهنمای عمل به‌آن‌سو نیز به حساب می‌آید. البته به نظر من زبان روشنفکران مذهبی به زبان مردم شبیه‌تر است و اگر به گذشته نگاه کنیم، می‌بینیم به همین دلیل پدران ما در جامعه به‌دلیل برداشت مثبتی که از مذهب داشتند، نسبت به سایر روشنفکران غیر یا ضد مذهبی نزد مردم ذی‌نفوذ و موثرتر بودند.
حالا می‌شود بگویید مسیر محتمل پیشروی زندگی روزمره ایرانیان در دنیای مدرن، چه امکان‌هایی را فراروی دین می‌گشاید و چه گزینه‌ها و امکان‌هایی را از حیات دینی سلب می‌کند؟
پیشرفت‌های مادی و توسعه شهرنشینی سبب شکل‌گیری بینش مدرن در بخش‌هایی از جامعه شده است که این امر به تقویت عقلانیت یاری می‌رساند و شرایط واقعی زیست را برای اسلام متجددانه و نوگرایانه فراهم می‌آورد. در این شرایط، دین به سمت شخصی‌تر شدن، معنوی‌تر شدن و ساده‌تر شدن حرکت می‌کند که نمونه آن را در فتوایی در ماه رمضان برای نوشیدن جرعه‌یی آب در مناطق گرم شنیدیم. بدین‌ترتیب، آنچه اهمیت می‌یابد اخلاق و معنویت در هر حوزه است. اما از سوی دیگر، انسان در شتاب زندگی مدرن صنعتی از پرداختن به‌خود جا و وامی‌ماند و حیات دینی بر اثر مظاهر زندگی مدرن و تبعات فرآیندهای جهانی با چالش مواجه می‌شود.
من از امکان‌هایی که برای دین در شرایط حال حاضر برشمردید چنین برداشت کردم که شما هم همچون برخی از اندیشمندان بر این اعتقادید که دین به سمت روزآمد شدن پیش می‌رود. البته روزآمد شدن به معنای پویایی دین در توجه جدی به شرایط دنیای مدرن.
روزآمد شدن، انسانی شدن، عقلانی شدن و مردمی شدن همه موید یک نکته است و آن اینکه دین از سپهر قدسی محض، انتزاعی و جنبه بیرونی، تحمیلی خارج می‌شود و به عموم مردم انتقال می‌یابد. در این شرایط، توجه عمومی دین به زمان و جهان بیشتر شده و با تقویت نقش عقل، اخلاق در جامعه پررنگ‌تر می‌شود.
و این خطری برای دین به حساب نمی‌آید؟
نه! به‌عکس! ببینید، مثلا در زمان حاضر در جهان غرب دین نهادین به حاشیه رانده شده و جامعه نیز به ظاهر غیر‌مذهبی‌تر شده است، اما متالهین یا تئولوژین‌هایی هستند مانند بنهوفر شهید که بر این اعتقاد بودند که اتفاقا در همین شرایط سکولار است که احساس نیاز به دین واقعی یعنی دین شخصی، عمیق، معنوی و متعالی بیشتر می‌شود و این عطش در پیشرفته‌ترین جوامع است که بیشتر احساس می‌شود، در صورتی‌که در جوامع بدوی‌تر و قبیله‌یی که دین دارای نمادهای نهادی، بیرونی، صوری فرمال و آیینی قوی‌تری است، معنویت، تعالی و عمق امر دینی در آن کمتر احساس می‌شود. همان فرق ادیان موسوم به ابتدایی که به اسطوره، جادو و خرافه نزدیک‌ترند با ادیان متاخر توحیدی و ابراهیمی.
یعنی در جوامع اروپایی به معنویت احساس نیاز بیشتری وجود دارد؟
بله و در آنجا طبعا متفکران هستند که این دغدغه معنا و معنویت را به انحای گوناگون بیان می‌کنند.
عامه مردم چه؟
این‌گونه مقایسه‌ها میان دو فرهنگ- تمدن و جهان-زیست، به لحاظ تاریخی متفاوت، طبعا دقیق نخواهد بود. اما درست در سطح مردم و عوام است که تفاوت انواع دینداری‌ها مشخص‌تر می‌شود.
با استناد به سخن شما در ارتباط با وضعیت دین در جهان غرب چنین برداشتی کردم.
جهان غرب به دلیل عصری و مردمی- عرفی (سکولار، لاییک) شدن مسیحیت گرفتار بحران‌های اخلاقی، عاطفی و معنوی عمیق خاص خود است. برخی از آثار نیچه یا هولدرلین نشان نوعی بی‌اعتقادی و واژگونی همه ارزشهای تاکنونی و تسلط کامل هیچ- و- پوچ‌انگاری (نهیلیسم) «فعال و مخرب» است. خب، جوامعی مانند جامعه ایران درگیر چنین بحران‌هایی در این ابعاد نیستند چون یا هنوز به آن مرحله نرسیده‌اند یا نمی‌خواهند برسند. پس مسائل ما بسیار ساده‌تر است. به لحاظ اخلاقی و عاطفی، همبستگی قوی در جامعه و نهاد خانواده و... در ایران وجود دارد.
وقوع چنین شرایطی در جوامعی که در آنها دین شدیدا روزآمد شده با تلقی شما از ماندگاری و بقای دین در اثر عرفی شدن در تناقض نیست؟
باید بگویم جوامع غربی دو تجربه متفاوت را از سر می‌گذرانند. یکی جوامع کاتولیک که دین در آنها به حاشیه رانده شده و نیرویی غیرمذهبی به نام دولت مدرن سکولار- لاییک بر آن حاکم شده است و دیگر، جوامع پروتستان که در آنها دین و دولت همسو شده‌اند و دین در آنجا نه‌تنها ماندگار شده، بلکه حتی بسیاری از آنها چون دانمارک (و بریتانیا و...) گاه دارای دین رسمی نیز هستند. در مجموع، بیشتر می‌توان و باید گفت نوع برداشت از دین تغییر کرده و دین عقلانی‌شده یا به تعبیر کانت «در محدوده خرد صرف»، تفوق یافته است.
پس روزآمد شدن الزاما به کمرنگ شدن دین نمی‌انجامد؟
اگر به شکل طبیعی رخ دهد نه و اگر با زور، جنگ و تحمیل صورت پذیرد ما شاهد دوگانگی‌های شدیدی – چنانکه در جوامع کاتولیک وجود دارد- خواهیم بود که در یک‌سو نیروهای ضدمذهبی و در سوی دیگر نیروهای افراطی مذهبی در تقابل با هم قرار می‌گیرند.
ارتباط میان دین و اخلاق را چطور ارزیابی می‌کنید. یعنی می‌خواهیم بدانیم، می‌شود امر اخلاقی را از امر دینی منفک کرد یا نه، فراز و فرود این دو درهم تنیده و مرتبط است؟
امر اخلاقی و امر دینی دو حوزه مستقل و متداخلند. به قول کی‌یرکگور امر اخلاقی فرقش با امر دینی در این است که امر دینی فراعقلانی و فرااخلاقی است که منظور اخلاق ظاهری رسمی باشد اما این‌دو با هم تداخل دارند. همانطور که هگل می‌گوید اخلاق فردی و جمعی در جایی با هم پیوند می‌خورند و نوعی اخلاق جمعی پدید می‌آید و در اینجاست که دین نقش مهمی ایفا می‌کند. گفتیم کانت اخلاق را محصول یا محاط در عقلانیت می‌دانست و معتقد بود که دین را باید در کادر عقلی پذیرفت. در جامعه ایران همین جنبه اخلاقی دین در جامعه است که ضعیف شده و می‌بینیم در هیچ یک از وجوه زندگی روزمره و حتی در شیوه رانندگی، شهر و مسکن‌سازی، اقتصاد و... اخلاقی رعایت نمی‌شود. گویی ما در دوران گذار خود، فقط جنبه‌های منفی مدرنیته را گرفته‌ایم و با جنبه‌های منفی سنت درهم آمیخته‌ایم و مرتب در نامگذاری این‌آش درهم‌جوش از دین مایه می‌گذاریم! تنها ارائه خوانشی از دین که ناظر بر معنویت و اخلاق باشد، می‌تواند این شرایط را تغییر دهد.
برای همین می‌خواستیم ارتباط میان امر اخلاقی و دینی را بدانیم تا ریشه‌یابی کنیم و ببینیم آیا بحران‌های اخلاقی که امروزه درگیر آن هستیم به سبب گریختن آن کبوتر غمگین ایمان از قلب‌هاست یا مشکل را باید جای دیگر جست؟
به یک بیان علت‌العلل همه بدبختی‌های ما درک شبهه‌آلود از دین است. این نکته را هم پیش از به وجود آمدن این شرایط، روشنفکرانی چون شریعتی تشخیص داده بودند که می‌گفتند پیش از آغاز به هر تغییر و تحول سیاسی باید مساله دینی- فرهنگی حل شود. برای همین، شریعتی اعلام می‌کرد که برای نجات مسلمانان باید پیش از آنکه از استعمار و استبداد و استثمار رها شویم، خود اسلام را از زندان ارتجاع نجات دهیم. یعنی ما یک مساله فرهنگی داریم. مشکل عمیق اخلاقی داریم که به امر دینی پیوند خورده است. برای به وجود آوردن تغییرات باید نگاه‌مان به نسل جوان باشد. امروزه نه نسل‌های سرخورده و فرتوت بلکه نسل سالم جوان، با بینش درست توحیدی، عقلانی و انسانی می‌تواند زیست-جهانی تازه را بر مبنای نسبتی نو و بخردانه میان معنویت دین و دنیا، جامعه مدنی و دولت بنا کند.
ما در راه این تغییرات هستیم یا نه؟
من جهت‌گیری کلی را در وقوع این تغییرات به‌روشنی می‌بینم. جامعه و بینش جوانان ما نسبت به سایر کشورهای همسایه بسیار پیشرفته و ترقی‌خواه‌تر است. در یک جمع‌بندی کلی، می‌توان گفت همین جامعه در مقاطع تعیین‌کننده تاریخی همبستگی‌ها، فداکاری‌ها و ارزش‌آفرینی‌های شگفتی از خود به نمایش گذاشته که مثال زدنی است.
پس می‌توان گفت مردمی که در زندگی روزمره خود درگیر بحران‌های اخلاقی‌اند، در بزنگاه‌ها، شکل‌و شمایلی متفاوت از خود نشان می‌دهند.
بله ،به همین دلیل است که عرض کردم نباید شتاب‌زده و ذات‌انگارانه اظهارنظر کرد و همواره قاطع گفت جامعه بی‌اخلاق است به این نشان که این واقعیت‌های منفی وجود دارد. ما دیده‌ایم که در دوره‌هایی خاص که چشم‌انداز و امید در جامعه به وجود می‌آید، شوکی وارد می‌شود و رخدادی همه‌چیز را تغییر می‌دهد. اما متاسفانه این دوره‌ها کوتاه‌مدت‌اند و همان‌طورکه پیشتر گفتم برای ایجاد این تغییرات فرهنگی باید با نگاه به جوانان از ظرفیت، پتانسیل و ایده و پیشنهادهای آنها بهره برد، هرچند که در این راه موانع بزرگی هم پیشرو باشد.
منبع: مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی
تا آنجا که امروز با گذشت بیش از ربع قرن از درگذشت شریعتی، همچنان کتب و اندیشه‌های او در میان نسل جوان، تحصیل کرده و همه مبارزان راه حقیقت، طرفداران بی شمار دارد.
در واقع میزان محبوبیت شریعتی در میان
اقشار مختلف جوانان و تحصیل کردگان جامعه به حدی است که کمتر روشنفکر و
کمتر اندیشمندی تا کنون فراگیری و محبوبیتی در حد دکتر شریعتی به دست
آورده است.
علاوه بر همه آنچه گفته شد، اندیشه‌های آزادی خواهانه و حق طلبانه دکتر
شریعتی بر روند شکل گیری انقلاب اسلامی‌ایران بسیار موثر بود به طوری که
بسیاری از صاحب نظران پس از اعتراف به جایگاه رفیع امام خمینی (ره) و نقش
بی بدیل ایشان در شکل گیری انقلاب، دکتر علی شریعتی را نیز یکی از رهبران
معنوی انقلاب اسلامی‌ایران می‌دانند.
همین محبوبیت و اثرگذاری اندیشه انقلابی شریعتی بر روح جوانان ایرانی باعث
شد این اندیشمند متعهد در دوران‌های اوج فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود،
با تهدید و خطرات بی شماری از جانب حکومت پهلوی و یا افراطیون مذهبی مواجه
شود. همچنین حکومت وقت به دلیل ترسی که از شریعتی داشت، به بسیاری از آثار
او انتشار چاپ نمی‌داد.
از همین رو دکتر شریعتی برای مصون از گزند احتمالی بدخواهان و نیز برای
گرفتن مجوز چاپ آثارش مجبور می‌شد، کتاب‌ها و یا آثارش را با نام‌های
مستعار منتشر کند .
بررسی‌ها نشان می‌دهد دکتر شریعتی در آن دوران سخت و پرتنش مبارزه از چیزی نزدیک به ۲۰ نام و نام خانوادگی مستعار استفاده می‌کرد که برخی از آثار مشهور او برای اولین بار با همین نام‌های مستعار منتشر شده است.
البته همه نام‌های مستعار دکتر شریعتی توسط خود او انتخاب نشدند بلکه
تعدادی از این نام‌ها توسط دانشجویان و سایر علاقه مندان به اندیشه‌های
شریعتی روی ایشان گذشته شد تا در آن شرایط خفقان رژیم ستم شاهی بتوانند،
جزوه‌ها و متون سخنرانی شریعتی را در تعداد انبوه تکثیر کرده و با کمترین
ایجاد مزاحمت ، به توزیع آنها بپردازند.
برخی از نام‌های مستعار دکتر شریعتی عبارتند از : علی سبزواری، علی سربداری، علی مزینانی، علی سبزوارزاده، علی دهقان زاده، علی اسلام دوست، علی راهنما و …
با بررسی و تحلیلی بر نام‌های مستعاری که دکتر علی شریعتی برای خود انتخاب
کرده است، در می‌یابیم وی حتی در نام‌های مستعار خود نیز تا حد امکان سعی
کرده است، از حقیقت دور نشود و نیز پیامهای مشخصی را به مخاطبان خود منتقل
کند.
از این منظر می‌توان نام‌های مستعار دکتر شریعتی را به چند دسته تقسیم بندی کرد:
نام‌های معرف زادگاه شریعتی : دکتر
شریعتی که عاشقانه به زادگاه خود عشق می‌ورزید، در بسیاری از نام‌های
مستعارش به معرفی زادگاه خود پرداخته است : نظیر علی سبزواری، علی مزینانی،
علی خراسانی، علی سبزوارزاده، علی سربداری و …
از جمله کتابهای او که با نام‌های مستعاری از این دسته منتشر شده است
می‌توان به کتاب «حج زیباترین روح همبستگی» با نام «علی سبزوار زاده» یا
کتاب «فرهنگ، تمدن و ایدئولوژی» با نام «علی خراسانی» و … اشاره کرد.
نام‌های معرف هدف شریعتی : دکتر
شریعتی در برخی از نام‌های خود به نوعی اهداف سیاسی و اجتماعیش را شرح
داده است. نظیر نام «علی راهنما» که بر جلد کتاب «گوشه ای از حیات محمد»
دیده می‌شود.
در این کتاب شریعتی با انتخاب فامیلی«راهنما» برای خود، درواقع از هدف خود
که راهنمایی کردن مخاطبانش به سمت انتخاب مسیر صحیح بوده، خبر داده است.
درکتاب «اسطوره ای در تاریخ» نیز دکتر شریعتی با نام «علی زمانی» خود را به
مخاطب شناسانیده است و این اسم نشان از آن دارد که شریعتی تلاش می‌کرد در
اندیشه و اعتقادات، فرزند زمان خود باشد.
شمع از دیگر نام‌های مستعار شریعتی است که در همین دسته جای می‌گیرد. کار
شمع روشنگری است و هدف شریعتی که یک معلم دلسوز و فرهیخته بود روشن کردن
حقیقت مسائل سیاسی–اجتماعی و مذهبی (آنگونه که او فکر می‌کرد) برای جامعه
مخاطبانش بود . پس چه نیکو نام شمع را متناسب با این هدف خود انتخاب کرده
است.
نام‌های معرف علائق و عقاید قلبی شریعتی : شریعتی
همچنین در پاره ای از کتب، نام‌های مستعاری مبین علائق و اعتقادات قلبی
خود برگزیده است.که از آن جمله می‌توان به کتاب «از هجرت تا وفات» با نام
علی علوی اشاره کرد که در نویسنده با انتخاب این نام مستعار عشق و پیروی
قلبی و فکری خود را به مرام و منش علی (ع) امام اول شیعیان نشان داده است.
کتاب «آری اینچنین بود برادر» نیز برای اولین بار با نام مستعار علی اسلام
دوست چاپ شد که به خوبی مبین عشق و علاقه قلبی شریعتی به دین مبین اسلام
است.
نام‌های متفرقه : در تعدادی دیگر از آثار نیز دکتر شریعتی اسامی‌مستعاری برای خود برگزیده است که در این اسامی‌به نظر می‌رسد تنها هدف او ناشناخته باقی ماندن، بوده است. نظیر : احسان خراسانی، م . رفیع الدین، محمدعبدالخطیب مصری، محمدعلی آشنا، کمال الدین مصباح، رضا پایدار و …
به جز نام‌های مورد ذکر، ممکن است دکتر علی شریعتی در طول حیات سرشار از فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود، از نام‌های مستعار دیگری نیز استفاده کرده باشد اما نکته مهم این است که بدانیم اکثر کتبی که نویسنده مبارز و روشنفکر، زمانی به اجبار آنها را با اسامی‌مستعار چاپ کرد، بعدها با اسم و مشخصات واقعی وی باز نشر گردید.
نویسنده: مجله اینترنتی سبزواریها
منابع مورد استفاده :
متأسفانه دست اندرکاران این سایت تاکنون چندین بار نمادهای مذهبی و عزاداری برای ائمه را به سخره گرفته اند ولی مسئولین مملکتی و دستگاه قضایی تا کنون اقدامی برای برخورد با عوامل این سایت نکرده اند یکی از این توهین های آشکار انتشار نظرات کاربرانی بود که در زمان حمل ضریح جدید بارگاه سیدالشهدا (ع) در شهرهای مختلف ایران و تبرک جستن مردم ایمانی را خرافه پرستی و مضحک دانست که این حرکت موجب اعتراض بعضی از روزنامه ها و رسانه های خبری شد اما از طرف دستگاه قضایی هیچ برخوردی صورت نگرفت.
کاملا مشهود ، واضح و مبرهن است که انتخاب عکسها ی عاشورا و مراسم محرم از خبرگزاریها نه برای پاسداشت عزاداری امام حسین (ع) که تنها برای مبارزه با فرهنگ عزاداری است همانند عکسهایی از شب شام غریبان در تهران و یا همین دو عکسی که به مزینان ما نسبت داده اند. و در ادامه نیز انتشار نظرات کاربرانی است که مغرضانه همانند متولیان این سایت به این گونه مراسم خرده گرفته و گاه الفاظ و مطالب ناشایستی را به کار برده اند که از بازگویی آنها معذوریم.
این مراسم در منطقه ای کوهستانی برگزار می گردد و کسانی که زادگاه ما را می شناسند می دانند که مزینان در منطقه ای کویری واقع شده و البته یکی از کویرهای تاریخی و نام آشنای ایران است ودکتر علی مزینانی شریعتی به زیبایی در وصف این کویر که خاستگاه او و اجدادش می باشد کتاب ماندگار کویر را به رشته ی تحریر در آورده است . شاید دست اندرکاران این سایت از مراسم باشکوه روز عاشورا در مزینان اطلاع کامل دارند و چون می دانند این برنامه تأثیر فراوانی بر روی مخاطبین و مردم منطقه دارد و هرساله از تمامی نقاط ایران و حتی بعضی از کشورهای خارجی از آن استقبال ویژه ای می نمایند ؛ قصد آن را دارند تا به خیال خام خود از شکوه و عظمت آن بکاهند .
پس از تحقیق
شاهدان کویر مزینان مشخص شد عکسهای فوق مربوط به مراسم مردم خوب روستای
اساس است که خبرگزاری مهر در توضیح آن نوشته است :
«ساری-خبرگزاری مهر: اِساس یکی از روستاهای کوهستانی و دور دست شهرستان سوادکوه در استان مازندران است که هرساله مراسم روز عاشورای آن با اجرای سنت (پِلک کِشی) یا همان یزید کشان هنگام طلوع آفتاب برگزار می شود. این سنت که در گذشته با سنگ قلاب و زدن کوزه هایی که بالای درختان جای می دادند برگزار می شد کوزه های آب نماد از شکم یزید بود که توسط انتقام جویان خون حسین (ع) به صورت نمادین آن را پاره می کردند. این سنت امروز توسط شلیک تفنگ های شکاری مردم این روستا برگزار می شود.»
در سراسر این کره ی خاکی مراسم سوگواری به اشکال مختلف برگزار می شود و مردم هرسرزمین به یاد عزیزان از دست رفته ی خویش به شیوه ای خاص عزاداری می کنند برای خود آئینی دارند و این آئین برخاسته از سنت آن جامعه است بعضی معتقدند که اگر از این آئیین پیروی نکنند مورد لعن و نفرین قرار می گیرند.
در همین سرزمین تاریخی خودمان که خاستگاه تمدن بشری است مراسم و آئین ها یی را می بینیم که در سوگ سیاوش اجرا می شده که آن را اکنون پاس می داریم و اساتید به عنوان یک مراسم آئینی خوب و صحنه ای از نمایش تمدن ایرانی در دانشگاه های هنری بررسی و مورد تحقیق دانشجویان قرار می دهند
در سرزمین هند برای مردگان خویش مراسمی دارند به نام تراویح و شراد که در مدت عزاداری برای عزیزانشان همچون ما ایرانیان رفتار می کنند اما کمی متفاوت آنها در مدت 13 روز لب به شیرینی نمی زنند ولی ما حلوا می پزیم و گاه شیرینی هم برسرقبر عزیزمان پخش می کنیم اما آیا هیچگاه کسی آنها را مسخره کرده است ؟ آنها جسد متأهلین خویش را می سوزانند و خاکسترش را به دریا می ریزند و مجردها را دفن می کنند .آیا کسی گفته این مراسم کار نادرستی است آیا هیچگاه تلویزیون و یا رسانه ای از آن به عنوان یک مراسم غلط یاد کرده است.
امیدوارم مسئولین امر حرف ما را شنیده و بدانند که منظورمان چیست؟
منبع مهر:http://www.mehrnews.com/detail/News/1751355
منبع : فرارو http://khabarfarsi.com/ext/3896871
همزمان با روز میلاد فرخنده امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا دو تصنیف زیبا با صدای خواننده جوان مزینانی از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد
به گزارش شاهدان کویرمزینان؛ دو تصنیف عشق پنهان با تنظیم آهنگ علی جافری بر اساس مولودی خراسان و تصنیف شوق با آهنگ سازی نوید دهقان و با خوانندگی استاد سیدمصطفی جلالی پور مزینانی در ساعت 18:26 و 18:52 از شبکه ی مستند رسانه ملی پخش شد.
این دو ترانه را سید مجید مزینانی تدوین و برای پخش تلویزیونی آماده کرده است.
سید مصطفی جلالی پور استاد سنتی خوان مزینانی است که در محضر اساتید برجسته ی موسیقی ایران همانند استاد محمدرضا شجریان این هنر را فرا گرفته است و در ماههای اخیر تصنیفهای زیبایی با صدای ایشان از شبکه های مختلف سیما پخش شده است .
وی علاوه براجرا و خوانندگی به تدریس موسیقی نیز مشغول است و در آینده ای نزدیک اولین آلبوم ایشان روانه ی بازار خواهد شد
خبر برگزاری مراسم استقبال از ورود امام رضا(ع) به خراسان که در مزینان برگزار شد در خبرگزاریها و سایتهای مختلف خبری منتشرگردید.
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛ این مراسم روز پنج شنبه ششم ذی القعده با حضور مسئولین محلی و مردم ولایتمدار مزینان برگزار و به همت شاهدان کویرمزینان خبر آن تنظیم و منتشر شد که مورد استقبال خبرگزاریها و سایتهای زیر قرار گرفت که مخاطبان ارجمند می توانند با کلیک بر روی نام هر رسانه به اصل خبر دسترسی پیدا کنند:
2- پایگاه خبری تحلیلی سلام سربدار
3- سایت خبری تحلیلی سبزوار نیوز
4- وب اخبار فرهنگی اجتماعی شهرستان داورزن
7- پایگاه خبری تحلیلی سبزوار پیام
9- پایگاه خبری تحلیلی بصیر سبزوار
12- شهر خبر
13- صاحب خبر
14- پایگاه اطلاع رسانی داورزن نیوز
15- پارس نیوز
16- پایگاه خبری تحلیلی مشهدپیام
17- روزنامه خراسان
و...
به گزارش شاهدان کویرمزینان به نقل از خبرگزاری جمهوری اسلامی افزود : توصیفات زیبا و شاعرانه کویر از زبان دکتر علی شریعتی
نویسنده ادیب و اندیشمند بزرگ کشورمان که زاده کویر تاریخی مزینان در غرب
سبزوار است یکی از بهترین پشتوانه ها ، برای رونق گردشگری کویر در دیار
سربداران بوده و باعث تمایز کویرهای منطقه سبزوار از دیگر نواحی کویری
ایران شده است.
وی در رابطه با دلیل حمایتش از برگزاری تور یک روزه کویر در منطقه صبری
سبزوار، اظهار داشت: برگزاری چنین تورهایی برای معرفی توانمندی های
گردشگری مناطق کویری و به جریان انداختن اقتصاد گردشگری در این مناطق گامی
بسیار ضروری است.
وی ادامه داد : کویرها برخلاف تصورعوامانه صرفا سرزمین هایی خشک و لم
یزرع نیستند که امکان هیچ فعالیت اقتصادی در آنها وجود نداشته باشد ، بلکه
در صورت برنامه ریزی صحیح می توان با استفاده از زیبایی های بصری آسمان
پرستاره کویر در شب و امکان تفریحاتی نظیر شتر سواری و برگزاری رالی های
کویری (با موتورسیکلت و اتومبیل) به کسب درآمدهای اقتصادی مناسبی از این
گونه نواحی دست پیدا کرد.
وی با اشاره به نقش مهم صنعت گردشگری در اقتصاد کشورهای توسعه یافته
دنیا، گفت : ایران اسلامی در مناطق مختلف دارای ظرفیت های بالایی برای رونق
انواع گردشگری طبیعی ، فرهنگی و تاریخی است ، اما هنوز چنان که باید و
شاید قابلیت های ایران اسلامی در این رابطه به شکوفایی نرسیده است .
این نماینده مجلس ادامه داد : با توجه به اهمیت بحث گردشگری در اقتصاد
کشورها ، ضروری است این مهم مورد توجه بیشتر مسوولان کشور قرار گیرد.
وی در ادامه به جاذبه های تاریخی و گردشگری شهرستان های حوزه انتخابیه
خود اشاره کرد و اظهار داشت : منطقه سبزوار بزرگ با پیشینه تاریخی کهن و
وجود جاذبه های متعدد طبیعی و فرهنگی ، از جمله مناطق مستعد ایران اسلامی
برای رونق صنعت گردشگری است اما به دلیل کم کاری های صورت گرفته تا کنون ،
استعدادهای گردشگری این منطقه مورد غفلت قرار گرفته است.
محسنی ثانی ادامه داد : سبزوار را باید با تاریخ کهن و فرهنگ غنی مردم آن دید و به ایران و جهان معرفی کرد.
با اجرای مجلس آئینی شبیه خوانی و نخل گردانی مراسم استقبال از کاروان رضوی و ورود امام هشتم شیعیان به خراسان و ارض توس در مزینان برگزار شد.
به گزارش شاهدان کویرمزینان ؛ همزمان با ششم ذی القعده و در روز بزرگداشت حضرت احمدبن شاهچراغ(ع) و در ایام ولادت با سعادت هشتمین اختر فروزان آسمان ولایت و امامت حضرت علی بن موسی الرضا (ع) ، تعزیه خوانان مزینان، مراسم ورود کاروان رضوی از مدینه به مرو و خراسان را در مزینان برگزار کردند.
در این مراسم معنوی که با حضور مسئولین شهرستان سبزوار و داورزن و مردم ولایتمدار و روحانیت مزینان برگزار گردید در ابتدا حجت الاسلام شیخ حبیب الله مزینانی عسکری با سروده ای زیبا در وصف امام رضا (ع) به شرح این مراسم پرداخت سپس مراسم آئینی نخل گردانی که از مزار امام زادگان بهمن آباد و در مسیر راه باستانی ابریشم آغاز شد با حرکت کاروان رضوی به سوی مزینان ادامه یافت.
قسمتی از اشعار حجت الاسلام شیخ حبیب الله مزینانی عسکری که در قالب پرسش و پاسخ مردم مزینان با امام رضا (ع) سروده شده به این شرح است:
نماینده مزینانی ها:
سلام من به شما آفتاب شمس الشموس که عازمید به خراسان و مرو و وادی توس
خوش آمدید به مزینان و این دیار کویر قدم به دیده ی ما نه دمی نما جلوس
شما که ضامن آهوی این کویر شدید یقین که شیعه ی خودرا نمی کنید مأیوس
چه شد که از مدینه جدت نموده ای هجرت جدا شدی ز مدینه با دو صد افسوس
امام رضا (ع):
کنون که مهر شما با اهلبیت پنهان نیست هر آنکه مومن و با ماست اهل خسران نیست
کسی که کینه ی ما را به دل گرفته یقین ز این دیار کویر و از مزینان نیست
بدان که پیرو ما اهلبیت هرجا هست یقین که زینت ما هست و اهل عصیان نیست
مرا به زور ز شهر مدینه آوردند ولی که مدفن من توس و جز خراسان نیست
مرا درنگ دراین سرزمین نیست ممکن بیان سر سفر این چنین که آسان نیست
این شعر قرار است در سالهای آتی با افزودن ابیاتی برای اجرای مراسم به صورت نسخه شبیه خوانی تنظیم شود که نشانه ای از ذوق و استعداد سرشار مردم مزینان در ادبیات است.
درادامه تصاویر این مراسم معنوی را ببینید...
|
در اولین جلسه شورای شهر تهران که در روز سه شنبه دوازدهم شهریور برگزار شد با نظر اعضا، احمد مسجدجامعی به عنوان رئیس شورای چهارم شهر تهران انتخاب شد.
این خبری بود که به زودی در تمامی رسانه های داخلی و خارجی منتشر شد و عکس العملهای متفاوتی را به دنبال داشت انتخابی که می تواند تأثیر بسزایی در انتخاب شهردار داشته باشد و می توان گفت که در این مرحله اصلاح طلبان موفق تر از جریان رقیب عمل کردند و هوشمندانه از مدتها قبل برای این مسئولیت برنامه ریزی نموده و به آن دست یافتند.
اما در این میان، خبر انتخاب آقای مسجد جامعی برای جمع کثیری از مزینانی ها حائز اهمیت است چرا که وی سالها پیش به بهانه سالگرد شهادت معلم شهید انقلاب دکتر علی شریعتی مزینانی به زادگاهش مزینان سفر کرده و به مردم رنج کشیده کویر وعده هایی داده بودند که متأسفانه پس از بازگشت در گذر زمان به فراموشی سپرده شد اما اکنون با این سمت جدید هرچند حوزه مسئولیتی ایشان در پایتخت می باشد ولی با اعتباری که در نزد رئیس جمهور محترم جمهوری اسلامی دارند می تواند ؛آنچه را وعده داده است با رایزنی مناسب عملی سازد و البته سفر این مقامات به مزینان در دوره های مختلف منشأ خیر و برکت بوده و هست و اکنون نعمت رسیدن شعله های گاز به منازل شهرستان داورزن و روستاهای مجاور یکی از این برکات است که به همت وزیر اسبق نفت جناب آقای مهندس نوذری آن هم به خاطر علاقمندی ایشان به فرزند شایسته کویر به سرانجام رسید.
اگر در خاطر مبارک جناب آقای مهندس مسجد جامعی مانده باشد ایشان به مردم مزینان وعده دادند که تلاش می نمایند پس از سالها غربت پیکر به امانت سپرده شده دکتر علی شریعتی مزینانی از سوریه به مزینان منتقل شود و اکنون با اوضاع نگران کننده ای که در این کشور وجود دارد انتظار می رود آقای مسجد جامعی و دیگر مسئولین برای بازگشت جنازه مطهر دکتر شریعتی تلاش نمایند.
در دو روز اخیر جمعی از مزینانیهای فرهیخته ضمن تماس با مدیر شاهدان کویرمزینان ابراز کردند که پیام تبریکی برای جناب آقای مسجد جامعی تهیه و در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار منتشر شود و لذا این نوشته بهانه ای است برای تبریک به ایشان و به نیابت از نمایندگان فرهنگی مزینان و مردم فهیم این خطه باید گفت : آقای مسجد جامعی مسئولیت جدید مبارک و باردیگر منتظر نظر خیرخواهانه شما هستیم.
