در هشتاد کیلومتری شهرستان سبزوار، روستایی قرار دارد که شاید با تمام روستاهای کویری ایران متفاوت باشد. مزینان ؛با قدمتی چند هزارساله که چون نگینی در دل کویر می درخشد و در سنه های مختلف کانون توجه محققین و تاریخ نویسان قرار داشته و دارد.
زمانی ترکان بر این دیار حمله ور می شوند و شکست سختی می خورند و بر دروازه شهر می نویسند اینجا سرزمین مرزبانان است و ما آمادۀ جانفشانی هستیم. پسر تیمور لنگ در کویر مزینان کشته می شود تا تیمور جرات نگاه بد به این نقطه نباشد.
در دورۀ قاجار ناصرالدین شاه که از سفر زیارتی رضوی بر می گردد چون به نزدیک مزینان می رسد شوق آن دارد که دیار شجاعان را از نزدیک ببیند، خود در کتاب مطلع الشمس چنان توصیفی از آن می کند که گویی ترس را از حضور مردان رشیدی که محافظت او را تا مزینان بر عهده می گیرند احساس می کند و در وصف آنان می گوید: پنجاه سوار رشید مزینانی مرا تا مزینان اسکورت کردند.
در تاریخ بیهق از امیران و حکیمان و عالمان مزینان تعاریف زیادی آمده است و در تاریخ انقلاب شکوهمند اسلامی خانواده معزز شریعتی در کانون حقایق اسلامی خوش می درخشند و بر علیه رژیم منفور پهلوی به مبارزه بر می خیزند و در این راه دکتر علی شریعتی جان خویش را نثار می کند مرگ با عزت را در هجرت می خرد و غریبانه در جوار حرم مطهر بانوی صبر و استقامت حضرت زینب (س) به خاک سپرده می شود.
صاحب اثر" سبزوار شهر دیرینه های پایدار" از مزینان به عنوان زادگاه دانشمندان و اندیشمندان یاد می کندومینویسد: وجه تسمیه آن بر وزن امینان مزن یعنی دانشمند و اندیشمند و مزینان یعنی زادگاه دانشمندان و اندیشمندان است و به راستی این تعبیر در دوران دفاع مقدس حضور گسترده فرزندان دلاور مزینانی در جبهه های حق علیه باطل به حقیقت می پیوندد و آنها عالمانه به معارف کلام معنوی امام زمان خویش نائل می آیند و گروه گروه به جبهه می شتابند و در این راه 56 شهید تقدیم می کنند. وجود دو خانوادۀ سه شهید و پسر عموهای شهیدشان و همچنین تشییع همزمان چهار شهید عملیات والفجر 8 این روستا را در حومۀ سبزوار متمایز از روستاهای دیگر می کند.
پدران و مادران و برادران و خواهران شهدا پس از سالها چون کوه استوار ایستاده اند و مادران می گویند که اگر دوباره خصمی بر سرزمینمان هجوم آورد باز هم فرندانی داریم که به میدان بفرستیم و خودمان نیز اگر توان باشد سلاح بر می داریم و می جنگیم.
پدر شهیدان سید محمد، سید حسین و سید حسن حسینی که خود از رزمندگان و جانبازان جنگ تحمیلی است وهم اکنون به علت بروز آثار شیمیایی در بیمارستان بستری است با شور و شوق عجیب از مدت حضور خاطره انگیزش در جبهه می گوید.
مادر شهیدان علی و محمد و حسین شهیدی که با قامتی خمیده همیشه صبر و صلابت را شرمنده می کند می گوید: درهشت سال جنگ ،خوشه چینی می کردم و درآمدش را برای رزمنده ها می فرستادم واگردوباره جنگی بشودخودم به همراه شوهرپیرم ودیگرفرزندانم اولین نفراتی هستیم که سلاح برمی دارم وبه جنگ می رویم من همان مادری هستم که که بادستان خویش فرزندش راکفن کردوبه خاک سپرد.
یادداشت از علی مزینانی
