🖌نویسنده؛ علی جعفری مزینانی
✍️ حکّام جبَار بنی عباس که براساس احادیث پیامبر و ائمَه ی معصومین علیهم السّلام به نزدیک بودن تولّد مهدی موعود(عج)آگاه شده بودند، از زمان امامتِ امام هادی به‌شدت نگران و مضطرب بودند که با تولد ایشان دستگاه حکومت غاصبان خلافت واژگون شود.از این‌رو تصمیم گرفتند تا مانع تولد آن حضرت شوند یا اینکه پس از تولد به سرعت آن حضرت را به شهادت برسانند.
با این نگاه؛ امام هادی(ع) را به سامرا در کشور عراق که شهری نظامی بود منتقل و در منطقه ای به نام (عسکر) که محل زندگی نظامیان بود جای دادند. در نتیجه آن حضرت در میان دشمنان و در بین ماموران نظامی دستگاه جبار عباسیان زندگی می‌کرد هرچند که رابطه ی ایشان با شیعیان قطع بود.
غربت امام هادی در حدی بود که پس از شهادتشان؛ آن حضرت را در اتاق نشیمن منزل مسکونی خود به خاک سپردند و نیز زن و فرزندانش کنار تربت ومزار ایشان زندگی می‌کردند والبته از جهتی همسرشان پس از وفات نیز در همان اتاق مدفون شدند.
امام عسکری می‌فرمایند:
بنی امیه و بنی عباس به دو علّت شمشیرهای خود را در مقابل ما [اهل‌بیت] قرار دادند:
اولا" می‌دانستند و به خوبی آگاه بودند که در مسند خلافت حقی و مجوزی ندارند لذا هراس و وحشت داشتند مبنی بر اینکه ما ادعا کنیم تا خلافت در جایگاه خود مستقر گردد. ثانیا" اینکه بر اساس اخبار متواتر پی برده بودند که زوال و فروپاشی حکومت جباران و ستمکاران به دست قائم ما صورت می‌گیرد و از طرفی تردید نداشتند که خودشان از جباران و ستمکارانند؛ لذا به طمع دستیابی به جلوگیری از تولد امام مهدی یا به قتل رساندن آن حضرت در کشتن اهل بیت رسول خدا (ص) و نابود کردن آنها تلاش کردند۰لیکن خداوند ابا داشت که امرش بر احدی از آنان مکشوف شود. (جز آنکه علی‌رغم کراهت کافران نورش کامل گردد۰)
پس از امام هادی امامت شیعیان بر عهده ی امام حسن عسکری قرار گرفت و از همان زمان دستگاه حکومت که می‌دانست ایشان امام یازدهم هستند و مطابق احادیث متواتر پیامبر و اهل‌بیت علیهم السلام فرزند ایشان منجی موعود خواهد بود و حکومت آنها را به خطر خواهد انداخت همانند فرعون که می‌خواست از تولد حضرت موسی (ع)جلوگیری کند؛ برای رسیدن به این هدف از تولد این فرزند وارد عمل شد و مأموران بسیاری را به شکل مخفیانه در منزل امام حسن عسکری گماشت تا به محض مشاهده ی زنی باردار، دستگاه حکومت را مطلع وآگاه سازند تا او را از بین ببرند.
حتّی در بسیاری از موارد از زنان قابله و خدمتکار به‌عنوان جاسوس استفاده می شد؛ اما به خواست الهی و علی‌رغم همه ی تلاش دشمنان؛ خداوند متعال همانند ماجرای حضرت موسی ، با یک اعجاز فوق‌العاده، علائم بارداری را در نرجس خاتون علیهاالسلام همسر امام عسکری پنهان کرد تا اینکه شب نیمه ی شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری فرا رسید و آن شب حکیمه خاتون عمه ی امام عسکری در منزل ایشان مهمان بودند.
حضرت به عمه ی بزرگوارشان فرمودند: امشب منزل ما بمانید؛ خداوند فرزندی به ما عطا خواهد کرد.
عرض کردند: در همسر شما هیچگونه علائم بارداری نمی‌بینم. فرمودند: شما بمانید متوجّه خواهید شد.
همچنین فرمودند:
مَثَلُهٰا مَثَلُ اُمِّ مُوسىٰ لَمْ یَظْهَرْ بِهَا الْحَبَلُ وَ لَمْ یَعْلَمْ بِهٰا اَحَدٌ اِلىٰ وَقْتِ وِلٰادَتِهٰا لِاَنَّ فِرْعَوْنَ کٰانَ یَشُقُّ بُطُونَ الْحُبٰالیٰ فِی طَلَبِ مُوسىٰ وَ هٰذٰا نَظِیرُ مُوسىٰ:
ماجرای نرجس خاتون همانند مادر حضرت موسى است که آثار باردارى در او ظاهر نشد و کسى تا زمان ولادت موسی از آن آگاه نبود؛ زیرا فرعون در جستجوى موسى ؛ شکم زنان باردار را می‌شکافت که این مورد نیز شباهت به داستان موسای پیامبر دارد.
سحرگاه آن شب سرانجام امام زمان ارواحنا له الفدا تولد یافتند و تا زمان شهادت پدر بزرگوارشان در منزل آن حضرت به صورت کاملاً مخفیانه زندگی می کردند و به احدی جز شیعیان بسیار موثق و مورد اعتماد و رازدار؛ معرفی و نشان داده نشدند؛ تا اینکه امام عسکری در سال ۲۶۰ هجری قمری به شهادت رسیدند و با شهادت آن بزرگوار مسئولیت امامت بر عهده ی صاحب الامر روحی له الفدا قرار گرفت.
منبع :کتاب ارزشمند *جان جهان* از تألیفات دوست عزیز و دانشمند آقای مهندس مهدی طیب_انتشارات جمکران
به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan
شاهدان کویرمزینان در #آپارات https://www.aparat.com/shahedmazinan
