ضامن آهوی صحرا ضامنِ  هر دو سرا

تا ز سقّاخانه ات نوشیده ام یک جرعه آب             کرده ام احساس مستی و شده حالم خراب

هاتفی گفتا کاین دیر مُغان  دیگری است              خوردی  از  جامِ  طهورا  ای برادر شُربِ  ناب

خلعت خود را نما سیراب کاین جا زمزم است         نی غلط گفتم که کوثر هست و ناجی از عذاب

گر وضو داری بگیر باز هم وضوی دیگری                تا  روانت  را  کند تنویر و  گردد فتحِ   باب

گوش جان بسپار که فاخلع نعلیک را بشنوی         موسیِ عِمران خوش آمد گوید آن عالیجناب

تکیه داده بر عصایش در میان کفش کَن              دستِ   بیضایی او  شرمنده ی  این  آفتاب

عیسیِ محیّ الرّمیم قرآن تلاوت می کند             جایِ  انجیل دستِ او  قرآن  بُوَد  اُمُّ الکتاب

آیه های صلح و رحمت را کلیسا می برد              تا  کشیش دشمنِ قرآن  را  سازد  مُجاب

گر دلت بشکست اذنت داده اند بهر حرم             حلقه بر در زن نما شادی که بگرفتی جواب

چون تشرف یافتی با چشم دل او را ببین             پایین  پایش ایستادی با  ادب  بنما  خطاب

این دل ظلمانی ام  را  کن  منور  از  ولا                آن  چنان که  نور  می گیرد  ماه  از  آفتاب

اشک شوق یوسف ویعقوب چقدر زیباستی         اشکِ عشق بریوسف زهرا ثوابش بی حساب

ضامن آهوی صحرا ضامنِ  هر دو سرا است          منجیِِ   امروز  ما  و  ضامن  یوم ُ العقاب

این کبوترها  فراوانند به صحن و  گنبدش              در  فراز  و  در  فرود  آیند  اما  با شتاب

مهبط جبرئیل باشد این حرم با افتخار                  نازد  و  شوید به اشک دیده بهتر از گلاب

بیشمارند این ملائک در طواف مرقدش                 همچو سیّارند و دوّارند بدون خورد و خواب

خادمان در خدمت زوّار و هم صحن و سرا             تا قیامت تحت فرمانند همه از شیخ و شاب

گر مخیّر می شوند بین بهشت و این حرم             گفته اند کفران بُوَد با این حرم هر انتخاب

گفتمش فرق حرم بر گو چه باشد با بهشت؟         گفت جایی که امام نَبوَد ؛ بُوَد دار العذاب

در  کنارِ  گل  اگر  بلبل  بُوَد  زیبا  بُوَد                   بوستان بی امامت جای جغد است و غُراب

ای سراسر افتخار کشور ایران زمین                   ملت از تو بیمه گشته همچنان این خاک و آب

یا  غیاث الامّتِ  پیغمبر   آخر   زمان                   از تو می خواهیم دعا باشد دعایت مستجاب

ملتهب گردیده این امت زجور مشرکین                یک  نظر  بنما  کز  آنها  دور  گردد  التهاب

در میان فتنه ها بالاترینش تفرقه است                کاش  از  این  تفرقه  امت  نمودی اجتناب

ادعای داعش وظلم و ستم بر مسلمین              قلب پاک حضرت صاحب شده زین غم کباب

در  زیارت  وعده  دادی  بهر زائر از کَرَم                زائرش باشی دم مردن صراط و هم حساب

کاش زائر حفظ می کرد این زیارت بهر خود           با مرامت  زندگی  می کرد نه  راهِ  نا صواب

گر مرام عسکری همواره محبوب شماست          وقتِ  رفتن  از صف  محشر  ندارد  اضطراب