​

​فرزند شایسته کویر مزینان دکتر علی شریعتی مزینانی علاوه بر نوشتن کتاب و سخنرانی های متعدد و تدریس در دانشگاه و مبارزات سیاسی گاهی نیز در سرودن شعرهای زیبا که یکی از استعدادهای عجیب مردم زادگاهش است دستی بر آتش داشته و اشعار جالب توجهی را سروده هرچند وصیت می کند بعضی از آنها را بسوزانند و فقط تعدادی را منتشر کنند.

این پسر مزینان که حتی نوشته هایش نیز از نظم و نثر خاصی برخوردار است در مقام مادر که  علاقه خاصی هم به مادر خود داشته و وقفیاتی برای شادی روحش در نظر گرفته چنین سروده است:

🌴مادر

مادر نگاه خسته و  تاریکت
با من هزار گونه سخن دارد
با صد زبان به گوش دلم گوید
رنجی که خاطر تو ز من دارد

دردا که از غبار کدورت ها
ابری به روی ماه تو می بینم
سوزد چو برق خرمن جانم را
سوزی که در نگاه تو می بینم

چشمی که پر ز خنده ی شادی بود
تاریک و دردناک و غم آلودست
جز سایه‌ی ملال به چشمت نیست
آن شعله‌ی نگاه، پر از دود است

آرام خنده مــی زنــی و دانم
در سینه‌ات کشاکش طوفان است
لبخــنـــد دردنـاک تو ای مـــادر
سوزنده تر ز اشک یتیمان است

تلخ است این سخن که به لب دارم
مادر بلای جـــان تو مـــــن بودم
امّا  تو  ای   دریغ   گمان  بردی
فرزند   مهربـان   تو   من   بودم

چون شعله‌ای که شمع به سر دارد
دائم ز جســم و جـــان تـو کاهیــدم
چون بت تو را شکستم و شرمم باد
با آن که چون خــــدات پــرستیــــدم

شرمنده من به پای تو  می افتم
چون بر دلم ز ریشه گنه باریست
مــادر بــلای جان  تو من  بودم
این اعتراف تلخ گنــــه باریست ‌

🌹شاعر؛ دکتر علی شریعتی مزینانی

 به جمع شاهدان کویرمزینان در تلگرام بپیوندید: https://t.me/shahedanemazinan

​